Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Huzur romanı, 1940’ların İstanbul’unda geçen bir anlatı olarak, bireysel arayışlarla toplumsal dönüşümleri iç içe geçirir. Jacques Derrida’nın yapısöküm yaklaşımı, bu metni sabit anlam yapılarının ötesinde bir alana taşır; burada ikili karşıtlıklar –örneğin süreklilik ile kopuş, bütünlük ile parçalanma– sabit hiyerarşilerden arındırılır. Romanın dört bölümlü yapısı, İhsan, Nuran,
OKUMAK İÇİN TIKLAAnlamın Çözülmesi ve Estetik Algı Yapısöküm, estetik yargıların temelinde yatan anlamların sabit olmadığını savunur. Geleneksel estetik yaklaşımlar, bir sanat eserinin değerini nesnel ölçütlere dayandırmaya çalışırken, yapısöküm bu ölçütlerin kültürel, tarihsel ve dilbilimsel bağlamlara gömülü olduğunu gösterir. Örneğin, bir resmin “güzel” olarak değerlendirilmesi, izleyicinin öznel deneyimleri, toplumsal normlar ve dilin kullanımıyla
OKUMAK İÇİN TIKLAAhmet Hamdi Tanpınar’ın Huzur romanı, Türk edebiyatında modernizm ve gelenek arasında köprü kuran bir başyapıt olarak, İstanbul’un Boğaz’ını yalnızca bir coğrafi mekan olmaktan öte, anlam katmanlarıyla dolu bir semboller alanı olarak sunar. Jacques Derrida’nın yapısöküm kuramı, metinlerin sabit anlamlarını sorgulayarak, anlamın sürekli ertelenmesini (différance) ve ikili karşıtlıkların çözülmesini önerir. Bu
OKUMAK İÇİN TIKLAAnlamın Çözülüşü ve Hakikat Kavramı Jacques Derrida’nın yapısöküm yaklaşımı, metinlerin ve anlamların sabit bir merkezden yoksun olduğunu öne sürer. Bu yaklaşım, hakikatin tekil ve evrensel bir varlık olarak kabul edilmesini sorgular. Post-truth çağında, hakikatin göreceli hale geldiği ve bireysel algıların ön planda olduğu bir ortamda, yapısöküm, anlamın sürekli olarak yeniden
OKUMAK İÇİN TIKLA
