Etiket: #lacan

İnsanlığın Örtülü Hafızası: Jung’un Kolektif Bilinçdışı ile Lacan’ın Simgesel Düzeni Arasındaki Çatışma

tarihinde gönderilmiş tarafından

Bilinçdışının Derinliklerinde Yatan Ortak Miras Jung’un kolektif bilinçdışı, insanlığın evrensel deneyimlerinin biriktiği, zamansız bir hazinedir. Bu, bireylerin ötesinde, tüm kültürlerde ortak olan arketiplerle doludur: kahraman, bilge, ana tanrıça. Bu arketipler, insan psişesinin evrimsel izlerini taşır ve mitler, rüyalar, sanat eserleri aracılığıyla yüzeye çıkar. Örneğin, kahramanın yolculuğu, bireyin kaostan düzene geçişini

OKUMAK İÇİN TIKLA

İnsanlığın Yüzleri: Sosyal Maskelerin Goffman ve Lacan Üzerinden Derin Çözümlemesi

tarihinde gönderilmiş tarafından

Maskelerin Doğuşu İnsan, toplumsal bir varlık olarak, günlük ilişkilerinde sürekli bir tiyatro sahnesinde rol oynar. Bu roller, bireyin kendini nasıl sunduğu ve başkaları tarafından nasıl algılandığı arasındaki hassas bir denge üzerine kuruludur. Goffman’ın “ön yüz” kavramı, bireyin topluma sergilediği kontrollü, idealize edilmiş imajı ifade eder. Bu imaj, toplumsal normlara uygunluğu

OKUMAK İÇİN TIKLA

Aynanın Ötesindeki Kendilik: Lacan’ın Ayna Evresi ve Edebiyatta Kimlik Krizi

tarihinde gönderilmiş tarafından

Bu metin, Jacques Lacan’ın ayna evresi teorisi çerçevesinde, edebiyat kahramanlarının kimlik krizlerini incelemektedir. J.D. Salinger’ın Çavdar Tarlasında Çocuklar romanındaki Holden Caulfield ve Sylvia Plath’ın Sırça Fanus romanındaki Esther Greenwood’un kendilik algıları, bu teorinin ışığında analiz edilmektedir. Ayna evresi, bireyin kendi imgesini tanıması ve bu imgeyle özdeşleşmesi sürecini tanımlarken, aynı zamanda

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dijital Bedende Gerçeğin Yırtığı: Lacan, Pandora ve Deepfake Pornografisi Üzerine Bir İnceleme

tarihinde gönderilmiş tarafından

Gerçeğin Kırılgan Sınırları Lacan’ın “gerçek” (the Real) kavramı, sembolik düzenin ötesinde, dil ve anlamla kapsanamayan bir alanı işaret eder. Gerçek, bilinçdışının bastırdığı, travmatik bir boşluk olarak ortaya çıkar. Deepfake pornografisi, bu gerçeği dijital bir aynada çarpıtarak bireyin özne oluşumunu tehdit eder. Pandora miti, kadın bedeninin bir “kutu” olarak hem yaratıcı

OKUMAK İÇİN TIKLA

Lacan’ın “Gerçek” Kavramı ile Freud’un “İd”i Arasındaki Farkların Derinlemesine İncelemesi

tarihinde gönderilmiş tarafından

Lacan’ın “Gerçek” kavramı ile Freud’un “id”i, insan bilincinin ve deneyiminin farklı boyutlarını ele alan iki temel psikanalitik kavramdır. Bu metin, bu iki kavram arasındaki farkları bilimsel bir bakış açısıyla, derinlemesine ve çok katmanlı bir şekilde incelemeyi amaçlar. Lacan’ın Gerçek’i, dilin ve sembolik düzenin ötesinde kalan, kavranması zor bir alan olarak

