Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Dürzilik, 11. yüzyılın başlarında Fatımi Devleti’nde ortaya çıkan bir inanç sistemi olarak, İslam’ın İsmaili kolundan kaynaklanır. Bu sistemde Hâkim bi-Amr Allah, teolojik yapının temel taşıdır. 996-1021 yılları arasında hüküm süren bu Fatımi halifesi, Dürzi metinlerinde ilâhî bir varlık olarak konumlandırılır. Temel kaynak olan Hikmet Risaleleri’nde, Hâkim’in Tanrı’nın son tecellisi olduğu
OKUMAK İÇİN TIKLAYahudilikte Tanrı’nın doğasına dair teolojik tartışmalar, tarih boyunca derin felsefi ve metafizik sorgulamalara yol açmıştır. İbn Meymun (Maimonides), bu tartışmalarda, Tanrı’nın hem transandantal (aşkın, dünyevi gerçeklikten bağımsız) hem de immanent (içkin, evrenin içinde etkin) niteliklerini uzlaştırma çabasıyla öne çıkar. Onun yaklaşımı, Yahudi teolojisinin temel sorularına yanıt ararken, Aristotelesçi felsefe, İslam
OKUMAK İÇİN TIKLAMinyatür sanatı, özellikle İslam, Pers ve Hint kültürlerinde, perspektif eksikliğiyle dikkat çeker. Bu durum, yalnızca estetik bir tercih olmaktan öte, derin felsefi ve dini dünya görüşlerini yansıtır. Perspektifin bilinçli olarak kullanılmaması, evrenin algılanış biçimine, insan-merkezli olmayan bir kozmolojiye ve spiritüel bir gerçeklik anlayışına işaret eder. Görsel Düzlemin Tek Boyutlu Anlayışı
OKUMAK İÇİN TIKLAİbnü’l Arabi’nin vahdet-i vücud felsefesi, İslam tasavvufunun en tartışmalı ve derin kavramlarından biri olup, varlığın birliği anlayışını merkeze alarak tasavvufun panteizmle ilişkilendirilmesine önemli etkiler yapmıştır. Bu felsefe, varlığın tek bir hakikatten sudur ettiğini ve her şeyin ilahi özün bir yansıması olduğunu öne sürer. Panteizmle ilişkilendirilmesi, hem tarihsel hem de kavramsal
OKUMAK İÇİN TIKLA
