Etiket: Dostoyevski

Mazoşist eğilimleri ve sürekli aşağılanma arzusu, Fyodor Pavloviç’in derinlerde yatan bir çocukluk travmasına mı işaret eder, yoksa bu, onun kişilik bozukluğunun temel bir parçası mıdır?

Fyodor Pavloviç Karamazov, Dostoyevski’nin “Karamazov Kardeşler” romanının merkezinde yer alan, ahlaki açıdan yozlaşmış, grotesk ve patolojik bir karakterdir. Onun belirgin özelliklerinden biri, mazoşist eğilimleri ve sürekli olarak aşağılanma arzusudur. Bu davranış örüntüsü, derinlemesine bir psikolojik incelemeyi gerektirir: Bu, erken dönem çocukluk travmalarının bir sonucu mudur, yoksa kişilik bozukluğunun (belki de

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dostoyevski, romanlarında insanlığın doğasını kaotik mi görür?

Fyodor Mihayloviç Dostoyevski’nin romanlarında insan doğası özünde kaotik, çelişkili ve paradoksal bir yapıdadır. Onun edebi ve düşünsel evreninde insan, ne tamamen akılla açıklanabilir ne de sabit bir ahlaki ya da ideolojik kategoriye indirgenebilir. Bu karmaşık doğa, Dostoyevski’nin romanlarının temel çatışmalarını oluşturur. 1. Kaotik İnsan Doğasının Ontolojik Temelleri Dostoyevski’nin insan anlayışı,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dostoyevski’nin Karamazov Kardeşler’deki hukuk sistemi adalet mi dağıtır, yoksa ideolojik bir aygıt mıdır?

Karamazov Kardeşler’de Hukuk: Adaletin Kurumu mu, İdeolojinin Tiyatrosu mu? Fyodor Mihayloviç Dostoyevski’nin Karamazov Kardeşler adlı eseri, yalnızca bireysel çatışmaların değil, aynı zamanda toplumsal yapının, otoritenin ve ideolojinin işleyiş mekanizmalarının derinlemesine sorgulandığı bir felsefi romandır. Bu bağlamda, romandaki hukuk sistemi, görünürde adaletin tesisi için işleyen bir kurum gibi sunulsa da, gerçekte

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dostoyevski’nin karakteri Raskolnikov’un sonunda cezayı kabul etmesi, Nietzsche’nin bireyin kendi ahlakını yaratma fikrine bir teslimiyet midir, yoksa bu, onun üstinsan olma yolunda bir dönüşüm müdür?

Dostoyevski’nin Suç ve Ceza eserindeki Raskolnikov’un sonunda suçunu itiraf edip cezayı kabul etmesi, Nietzsche’nin “üstinsan” (Übermensch) ve “kendi ahlakını yaratma” fikirleriyle karşılaştırıldığında derin bir felsefi gerilim ortaya koyar. Bu durum, teslimiyet mi yoksa dönüşüm mü sorusu, her iki düşünürün temel felsefi pozisyonlarına bakmayı gerektirir. 1. Nietzsche’nin “Üstinsan” ve Bireyin Ahlakını

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dostoyevski, ‘İğrenç Bir Olay’ adlı öyküsünde insanların toplumsal statülerini korumak için ne kadar ikiyüzlü davranabilir? temasını nasıl ele alıyor?

Dostoyevski, İğrenç Bir Olay adlı öyküsünde insanların toplumsal statülerini korumak için ne kadar ikiyüzlü olabileceklerini sert bir şekilde eleştirir. Eser, toplumun yüksek kesimlerinde yer alan bireylerin, özellikle de bürokratik sınıftaki insanların, kendi saygınlıklarını ve statülerini sürdürmek adına düştükleri gülünç ve ahlaki açıdan çöküş içindeki durumları gözler önüne serer. İkiyüzlülük ve Statü Arasındaki

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dostoyevski’nin ‘İnsancıklar’ romanında yoksulluk ve acı, insanın anlam arayışında bir engel mi yoksa bir motivasyon kaynağı mıdır?

Dostoyevski’nin ilk romanı olan İnsancıklar (1846), yoksulluk ve acı temalarını derinlemesine işleyen bir eserdir. Roman, özellikle ana karakterler Makar Devuşkin ve Varvara Dobroselova üzerinden, yoksulluğun ve acının insanın anlam arayışında hem bir engel hem de bir motivasyon kaynağı olabileceğini gösterir. Bu ikiliği, romanın karakterlerinin iç çatışmaları ve mektupları aracılığıyla gözlemlemek

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dostoyevski, Ecinniler romanında karakterlerin birbirlerine olan ihanetlerini, insan ilişkilerindeki güven sorununa nasıl yansıtıyor?

Dostoyevski’nin Ecinniler romanı, insan ilişkilerindeki güven sorununu derinlemesine ele alan ve karakterler arasındaki ihanet temasını kullanarak toplumsal, siyasi ve bireysel çöküşü yansıtan bir eserdir. Roman, 19. yüzyıl Rusya’sının siyasi ve toplumsal karmaşasını arka plana alırken, karakterlerin birbirlerine ihanetleri üzerinden insan doğasının karanlık yönlerini ve güvenin kırılganlığını ortaya koyar. 1. Siyasi

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dostoyevski, Ecinniler romanında özgürlük kavramını neden hem bir nimet hem de bir lanet olarak sunuyor?

