Televizyon bir cazibe merkezi olarak hayatımızın baş köşesine oturdu. Yirmi dört saat yayın yapan kanallarda tam bir görüntü sarhoşluğu yaşıyoruz. Alışkanlıklarımız, konuşma biçimimiz, ilişkilerimiz televizyona endekslendi sanki. “Eğlenceli”, “renkli” bir hayat yaşamaya başladık. Resmi ideolojinin yasaklıları, toplum kıyısında yaşayanlar bütün “giz”leriyle evlerimizde artık. Kameralar pervasızca mahremiyetimizin en ücra köşelerine giriyorlar. Şiddetin bütün türleriyle tanıştık. “Reality Show”larla kan ve acının da bir satış değeri olduğunu, reklam alabileceklerini öğrendik. Kapitalizmin en temel özelliği olan rekabetin insanları nasıl vahşileştirdiğini, iğrençleştirdiğini gördük. (Tanıtım Yazısı)
İletişim kuramcısı Neil Postman on beş bin radyo ve televizyon kanalına sahip televizyon çılgını ABD?den hareket ederek söz ve yazı merkezli dönemlerle görüntü merkezli dönem arasındaki kültürel farklılıkları ?hakikat? ve ?kamu söylemi? açısından ele alıyor. Ona göre, kitabın nitelikli bir kamusal söylem için etkin bir rol oynadığı, düşünmeyi derinleştirdiği, ciddilik, tutarlılık süreklilik ve bütünlük gibi kavramların yaşama imkanları bulduğu ‘Yorum Çağı’ daha hakiki.
Gösteri Çağı ise ideolojinin yerine kozmetiğin geçtiği, hakikatin imaja yenik düştüğü, her şeyin ?eğlenceli? bir biçimde sunularak içeriksizleştiği, müthiş bir enformasyon bombardımanının insanları parçalara ayırarak tepkisizleştirdiği, hafızanın kaybolduğu, algılamanın ve muhakeme yeteneğinin azaldığı bir dönem. Hayatımız hakkında karar verilen yer olduğu için çok ciddiye alınması gereken politika artık fikre değil görüntüye dayandırılıyor. (ABD eski başkanlarından Richard Nixon seçimi makyajcısının sabotajı yüzünden kaybettiğini söylemiş.); Halkın zihnine kazınacak görüntüleri tasarlayan imaj yöneticisinin cilaladığı ?şovmen politikacı? tipi, partinin yerine geçiyor?
Postman bizi, duygularımızı ehlileştiren renklerin ötesine, eğlendiğimiz şeyin ne olduğunu düşünmeye çağırıyor. DÜŞÜNMEYE! O kadar! Yeter çünkü!
Kitap George Orwell’in 1984 kitabı karşısında Aldous Huxley’ci bir görüş benimsemekte.
Orwell’in uyarısı,dıştan dayatılan bir baskının bize boyun eğdireceği, Huxley’in uyarısı,insanlar zaman içersinde üzerindeki baskıdan hoşlanmaya,düşünme yetilerini dumura uğratan teknolojileri yüceltmeye başlayacaklardır.
Orwell kitapları yasaklayacak olanlardan, Huxley ise kitapları yasaklamaya gerek duyulmayacağı,çünkü artık kitap okumak isteyecek kimsenin kalmayacağından korkuyordu.
Orwell bizi enformasyonsuz bırakacak olanlardan, Huxley pasifliğe ve egoizme sürükleyecek kadar enformasyon yağmuruna tutacak olanlardan korkuyordu.
Orwell hakikatin bizden gizlenmesinden, Huxley hakikatin umursamazlık denizinde boğulmasından korkuyordu
Orwell bizi nefret ettiğimiz şeylerin mahvedeceğinden yani acı çekerek denetlenmekten, Huxley ise bizi sevdiğimiz şeylerin mahvedeceğinden yani hazza boğularak denetlenmek..
Kitabın Künyesi
Televizyon Öldüren Eğlence
Gösteri çağında kamusal söylem
(Amusing ourselves to death)
Neil Postman
Çeviren: Osman Akınhay
Ayrıntı Yayınları / İnceleme Dizisi
Baskı Tarihi: 2004
195 sayfa
Neil Postman ( 8 Mart 1931 – 5 Ekim 2003) Hayatı
Postman New York?ta doğdu ve hayatının büyük bir kısmını bu şehirde geçirdi.Neil Postman, New York Eyalet Üniversitesi?nden 1953 yılında mezun oldu. 1955?te Columbia Üniversitesi’nde mastıra kabul edildi. Ardından 1958 yılında doktora eğitimi almaya başladı. Eğitim alanındaki çalışmalarından ötürü Christian Lindback Ödülü’ne değer görüldü. 1959 yılında New York Üniversitesi İletişim Sanatları ve Bilimleri Bölümün’de öğretim üyeliği yapmaya başladı, ayrıca Et Cetera dergisinin yayın kurulunda görev aldığı da oldu. Eğitim ve iletişim kuramı alanındaki çalışmalarının yanı sıra eleştirmen olarak da tanınan bir kişiydi.
Eğitim onun hayatında çok önemli bir yer tutmaktaydı. Başlıca uzmanlık alanı ise ilköğretimde öğretmenlikti.
Neil Postman 18 tane kitap yazdı ve iki yüzden fazla makalesi gazete ve dergilerde yayınlandı. Kitapların arasında çocukluk dönemi hakkında yaptığı çalışmalarda bulunmaktaydı. Bu konuyla ilgili olan kitabın ismi ?The Disappearance of Childhood Çocukluğun Yok oluşu (1995),? du. Ayrıca kendisi iletişimci olduğu için ?Amusing Ourselves to Death (Televizyon: Öldüren Eğlence (1994))? kitabını yazdı. Bu kitap sekiz dile çevrildi ve dünya çapında 200.000 adet sattı. Kendisinin eğitim hakkında da kitapları bulunuyordu. Örnek olarak ?Teaching as a Subversive Activity? ve ?The End of Education? kitaplarını verebiliriz. Teknolojinin etkileri konusunda da bir kitap yazmıştır. Kitabın ismi ?Technopoly (Teknopoli: Yeni Dünya Düzeni (2005))? dir.
Neil Postman 72 yaşında kansere yenik düştü ve 2003 yılında öldü.