insanokur

Jung’un psikolojisinde, Anima (erkekteki bilinçdışı dişil kişilik) ve dolaylı olarak Anne Arketiplerinin güçlü bir etki alanına sahip olması, bu figürlerin “numinöz” (numinous) doğalarıyla açıklanır. 1. Numinözlük, Koşulsuzluk ve Tabu Anima’nın dokunduğu her şeyin “numinöz—koşulsuz, tehlikeli, tabu, büyülü” hale gelmesi, bu arketipin kişisel üstü (suprapersonal) ve özerk (autonomous) yapısından kaynaklanır. 2.

Jung’un kolektif bilinçdışı teorisine göre, çocuğun annesine yönelik anormal fantezileri, yalnızca kişisel deneyimlerle (bireysel anneyle yaşananlar) açıklanamaz; bunun nedeni, bilinçdışı arketipin aktive olmasıyla ortaya çıkan mitolojik ve kişisel üstü (supra-kişisel) imgelerdir. Bu durumu açıklayacak temel noktalar ve örnekler aşağıdadır: 1. Arketiplerin Aktivasyonu ve Kişisel Anne Çocuklukta, özellikle ilk dört yıl

Çocuk arketipi, Jung için sadece çocukluk dönemine ait bir içerik değil, aynı zamanda kişiliğin gelecekteki potansiyelini ve bütünlüğe ulaşma yönündeki itici gücü simgeleyen evrensel bir motiftir. a. Arketipin İşlevi Çocuk motifi, sadece uzak geçmişte var olan bir kalıntı değil, aynı zamanda bilinçli zihnin kaçınılmaz tek taraflılıklarını ve aşırılıklarını anlamlı bir

Giriş ve Kore’nin Yapısal Yönleri VII. Kore Arketipinin Erkekteki Yönü: Anima [356–383] Sonuç ve Metodoloji Üzerine Notlar Jung, bu çalışmaların, bireysel psişik yaşamın en kişisel derinliklerinde hala taze ve canlı olan mitolojik fikirlerle olan paralellikler üzerine kurulu ampirik gözlemlere dayandığını sürekli vurgular.

C. G. Jung’un kolektif bilinçdışının iki temel arketipini incelediği iki ayrı denemeden vardır. Onlardan biri Çocuk Arketiplerinin Psikolojisi (The Psychology of the Child Archetype) ve diğeri de Kore’nin Psikolojik Yönleri (The Psychological Aspects of the Kore). Bu analiz, bu arketipik figürlerin yapısını, işlevini ve bireyleşme (individuation) sürecindeki rollerini detaylandırmaktadır. Jung,

Marion Woodman’ın bakış açısı dönüşüm sürecini derin bir ruhsallık (spiritüellik) çerçevesinde ele alır; bu süreç, ölüm ve yeniden doğuş ayinleri, kutsal ve dünyevi arasındaki ayrım ve egonun transpersonel olana teslimiyetini içerir. 1. Ruhun Önemi ve İçsel Yolculuk Woodman, modern toplumun mekanik doğasına ve başarı odaklılığına karşı ruhun ve içsel sürecin

Marion Woodman, hem erkek hem de kadındaki dişil ve eril prensiplerin () olgunlaşmasına ve bu prensiplerin dönüşümdeki rolüne derinlemesine odaklanan bir yazardır. Eril ve Dişil Prensibin Olgunlaşması Woodman, “dişil” kelimesini sadece kadınlar bağlamında değil, hem erkeklerde hem de kadınlarda bulunan dişil prensip açısından kullandığını açıkça belirtir. Bu iki prensip olgunlaştıkça,

Kapitalist Sistemde Dönüşümün Engellenmesi ve “Engelli Kimliğin” Metalaşması Yazar: Âkil Bîçare (Ne Yapmak İyileştirir Ne de Olmak; İyileştiren, Eylemle Bilinci Birleştirmektir.) Aziz Yoldaşlar, Ey Bedenin Üzerindeki Baskının Farkında Olanlar! Ruhsal kriz, üretim ilişkilerinin dayattığı “normal” beden normu üzerinden yaşanır. I. Krizalit Krizi: Kapitalizmin Dışladığı Emek II. Kültürel Konteyner Krizi: Burjuva

Ruhsal Dönüşümün Acı Reçetesi: Neden Yalnızca “Yapan” Değil, “Olan” Olmalıyız? Yazar: Âkil Bîçare (Koza Karanlıktır, Ama O Karanlıkta Saklanan Bir Hakikat Vardır.) Aziz İnsanlar, Ey Koza Karanlığında Çırpınanlar! Şimdi size, çağımızın en büyük ruhsal meselesini, Toronto’dan çıkan o bilge Hanımefendi Marion Woodman’ın dilinden anlatacağım. Woodman, Jung’un hikmetli gözüyle bakarak diyor