Kategori: Klinik Psikoloji

Lacanian Üçlü Halka Modelinin Psikanalitik Terapideki Yeri

Üçlü Halka Modelinin Temel Yapısı Lacanian üçlü halka modeli, İmgesel, Simgesel ve Gerçek düzenlerini birbiriyle kesişen ve birbirine bağımlı halkalar olarak tanımlar. Bu model, her bir düzenin bağımsız bir varlık olmadığını, aksine diğerleriyle karşılıklı bir ilişki içinde anlam kazandığını öne sürer. İmgesel düzen, bireyin kendilik algısı ve ötekiyle ilişkisiyle bağlantılıdır;

OKUMAK İÇİN TIKLA

Lacan’ın Jouissance Kavramı ve Klinik Uygulamadaki Yeri

Jouissance Kavramının Kökeni ve Freud’la İlişkisi Jouissance, Lacan’ın psikananalitik kuramında merkezi bir kavram olarak ortaya çıkar ve Freud’un haz ilkesinin ötesine uzanan bir anlam taşır. Freud’un haz ilkesi, bireyin haz arayışını ve acıdan kaçınmasını düzenleyen temel bir mekanizma olarak tanımlanır. Bu ilke, bireyin homeostatik bir dengeyi koruma çabasıyla ilişkilidir; haz,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Lacan’ın Jouissance Kavramı ve Klinik Uygulamalardaki Yeri

Jouissance Kavramının Tanımı ve Freud’la İlişkisi Jouissance, Lacan’ın psikoanalitik kuramında merkezi bir kavram olarak ortaya çıkar ve Freud’un haz ilkesinden farklı bir anlam taşır. Freud’un haz ilkesi, bireyin haz arayışını ve acıdan kaçınmasını düzenleyen temel bir mekanizma olarak tanımlanır. Ancak jouissance, bu çerçeveyi aşar ve haz ile acının kesişiminde, bireyin

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kişisel Bilinçdışı Kompleksleri, Kolektif Bilinçdışı Arketipleri Oluştururlar.

Kişisel Bilinçdışı ve Kompleksler Kişisel bilinçdışı, bilinçdışının daha yüzeysel bir katmanıdır. Bu katman, her bireyin kendi yaşam deneyimlerinden oluşur ve bu nedenle tamamen kişisel bir nitelik taşır. Kısacası, kişisel bilinçdışı, bireyin yaşamı boyunca edindiği, bastırdığı veya unuttuğu anılar, düşünceler ve deneyimlerin biriktiği alandır ve bu alanın temel yapı taşları komplekslerdir.

OKUMAK İÇİN TIKLA

İlişkilerde Projeksiyonlar ve Aktarımlar: Bilinçdışının Gizemli Dansı

Bu yazı, James Hollis’in “Hayatın İkinci Yarısında Anlam Bulmak” adlı eserindeki derin Jungcu bakış açısıyla ilişkilerdeki projeksiyon ve aktarım dinamiklerini ele alıyor. İnsan ilişkileri, hayatımızın en zengin ve bir o kadar da karmaşık alanlarından biridir. Sevinçlerin, paylaşımların ve derin bağların yaşandığı bu zemin, aynı zamanda hayal kırıklıklarının, anlaşmazlıkların ve tekrar

OKUMAK İÇİN TIKLA

Jung’a Göre Benlik ve Ruh İlişkisi

Jung’un “Benlik” (Self) ve “Ruh” (Soul) bu iki kavram, ruhsal büyüme ve bireyleşme süreçlerinin anlaşılmasında merkezi bir rol oynar, ancak genellikle birbirine karıştırılır veya farklı şekillerde yorumlanır. Benlik ve Ruh arasındaki dinamik ilişkiyi ve her birinin kişinin psikolojik ve manevi yolculuğundaki benzersiz işlevini vurgulamaktadır. Öncelikle, her iki kavramı ayrı ayrı

OKUMAK İÇİN TIKLA

“Yaralı Kral” (Fisher King) Arketipine Jungiyen Bakış ?

“Yaralı Kral” (Fisher King) arketipi, özellikle Graal efsanesinden gelen ve Jungiyen psikolojide derin bir öneme sahip olan merkezi bir imgedir. Marion Woodman’ın “The Ravaged Bridegroom” ( Yaralı. Damat ) kitabı bu arketipi, hem bireysel hem de kolektif bilinçdışındaki yaralı masküleniteyi ve bunun neden olduğu ruhsal kısırlığı anlamak için temel bir

OKUMAK İÇİN TIKLA

Edgar Allan Poe, Ligeia: Anlatıcı Neden Kendi Yüzünü Unutur?

