Etiket: Heidegger

Proust’un Anıları ile Heidegger’in Varlık ve Zaman Anlayışının Kesişimi

tarihinde gönderilmiş tarafından

Anıların Ontolojik Temelleri Proust’un anlatısında anılar, bireyin varoluşsal deneyimini anlamlandırma aracı olarak işlev görür. Anılar, yalnızca geçmişin bir yansıması değil, aynı zamanda bireyin kendini inşa etme sürecinin temel taşlarıdır. Bu bağlamda, anılar, bireyin zaman içindeki sürekliliğini ve kimliğini sorgulamasını sağlar. Heidegger’in varlık ve zaman anlayışı ise, insanın varoluşunu “Dasein” kavramı

OKUMAK İÇİN TIKLA

Heidegger’in Dasein Kavramı ve Kierkegaard’ın Bireysel Varoluş Anlayışı

tarihinde gönderilmiş tarafından

Dasein Kavramının Temelleri Heidegger’in “Dasein” kavramı, insan varoluşunu anlamada temel bir çerçeve sunar. Dasein, Almanca “orada olmak” anlamına gelir ve insanın dünyada bir varlık olarak bulunma biçimini ifade eder. Bu kavram, insanın yalnızca biyolojik bir varlık olmadığını, aksine dünyayla ilişkili, anlam arayan ve zamansal bir varlık olduğunu vurgular. Dasein, varlığın

OKUMAK İÇİN TIKLA

Heidegger’in Dasein Kavramı ve Sosyal Medyada Otantiklik Krizi

tarihinde gönderilmiş tarafından

Varlığın Anlam Arayışı Martin Heidegger’in Dasein kavramı, insanın varoluşsal yapısını anlamaya yönelik bir çerçeve sunar. Almanca “orada olmak” anlamına gelen Dasein, bireyin dünyada bir varlık olarak kendini konumlandırma biçimini ifade eder. Heidegger’e göre, Dasein yalnızca biyolojik bir varlık değil, aynı zamanda anlam arayışı içinde olan, kendi varoluşunu sorgulayan bir varlıktır.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Varoluşsal Yalnızlığın Edebi ve İnsanî Boyutları: Dr. Rieux ile Ahab’ın Karşılaştırmalı İncelemesi

tarihinde gönderilmiş tarafından

İnsan Varoluşunun Temelleri Heidegger’in “Dasein” kavramı, insanın yalnızca biyolojik bir varlık olmadığını, kendi varoluşunu sorgulayan ve anlamlandıran bir varlık olduğunu ifade eder. Dasein, “orada olmak” anlamına gelir ve insanın dünyayla ilişkisini, zaman ve mekân içindeki konumunu kapsar. “Dünyaya atılmışlık” (Geworfenheit) ise insanın kendi iradesi dışında bir dünyaya doğması, belirli bir

OKUMAK İÇİN TIKLA

Günlük Rutinler Otantik Varoluşu Nasıl Engeller?

tarihinde gönderilmiş tarafından

Sıradanlığın Kökeni ve Varoluşsal Anlamı Heidegger’in Varlık ve Zaman adlı eserinde ortaya koyduğu “das Man” kavramı, bireyin toplumsallık içindeki varoluşsal konumunu anlamak için temel bir çerçeve sunar. “Das Man”, bireyin kendisini topluma teslim ettiği, anonim bir “herkes” olarak var olduğu bir durumu ifade eder. Bu kavram, bireyin özgün varoluşsal potansiyelini

OKUMAK İÇİN TIKLA

Pasternak’ın Sonsuzluk Şarkıları ve Heidegger’in Varlık Felsefesi: Doğa, Maneviyat ve Rus Modernizmi

tarihinde gönderilmiş tarafından

Doğa ve Varlığın Birliği Pasternak’ın Sonsuzluk Şarkıları’nda doğa, yalnızca bir fon ya da estetik bir unsur olmaktan öte, bireyin varoluşsal deneyiminin bir yansımasıdır. Doğa imgeleri, evrensel bir düzenin parçası olarak insan bilincinin sınırlarını aşan bir gerçekliği ifade eder. Heidegger’in felsefesinde, varlık (Sein), varolanların (Seiendes) ötesinde, dünyayı açığa vuran bir hakikat

OKUMAK İÇİN TIKLA

Psikolojinin Bilimsel Objektivite İddiası ile Heidegger’in Fenomenolojik Varlık Anlayışının İnsan Deneyimine Yaklaşımları

tarihinde gönderilmiş tarafından

Bu metin, psikolojinin bilimsel objektivite iddiası ile Heidegger’in fenomenolojik varlık anlayışının insan deneyimini nasıl ele aldığına dair kapsamlı bir değerlendirme sunar. Psikoloji, insan davranışını ve zihinsel süreçleri ölçülebilir, tekrarlanabilir ve evrensel yasalar çerçevesinde anlamaya çalışırken, Heidegger’in fenomenolojisi bireyin varoluşsal deneyimlerini, öznelliği ve dünyayla ilişkisini merkeze alır. Bu iki yaklaşım, insan

