Kategori: Felsefe

Lacan’ın Sinthome Kavramı ve Joyce’un Edebi Yaratıcılığı

tarihinde gönderilmiş tarafından

Sinthome Kavramının Kökleri ve Gelişimi Sinthome, Lacan’ın 1970’lerdeki seminerlerinde, özellikle Seminer XXIII: Le Sinthome’ta geliştirdiği bir kavramdır. Geleneksel psikanalitik semptom kavramından farklı olarak, sinthome, bireyin bilinçdışındaki çatışmaları çözmekle kalmaz, aynı zamanda öznel yapıyı stabilize eden bir işlev görür. Lacan, bu kavramı geliştirirken, semptomun patolojik bir bozukluktan ziyade, bireyin varoluşsal bütünlüğünü

OKUMAK İÇİN TIKLA

Böyle Buyurdu Zerdüşt: Zerdüşt’ün Söylemi Bireyin Varoluşsal Keşif Yolculuğu mudur?

tarihinde gönderilmiş tarafından

Zerdüşt’ün Dilinin Birey Üzerindeki Etkisi Nietzsche’nin Böyle Buyurdu Zerdüşt eserinde sunduğu dil, bireyin kendi varoluşsal gerçekliğini sorgulaması için güçlü bir araçtır. Zerdüşt’ün hitabı, doğrudan bir öğreti sunmak yerine, bireyi kendi iç dünyasına yönelten, düşündürücü bir yapı sergiler. Bu dil, bireyin alışılagelmiş düşünce kalıplarını sorgulamasını sağlar ve öznel anlam arayışını teşvik

OKUMAK İÇİN TIKLA

Epikuros’un Ölüm Korkusu Modern Varoluşsal Psikoloji İle Nasıl Bir Bağ Kurar?

tarihinde gönderilmiş tarafından

Epikuros’un Ölüm Anlayışı Epikuros, antik Yunan felsefesinde hedonizmin kurucusu olarak, ölüm korkusunu insanın mutluluğunu engelleyen temel bir sorun olarak ele almıştır. Ona göre, ölüm, duyuların sona erdiği bir durumdur ve bu nedenle ne acı ne de haz içerir. Epikuros’un ünlü aforizması, “Ölüm varken biz yokuz, biz varken ölüm yoktur,” ölümün

OKUMAK İÇİN TIKLA

Evrende İnsanın Değer Temelli Konumu: İoanna Kuçuradi’nin İnsan Felsefesi

tarihinde gönderilmiş tarafından

İnsanın Temel Özellikleri ve Değer Üretimi İnsan, biyolojik bir varlık olarak doğa düzeninin bir parçası olmasına rağmen, evrendeki konumunu belirleyen temel nitelikleri, bilinçli düşünme ve değer üretme kapasitesinden kaynaklanır. Bu kapasite, insanı diğer canlılardan ayıran ontolojik bir farkı ifade eder; zira hayvanlar içgüdüsel ihtiyaçlarını karşılayarak varlığını sürdürürken, insan kendi varlığını

OKUMAK İÇİN TIKLA

Heidegger Felsefesinde Etik, Doğa ve Hermetik Zihinsellik İlkesinin Kesişimleri

tarihinde gönderilmiş tarafından

Dasein ve Zihinsellik Bağlamında İnsan-Doğa İlişkisi Heidegger’in Dasein kavramı, insanın yalnızca biyolojik bir varlık olmadığını, dünya içindeki ilişkisel konumunu sorgulayan bir varlık olduğunu vurgular. Dasein, kendi varlığını anlamlandırma yetisiyle, doğayı nesnel bir obje olmaktan çıkarır ve anlam dünyasında bir ortaklık alanı olarak konumlandırır. Hermetik zihinsellik ilkesi, bu noktada, doğanın zihinsel

OKUMAK İÇİN TIKLA

Nietzsche’nin Güç İstenci ile Kuantum Fiziğinin Entropi-Düzen Dinamiği: Varlığın Temel İtici Güçleri

tarihinde gönderilmiş tarafından

Güç İstencinin Temel Yapısı Nietzsche’nin güç istenci, evrendeki tüm canlı ve cansız varlıkların temel itici gücü olarak tanımlanır. Bu kavram, yalnızca bir hayatta kalma içgüdüsünden ibaret değildir; aksine, her varlığın kendini genişletme, üstünlük kurma ve potansiyelini maksimize etme yönündeki içsel bir dürtüyü ifade eder. Nietzsche’ye göre, bu güç istenci, bireylerin

OKUMAK İÇİN TIKLA

Şizofreni ve Şizo-Analiz: Deleuze’ün Yeniden Tanımladığı İnsan Deneyimi

tarihinde gönderilmiş tarafından

Şizofreninin Geleneksel Anlayışı Şizofreni, modern psikiyatride genellikle düşünce, duygu ve davranışlarda ciddi bozulmalarla karakterize edilen bir durum olarak tanımlanır. DSM-5 gibi tanı kılavuzlarına göre, halüsinasyonlar, sanrılar, düzensiz düşünce süreçleri ve sosyal işlevsellikte azalma gibi belirtiler şizofreninin temel özellikleridir. Bu geleneksel yaklaşım, şizofreniyi bir hastalık olarak sınıflandırır ve tedavi süreçlerini biyomedikal