Dostoyevski’nin Ecinniler romanında özgürlük kavramı, hem bir nimet hem de bir lanet olarak sunulur. Bu ikili yaklaşım, Dostoyevski’nin insan doğasına, topluma ve inanca dair derin sorgulamalarının bir yansımasıdır. Roman, 19. yüzyıl Rusya’sının siyasi ve sosyal çalkantılarını ele alırken, özgürlüğün hem bireysel hem de toplumsal düzeydeki etkilerini irdeler. İşte bu ikiliğin

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dostoyevski eserlerinde çarlık rejiminin hukuksuzluklarını nasıl ele alır?

Fyodor Dostoyevski, eserlerinde Çarlık Rusyası’nın toplumsal, siyasi ve hukuki adaletsizliklerini derinlemesine ele alan bir yazardır. Özellikle Çarlık rejiminin hukuksuzlukları, baskıcı yönetimi ve bireyler üzerindeki etkileri, onun romanlarında sıkça işlenen temalardır. İşte Dostoyevski’nin eserlerinde Çarlık rejiminin hukuksuzluklarını nasıl ele aldığına dair bazı örnekler ve temalar: 1. Adaletsiz Mahkemeler ve Yargı Sistemi

OKUMAK İÇİN TIKLA

Raskolnikov’un cinayeti işlemesindeki motivasyonu nedir?

Raskolnikov’un Suç ve Ceza romanında cinayeti işlemesindeki motivasyon, hem kişisel hem de felsefi unsurlardan oluşur. Onun bu eylemi gerçekleştirmesinde birkaç temel sebep öne çıkar: 1. “Olağanüstü İnsan” Teorisi Raskolnikov, insanları iki sınıfa ayıran bir teoriye inanır: • Sıradan insanlar:Toplumun kurallarına ve ahlakına bağlıdır. • Olağanüstü insanlar:Toplumun ahlaki ve yasal sınırlarının ötesine geçme

OKUMAK İÇİN TIKLA

DOSTOYEVSKİ: “Korkunç bir kusurum var: sınırsız bir gurur, bir kibir. Okuyucuların beklentilerini boşa çıkarma ve çok güzel olabilecek bir yapıtı boşa harcama düşüncesi beni tam anlamıyla öldürüyor.”

Birtakım açılardan, Ezilenler’deki Dostoyevski kendi dehasından, Öteki’deki Dostoyevski’den daha uzaktır. İşte bu uzaklık da –insanın “yolunu şaşırma” diye yazası geliyor– bir kırılma anının kaçınılmaz olduğunu düşündürür. Ama o kırılmanın yakında gerçekleşeceği açığa vurulmuştur, yoksa dehanın yakında kendini göstereceği değil. Dostoyevski 1863’te Yeraltından Notlar’ı yazmak yerine delirseydi, Ezilenler’de deliliğinin öncü belirtilerini

OKUMAK İÇİN TIKLA

Suç ve Ceza – Dostoyevski (Radyo Tiyatrosu)

1866 yılı Rusya’sını yansıtan “Suç ve Ceza” (Prestupleniye i nakazaniye), Dostoyevski’nin en büyük eserlerinden birisidir. Dostoyevski’nin ölümüne 15 yıl kala açlık ve sefalet içinde kaleme aldığı bu eser dönemin Rusya’sının sosyo-ekonomik yanlarını tümüyle ortaya koymakla beraber Dostoyevski’nin yaşam kavgasını da çeşitli yönlerden anlatmaktadır.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Beyaz Geceler – Dostoyevski (Radyo Tiyatrosu)

Beyaz Geceler, 1848 yılında yayımlanmış, 19. yüzyıl Rus yazarlarından Fyodor Dostoyevski’nin bir kısa hikâyesidir. Dostoyevski’nin ilk eserlerinden olan “Beyaz Geceler”de hayalperest bir adamın dört günlük aşkını anlatılır. Yazarın “hayalperest” tanımlaması ilginçtir. “Hayalperest” sıfatı kitapta dostsuz, sevinçsiz, duygusuz, hayattan zevk almadan yaşayan, toplumun dışına itilmiş insanlara yakıştırılmıştır. Dostoyevski’nin diğer realist ve

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dostoyevski: insanın acımasızlığı ‘vahşi’ sözcüğüyle ifade edilir ama bu, vahşi hayvanlara yapılan korkunç bir haksızlık ve hakarettir

DOSTOYEVSKİ: Aslında zaman zaman insanın acımasızlığı ‘vahşi’ sözcüğüyle ifade edilir ama bu, vahşi hayvanlara yapılan korkunç bir haksızlık ve hakarettir: Vahşi hayvan hiçbir zaman ustalık ve zevk almak bakımından bir insan kadar acımasız olamaz. Bir kaplan sadece parçalar, kemirir ve sadece bunu yapabilir. Yapabilse bile insanları bütün gece kulaklarından çivilemek

OKUMAK İÇİN TIKLA