Anlatıcının Saplantılı Bakışı Poe’nun anlatıcısı, Ligeia’ya duyduğu hayranlıkta Narcissus’un mitolojik yansımasını andırır. Narcissus, kendi görüntüsüne aşık olup sudaki yansımasında kaybolurken, anlatıcı da Ligeia’nın fiziksel ve entelektüel varlığına kapılır. Ligeia’nın gözleri, anlatıcının sıkça vurguladığı bir odak noktasıdır; bu gözler, onun kendi benliğini yitirdiği bir ayna işlevi görür. Anlatıcı, Ligeia’yı idealize ederken

OKUMAK İÇİN TIKLA

Buzdolabı Anne Mitinin Çöküşü: Otizmin Anlaşılmasında Bilimsel ve İnsani Bir Dönüşüm

Bettelheim’ın “buzdolabı anne” hipotezi, otizmin anne-çocuk ilişkisindeki duygusal soğukluktan kaynaklandığını öne sürerek 20. yüzyılın ortalarında psikanalitik teorinin otizm açıklamalarında önemli bir yer edinmişti. Ancak bu hipotez, bilimsel, toplumsal ve etik eleştirilerin birleşimiyle tamamen terk edildi. Kökenler ve İlk Kabul Bruno Bettelheim, 1960’larda otizmi açıklamak için “buzdolabı anne” kavramını ortaya attığında,

OKUMAK İÇİN TIKLA

“Sahte Tanrılar” ve Gündelik Hayatın Psikopatolojisi

James Hollis’in “Hayatın İkinci Yarısında Anlam Bulmak” (Finding Meaning in the Second Half of Life) adlı eserinde modern kültürün ruhsal çağrıları nasıl engellediği önemli bir konudur. Hollis’e göre, günümüz toplumunda yaygın olan “sahte tanrılar” – materyalizm, hazcılık, narsisizm ve fundamentalizm – ile “gündelik hayatın psikopatolojisi” olarak tanımladığı bilinçdışı süreçler, bireylerin

OKUMAK İÇİN TIKLA

Bilinçdışı gündemlerimizi ve çocukluk yaralarımızı kendi yakınlarımıza veya partnerlerimiz üzerine neden yansıtırız ?

James Hollis’e göre, insan ilişkileri, özellikle yakın ilişkiler, genellikle bireylerin bilinçdışı gündemleri ve çocukluk yaraları tarafından şekillenir. Bu durum, partnerler üzerine gerçekçi olmayan beklentilerin yüklenmesine ve ilişkilerde sürekli hayal kırıklıklarına yol açar. Bu dinamikler, “yansıtma (projection)” ve “aktarım (transference)” gibi psikolojik mekanizmalar aracılığıyla işler. Özetle, kişinin bilinçdışı gündemleri ve çocukluk

OKUMAK İÇİN TIKLA

“Bilinçdışı” Nedir ve Beyinde Nerede Konumlanmıştır? Mark Solms’tan Çığır Açan Bir Nöropsikanalitik Bakış

Psikanaliz ve nörobilim arasındaki köprüyü kuran en önemli isimlerden biri olan Mark Solms‘un “What is ‘the unconscious,’ and where is it located in the brain?” başlıklı makalesi üzerine kritik bir blog yazısı paylaşmak istiyorum. Bu makale, Freud’un teorilerine meydan okurken, aynı zamanda onları modern bilimsel kanıtlarla güçlendiriyor ve insan zihnine dair anlayışımızı temelden

OKUMAK İÇİN TIKLA

Duyguların Beyinle İlişkisine Dair Son Dönem Bilgilerimiz Ne Diyor ?

Mark Solms ve Jaak Panksepp’in makalesi, duyguların beyinle ilişkisi konusunda çığır açan bir perspektif sunuyor ve geleneksel sinirbilim ve psikoloji anlayışını sorguluyor. İşte makalenin bu konudaki temel vurguları: 1. Duygular, Bilincin Kortikal Kökenli Olmadığının Kanıtıdır 2. Duygular, Bilinçli Algı ve Düşüncenin Temel Enerjisini Sağlar 3. Duygusal Durumlar ve Bilinç Düzeyleri

OKUMAK İÇİN TIKLA