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kierkegaard’ın Kaygı Kavramı ve Modern Anksiyete Bozuklukları

tarihinde gönderilmiş tarafından

Kierkegaard’ın Kaygı Anlayışının Temelleri Kierkegaard, kaygıyı insanın özgürlükle yüzleştiği anda ortaya çıkan bir durum olarak tanımlar. 1844 yılında yayımlanan “Kaygı Kavramı” adlı eserinde, kaygıyı “özgürlüğün baş dönmesi” olarak nitelendirir. Bu ifade, insanın özgür iradesiyle karşı karşıya kaldığında yaşadığı belirsizlik ve sınırsız olasılıklar karşısında hissettiği huzursuzluğu yansıtır. Kierkegaard’a göre, kaygı ne

OKUMAK İÇİN TIKLA

Evrenin Kökeninde Gizemli Bir Buluşma: Pimander ve Timaeus’un Yaratılış Anlatıları

tarihinde gönderilmiş tarafından

Pimander’ın Vahyiyle Başlayan Kozmik Süreç Corpus Hermeticum’un ilk kitabı Pimander, Hermes Trismegistus’un derin bir meditasyon sırasında yaşadığı vizyonu temel alır. Hermes, Poimandres adında muazzam bir varlıkla karşılaşır; bu varlık, evrensel akıl veya Nous olarak tanımlanır ve kozmosun doğasını açıklar. Yaratılış, sonsuz bir karanlık ve ıslak doğadan başlar; bu, belirsiz bir

OKUMAK İÇİN TIKLA

Wabi-Sabi: Kusurların Hikmeti, Minimalizm ve Japon Kültürünün Zamansız Bilgeliği

tarihinde gönderilmiş tarafından

Tarihsel Kökler ve Gelişim Süreci Wabi-sabi felsefesinin temelleri, Japon kültürünün Zen Budizmi ve çay seremonisi geleneklerinde yatmaktadır. Wabi, başlangıçta yalnızlık, sadelik ve yoksullukla ilişkilendirilen bir kavramken, sabi, zamanın geçişiyle ortaya çıkan melankolik güzelliği ifade eder. Bu iki kavram, 15. ve 16. yüzyıllarda, özellikle Muromachi döneminde (1336-1573) birleşerek wabi-sabi felsefesini oluşturmuştur.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Yedi Hermetik Prensip “Yedi Hakikat Prensibi vardır; her kim ki bunu bilip anlar, sihirli dokunuşu Tapınak Kapıları’nı sonuna kadar açan Büyülü Anahtar’a sahiptir.”

tarihinde gönderilmiş tarafından

KybalionBütün Hermetik Felsefe’nin dayandığı Yedi Hermetik İlke şunlardır: I. ZİHİNSELLİK PRENSİBİ II. TEKABÜL PRENSİBİ III. TİTREŞİM PRENSİBİ IV. KUTUPLULUK PRENSİBİ V. RİTİM PRENSİBİ VI. SEBEP SONUÇ PRENSİBİ VII. CİNSİYET PRENSİBİ Bu derslerde Yedi Prensibi sırasıyla açıklayacak ve tartışacağız. Ne var ki önce her prensip için kısa açıklamalar vermek yerinde olur.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Herakleitos’un Ateş Kavramı ve Prometheus Efsanesinin Kesişimi

tarihinde gönderilmiş tarafından

Ateşin Felsefi Anlamı Herakleitos’un düşüncesinde ateş, evrenin temel yapı taşı ve değişimin ana itici gücü olarak merkezi bir rol oynar. Ona göre, evrendeki her şey sürekli bir akış ve dönüşüm halindedir; bu süreç, “panta rei” (her şey akar) ifadesiyle özetlenir. Ateş, bu bağlamda, hem fiziksel hem de soyut bir unsur

OKUMAK İÇİN TIKLA

Gündelik Denetim Mekanizmalarının Bireysel ve Toplumsal Yansımaları

tarihinde gönderilmiş tarafından

Toplumsal Normların Birey Üzerindeki Etkisi Toplumsal normların bireyler üzerindeki etkisi, günlük yaşamın hemen her alanında kendini gösterir. Bu normlar, bireylerin davranışlarını şekillendiren bir çerçeve sunar ve toplumsal düzenin devamlılığını sağlamak için bireylerden belirli davranış kalıplarına uymalarını bekler. Araştırmalar, bu normların bireyler tarafından içselleştirildiğinde, bireysel özgürlüğün kısıtlanmasına yol açtığını gösterir. Örneğin,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Deleuze’un Bedenler-Arası Kavramı ve Siborg ile Post-İnsan Etiği

tarihinde gönderilmiş tarafından

Bedenler-Arası Kavramının Temelleri Deleuze’ün bedenler-arası kavramı, bireysel bedenlerin sabit ve izole varlıklar olarak değil, sürekli etkileşim ve akış içinde olan dinamik yapılar olarak ele alınmasını önerir. Bu kavram, bedenin sınırlarının geçirgen olduğunu ve diğer bedenlerle, teknolojilerle ya da çevresel unsurlarla ilişkiler aracılığıyla yeniden şekillendiğini vurgular. Deleuze, bedeni bir özne-nesne ikiliğinden