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kierkegaard ve Heidegger’in Kaygı Kavramları ile Modern Belirsizlik Korkusu

tarihinde gönderilmiş tarafından

Kierkegaard’ın Kaygı Anlayışı Kierkegaard’ın kaygı kavramı, insan varoluşunun temel bir özelliği olarak ortaya çıkar. Kaygı, bireyin özgürlükle yüzleştiği anda belirir; bu, insanın kendi potansiyellerini ve seçimlerini fark etmesiyle tetiklenen bir durumdur. Özgürlük, bireye sınırsız olasılıklar sunarken, aynı zamanda bu olasılıkların belirsizliği kaygıyı doğurur. Kierkegaard’a göre, kaygı yalnızca korkunun bir türü

OKUMAK İÇİN TIKLA

Sanatın Çok Yüzlü Doğası

tarihinde gönderilmiş tarafından

Sanat, insanlığın varoluşsal arayışlarının hem aynası hem de sorgulayıcısıdır. Adorno, Bukowski ve Barthes’ın sanat anlayışları, bu arayışların farklı yansımalarını sunar: Eleştirel bir duruş, otantik bir ifade ve okurun yeniden yaratım gücü. Bu üç düşünür, sanatın ne olması gerektiği sorusuna yanıt ararken, insan deneyiminin sınırlarını zorlar. Adorno’nun eleştirel yaklaşımı, sanatı toplumsal

OKUMAK İÇİN TIKLA

Varlık ile Doğa Arasında: Heidegger ve Spinoza’nın Karşılaşması

tarihinde gönderilmiş tarafından

Heidegger’in “Varlık” sorusu ile Spinoza’nın “Deus sive Natura” anlayışı, felsefi düşüncenin temel sorularından birine, varlığın anlamına ve insanlığın evrendeki yerine dair iki farklı yaklaşımı temsil eder. Bu iki düşünce sistemi, ontolojik, etik, antropolojik ve dilbilimsel düzlemlerde birbiriyle çatışır ve zaman zaman örtüşür. Heidegger, varlığın kendisini sorgularken, insan varoluşunun geçiciliği ve

OKUMAK İÇİN TIKLA

İnsan Doğasının Çözümlemesi: Nietzsche, Kierkegaard ve Spinoza’da Ahlakın Temelleri

tarihinde gönderilmiş tarafından

Perspektifin Gücü: Nietzsche’nin Ahlak Anlayışı Nietzsche’nin ahlak anlayışı, bireyin dünyayı yorumlama biçimine, yani perspektifine dayanır. Ona göre ahlak, evrensel bir doğrular sistemi değil, bireyin güç istenci (Wille zur Macht) üzerinden şekillenen bir yaratımdır. Geleneksel ahlak, özellikle Hristiyan ahlakı, Nietzsche için bir zayıflık ifadesidir; çünkü bu ahlak, bireyin özünü bastırır ve

OKUMAK İÇİN TIKLA

Söylemin Sınırlarında: Foucault ve Derrida’nın Karşılaşması

tarihinde gönderilmiş tarafından

İktidarın Üretkenliği ve Söylemin Dokusu Michel Foucault’nun iktidar anlayışı, bireylerin ve toplumların nasıl şekillendiğini anlamak için söylemi merkezine alır. İktidar, ona göre yalnızca baskıcı bir kuvvet değil, aynı zamanda öznellikleri inşa eden, bilgi üreten ve toplumsal ilişkileri düzenleyen bir mekanizmadır. Söylemler, bu bağlamda, tarihsel arşivlerde biriken ve bireylerin kimliklerini, arzularını,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Lacan ve Foucault Arasındaki Diyalog: Bilinçdışı ve Söylemin Öznellik Üzerindeki Etkileri

tarihinde gönderilmiş tarafından

Öznelliğin İnşasında Dilin Rolü Jacques Lacan’ın “bilinçdışı dil gibi yapılandırılmıştır” iddiası, öznelliğin oluşumunda dilin merkezi rolünü vurgular. Lacan’a göre, bilinçdışı, dilin simgesel düzeni aracılığıyla işler; bu düzen, bireyin arzularını, kimliğini ve toplumsal varlığını şekillendirir. Bilinçdışı, öznenin kendi içsel gerçekliğini anlamaya çalıştığı bir alan değildir yalnızca; aynı zamanda dilin kodları, imgeleri

