Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Absürtlüğün Tiyatrosunda Özgürlük: Gogol’ün Burun Öyküsüne Felsefi Bir Yaklaşım Nikolay Gogol’ün Burun adlı öyküsü, ilk bakışta yalnızca ironik ve fantastik bir anlatı gibi algılansa da, derinlemesine okunduğunda insan varoluşunun temel meselelerine dair ciddi bir sorgulama içerir. Özellikle de özgürlük kavramı, bu absürd anlatının merkezinde sarsıcı bir şekilde yer alır. Gogol,
OKUMAK İÇİN TIKLANikolay Gogol’ün “Burun” adlı öyküsü, absürt ve fantastik bir anlatımla toplumsal hiyerarşi, iktidar ilişkileri ve insanların statüye verdiği abartılı önemi eleştirir. Öyküde, bir berber sabah uyandığında ekmek içinde bir burun bulur ve bu burun, bir süre sonra kendi başına hareket eden, üniforma giyen ve toplumda yüksek bir statüye sahipmiş gibi
OKUMAK İÇİN TIKLAGogol, Burun’u 1833’te yazmaya başladı. 1835’te ilk biçimini vererek bitirdikten sonra “Moskovski Nablüdatel” dergisine gönderdiyse de derginin yönetmeni, öyküyü bayağı bulduğu için geri verdi. Ama bu öykünün sanat güzelliğini, yergi değerini hemen anlayan Puşkin, 1836’da, yönettiği “Savremennik” dergisinde Burun’u yayımladı. Ayrıca şöyle bir not koydu: “N. V. Gogol uzun süre
OKUMAK İÇİN TIKLAI 25 Martta Petersburg’da pek tuhaf bir olay oldu. Vosneçenski Caddesi’nde oturan berber İvan Yakovleviç (soyadı zamanla unutulmuştu; dükkânının tabelasında bile yazılı değildi; yüzü sabunlanmış bir adamı gösteren bir resmin yanında yalnızca şu yazı okunabiliyordu: “Hacamat (1) da yapılır.”) o sabah, oldukça erken uyandı. Uyanır uyanmaz da sıcak bir ekmek
OKUMAK İÇİN TIKLA
