Orhan Veli uzun yıllar Bella’ya kur yapar. Bir de isim bulur ona: Düşes. Karşı adlı kitabını 1949’da Bella’ya verirken ilk sayfasına “Bu iş böyle yürümez duchesse!” yazar. Nedir yürümeyen tam belli değil. Belki de kendisi bile bu sorunun cevabını bulamamıştır. 1946’da Bella’ya yazdığı bir mektupta bunun izlerini görebiliriz:
Bella,
İki şeyden dolayı vicdan azabı çekiyorum. Sizi sahiden sevseydim evvelâ size, sonra da bir başkasına karşı yalan söylemek zorunda kalacaktım. Oysa ki akılsızlığım da, kötülüğüm de yalnız kendime karşıdır. Zaaflarımdan kimsenin zarar görmesini istemem. Dün akşam “yanlış bir yoldayım” derken sadece bunları düşünmüştüm.
Bir erkeğin bir kadında neler aradığını bilirim. Tabii, kadınlar da yahut bir genç kız da erkeklerde bazı şeyler arar. Sizin neler istediğinizi az çok biliyorum. Ama siz insanla onlar olmadan da dost olabilirsiniz.
“Saadet onun nerede olduğunu bilmemektedir. Halbuki ben saadetimin nerede olduğunu biliyorum. Mesut olmama imkân var mı?” demiştim. Nerede olduğunu bildiğim saadet erişemeyeceğim bir yerde değil, geçtiğim bir yerde. Artık oraya dönemem.
Sizi sevmekle mesut olabileceğimi sanmak gibi bir vehme herhalde kapılmam. Bunu siz de tahmin edersiniz. Ama bu, yine de, sizi hiç sevmeyeceğim demek değildir. Hatta şimdi bile, çok seviyorum. Buna karşılık ne bekleyebilirim? Bu suali siz sormuştunuz değil mi? Hiçbir şey beklemiyorum. Sadece, bana inanmanızı istiyorum.
Aşağıdaki mektup da Bella’ya yazılmış. Tarih yok ama, Yaprak antetli bir kağıda yazıldığına göre 1949-50 olmalı:
Bella,
Bir gazeteci evinde mürekkep bulunamadı. Bu yüzden mektubumu kurşun kalemle yazmak zorunda kaldım, özür dilerim. Benim hakkımda ISTANBUL gazetesinde çıkan yazıdan dolayı yazdıklarınıza teşekkür ederim. Bununla beraber beni daha evvel yazılmış yazılardan daha iyi tanımak mümkündü. Burada, Seza geldiğinden beri, çok güzel vakit geçiriyoruz. Birkaç defa, Ralfi’ye, Lüküs Hayat operetinden parçalar söyledim. Bugün de o parçaları tekrar ettim. Benden, bilhassa bu noktayı yazmamı isteyen Seza’dır. Bu hafta Ankara’da at yarışları başlıyor. Belki de kazanırız. Benimle ortaksınız. Bir vurgun vurursak haber veririm.
Orhan Veli
Bu mektubun bütün cümleleri tesadüfen, B ile başladı. Belki de Bella B ile başladığı için.
Orhan Veli’yi çok güzel anlatan bir mektup bu. İçeriğinde kur yapmıyor Bella’ya ama, her cümleye B ile başlayarak anlatıyor kendini.
(s.143-144-145)
Haluk Oral
Bir Roman Kahramanı
Orhan Veli
yky