OKUMAK İÇİN TIKLA

Platon’un İyi İdeası ve Modern Etik Teorilerdeki Yeri

tarihinde gönderilmiş tarafından

İyi İdeası’nın Felsefi Temelleri Platon’un İyi İdeası, onun metafizik ve etik sisteminin merkezinde yer alır. Bu kavram, duyular dünyasının ötesinde, değişmez ve mutlak bir gerçeklik olan İdealar dünyasında bulunur. İyi, diğer tüm ideaların varoluşsal ve anlam açısından bağlı olduğu nihai gerçekliktir. Platon’a göre, İyi İdeası, ahlaki değerlerin ve insan eylemlerinin

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kant’ın Yüce Kavramının Modern Sanat ve Estetik Teorilerindeki Dönüşümü

tarihinde gönderilmiş tarafından

Kant’ın Yüce Kavramının Temelleri Kant, yüceyi, insan aklının sınırlarını zorlayan, hayal gücünün kavrayamayacağı büyüklükte veya güçte bir deneyim olarak tanımlar. Matematiksel yüce, sonsuz büyüklük veya sınırsızlık hissi uyandıran fenomenlerle (örneğin, uçsuz bucaksız bir okyanus veya yıldızlı gökyüzü) ilişkilidir; dinamik yüce ise doğanın ezici gücüne (örneğin, fırtınalar veya volkanlar) karşı duyulan

OKUMAK İÇİN TIKLA

Nietzsche’nin Zerdüşt’ünde Bireyin Gerçeklik Algısının Dönüşümü

tarihinde gönderilmiş tarafından

Bireyin Özerkliğini Yeniden Tanımlama Nietzsche’nin Zerdüşt’ü, bireyin özerkliğini merkeze alarak, mevcut ahlaki ve toplumsal düzenlere meydan okur. Geleneksel değer sistemlerinin bireyi kısıtladığını savunan Nietzsche, Zerdüşt aracılığıyla bireyin kendi değerlerini yaratması gerektiğini öne sürer. Bu süreç, bireyin gerçeklik algısını dönüştürmenin ilk adımıdır. Toplumsal normlar, bireyin dünyayı algılama biçimini şekillendiren bir çerçeve

OKUMAK İÇİN TIKLA

Marcus Aurelius’un İç Kale Kavramı ve Modern Öz-Denetim ile Mindfulness Bağlantısı

tarihinde gönderilmiş tarafından

İç Kale Kavramının Stoacı Kökenleri Stoacılık, bireyin kontrol edebileceği ve kontrol edemeyeceği şeyler arasında kesin bir ayrım yapar. Marcus Aurelius, iç kale kavramıyla, bireyin zihinsel alanını dış dünyanın etkilerinden koruyan bir sığınak olarak tanımlar. Bu sığınak, bireyin düşüncelerini, tepkilerini ve değerlerini bilinçli bir şekilde yönlendirmesine olanak tanır. Stoacı öğretiler, mutluluğun

OKUMAK İÇİN TIKLA

Borges’in Eserlerinde Labirentin Çok Yönlü Dünyası

tarihinde gönderilmiş tarafından

Anlatı Yapısındaki Temel Unsur Borges’in eserlerinde labirent, hikâyelerin hem biçimsel hem de tematik omurgasını oluşturan bir unsurdur. Labirent, fiziksel bir mekan olmanın ötesinde, anlatının akışını yönlendiren ve okuyucuyu bir bulmacanın içine çeken bir yapı olarak kullanılır. Örneğin, Ficciones adlı derlemede yer alan öykülerde, labirent motifi, hikâyenin lineer bir anlatıdan uzaklaşarak

OKUMAK İÇİN TIKLA

Borges’in Eserlerinde Aynanın Metaforik Anlamları ve Yazınsal Evrendeki Yeri

tarihinde gönderilmiş tarafından

Aynanın Gerçeklik ve Yanılsama Arasındaki Sınırları Bulanıklaştırması Borges’in eserlerinde aynalar, gerçeklik ile yanılsama arasındaki sınırları sorgulamanın bir aracı olarak sıkça yer alır. Ayna, fiziksel bir nesne olarak bir görüntüyü yansıtır, ancak Borges bu yansımayı gerçekliğin doğasını sorgulamak için kullanır. Aynadaki görüntü, gerçek bir varlığın kopyası gibi görünse de, aynı zamanda

OKUMAK İÇİN TIKLA