OKUMAK İÇİN TIKLA

Varoluşun Çatışmaları: Fanon, Sartre, Bukowski ve Şiddetin Üç Yüzü

tarihinde gönderilmiş tarafından

Frantz Fanon, Jean-Paul Sartre ve Charles Bukowski’nin eserleri, insan varoluşunun sınırlarında gezinen farklı isyan biçimlerini ele alır. Her biri, bireyin ya da topluluğun özgürlük arayışını, kendi bağlamlarında ve yöntemleriyle sorgular. Sartre, kaygı (angoisse) üzerinden bireyin varoluşsal boşluğunu ve özgürlüğün ağırlığını merkeze alırken; Fanon, sömürgecilik karşıtı mücadelede şiddeti bir kurtuluş aracı

OKUMAK İÇİN TIKLA

Raskolnikov ve Akhilleus’un Yalnızlıkları Üzerine Bir İnceleme

tarihinde gönderilmiş tarafından

Bireyin İç Çatışması ve Toplumsal Beklentiler Raskolnikov’un yalnızlığı, Dostoyevski’nin Suç ve Ceza romanında bireysel bir sorgulamanın derinliklerinde kök salar. Yoksulluk, ahlaki çöküş ve kendi varoluşsal sınırlarını zorlama arzusu, Raskolnikov’u bir tür içsel sürgüne mahkûm eder. Onun yalnızlığı, bireyin kendi vicdanıyla hesaplaşmasından doğar; cinayet işleme kararı, Nietzsche’nin “üstinsan” kavramına benzer bir

OKUMAK İÇİN TIKLA

Varlığın Özgürlük ve Kaygı Arasındaki Gerilimi

tarihinde gönderilmiş tarafından

Spinoza ve Heidegger’in felsefeleri, insan varoluşunun sınırlarını ve potansiyelini anlamaya yönelik iki farklı ama derinlemesine iç içe geçmiş perspektif sunar. Spinoza’nın “conatus” kavramı, her varlığın kendi özünü koruma ve geliştirme çabasını ifade ederken, Heidegger’in “Dasein”ı, varlığın dünya içindeki kırılgan ve kaygılı konumunu vurgular. Bu iki düşünce, insan özgürlüğünün ve sınırlarının

OKUMAK İÇİN TIKLA

Varlığın Kıyısında: Öznellik, Güç ve Doğa

tarihinde gönderilmiş tarafından

Kierkegaard’ın Öznelliği: Varoluşun İçsel Çığlığı Søren Kierkegaard, öznelliği insanın varoluşsal hakikatinin merkezi olarak görür. Ona göre öznellik, bireyin kendi varlığını sorguladığı, Tanrı’yla ve kendisiyle yüzleştiği bir alandır. Bu, soyut bir kavram değil, insanın kaygı ve umutsuzlukla yoğrulmuş somut deneyimidir. Kierkegaard için öznellik, evrensel doğruların ötesine geçer; çünkü hakikat, bireyin kendi

OKUMAK İÇİN TIKLA

Platon’un Düzeni ve Deleuze’ün Akışı: Bir Karşıtlık İncelemesi

tarihinde gönderilmiş tarafından

Platon’un Devlet adlı eserinde ortaya koyduğu ideal toplum tasavvuru ile Gilles Deleuze’ün “köksüz yığın” (rhizome) kavramı, insan toplumu ve düzen anlayışını ele alış biçimleriyle keskin bir karşıtlık sergiler. Platon’un hiyerarşik, sabit ve idealar dünyasına dayalı sistemi, mutlak bir düzen arayışını yansıtırken, Deleuze’ün köksüz yığın modeli, akışkan, merkezsiz ve çoğulcu bir

OKUMAK İÇİN TIKLA

Varlığın İzinde: Heidegger ve Ulus Baker Üzerinden Toplumsal Hayaller

tarihinde gönderilmiş tarafından

  1. Varlığın Çağrısı Martin Heidegger’in felsefesi, varlığın ne olduğu sorusunu merkeze alır. Bu soru, yalnızca bir düşünce egzersizi değil, insanın dünya içindeki yerini ve anlamını sorgulayan bir çabadır. Heidegger, *Dasein* (orada-olan) kavramıyla, insanın varlıkla doğrudan bir ilişki kurduğunu ve bu ilişkinin, zaman ve sonluluk üzerinden şekillendiğini öne sürer. Varlık,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Özgürlüğün Gelecekteki İmkânları: Spinoza, Deleuze ve Ulus Baker’in Kesişiminde Bir Vizyon

tarihinde gönderilmiş tarafından

  Spinoza’nın “özgür insan” ideali, Deleuze’ün “gelecek halk” kavramı ve Ulus Baker’in düşünsel izlekleriyle birleştiğinde, insanlığın toplumsallık, bireysellik ve varoluşsal anlam arayışında yeni bir ufuk açılır. Bu kesişim, bireyin ve topluluğun özgürleşme potansiyelini, tarihsel bağlamları ve toplumsal dinamikleri dikkate alarak yeniden düşünmeyi gerektirir. Aşağıda, bu üç düşünürün fikirlerinin birleşiminden doğan

OKUMAK İÇİN TIKLA