OKUMAK İÇİN TIKLA

Lacan’ın Gerçek Kavramı ve Free Jazz’ın Kaotik Yapısı

tarihinde gönderilmiş tarafından

Gerçek’in Tanımlanamaz Doğası Jacques Lacan’ın “Gerçek” kavramı, insan deneyiminin ötesinde, simgesel düzenin ve imgesel algının kapsamadığı bir alanı ifade eder. Gerçek, dilin ve anlamın sınırlarını aşan, yapılandırılmamış ve kaotik bir boyuttur. Free jazz, bu bağlamda, Gerçek’in müzikal bir yansıması olarak düşünülebilir. Geleneksel tonal yapıların ve ritmik düzenlerin dışına çıkan free

OKUMAK İÇİN TIKLA

Lacan’ın Gerçek’i ve Zizek’in Travmatik Çekirdeği: Varlığın Kırılgan Sınırlarında

tarihinde gönderilmiş tarafından

Lacan’ın “Gerçek” kavramı ve Zizek’in bu kavrama getirdiği radikal yorum, insan bilincinin sınırlarını zorlayan bir düşünce alanına işaret eder. Lacan’ın Gerçek’i, Kant’ın “numen”inden köklü bir şekilde ayrılırken, Zizek bu kavramı toplumsal, bireysel ve ontolojik boyutlarıyla yeniden şekillendirir. Bu metin, Lacan’ın Gerçek’ini Kant’ın numeniyle karşılaştırarak farklarını açığa çıkaracak ve Zizek’in “travmatik

OKUMAK İÇİN TIKLA

Lacan ve Butler: Cinsiyetin Yeniden Düşünülmesi

tarihinde gönderilmiş tarafından

Cinsiyetin Fallik Düzeni Lacan’ın fallus merkezli cinsiyet teorisi, insan öznesinin kimlik oluşumunu semboller dünyasında ele alır. Fallus, Lacan için biyolojik bir organ değil, arzu ve otoritenin sembolik bir işaretçisidir. Bu sembol, toplumsal düzenin ve dilin merkezinde yer alarak cinsiyet rollerini şekillendirir. Lacan’a göre, birey, fallik anlam dünyasına girerek özneleşir; ancak

OKUMAK İÇİN TIKLA

Yeraltının Aynası: Bilinç, Kimlik ve Varoluşun Çözümsüz Düğümü

tarihinde gönderilmiş tarafından

Dostoyevski’nin Yeraltından Notlar’ındaki Yeraltı Adamı, kendi bilincinin kıvrımlarında sıkışmış bir figür olarak modern insanın varoluşsal krizini temsil eder. Jacques Lacan’ın “ayna evresi” kuramı, bu hapsoluşu anlamak için güçlü bir çerçeve sunar. Yeraltı Adamı’nın kendi zihninde yankılanan iç konuşmaları, kimlik arayışının hem bir başarısızlık hem de özgün bir duruş olarak nasıl

OKUMAK İÇİN TIKLA

Aynanın Ötesindeki Benlik: Avatar Terapisi ve Dijital Kimliğin Yeniden İnşası

tarihinde gönderilmiş tarafından

Avatar terapisi, Metaverse’in sunduğu dijital evrende bireyin kendisini yeniden yaratma ve keşfetme sürecini, Jacques Lacan’ın ayna evresi kavramıyla kesiştiren bir fenomen olarak beliriyor. Bu metin, avatar terapisinin insan bilincini, kimlik algısını ve toplumsal dinamikleri nasıl yeniden şekillendirdiğini, Lacan’ın ayna evresiyle ilişkilendirerek derinlemesine inceliyor. Metaverse’in sunduğu bu yeni alan, bireyin kendi

OKUMAK İÇİN TIKLA

Simgesel Arzunun Nesnesi Olarak Samantha: Lacan ve Pygmalion Üzerinden Bir Okuma

tarihinde gönderilmiş tarafından

Arzunun Temsili Olarak Samantha Samantha, Her filminde Theodore’un dijital sevgilisi olarak belirir ve Lacan’ın “öteki” kavramını yeniden inşa eder. Lacan’a göre “öteki”, bireyin arzularını yansıtan, ancak asla tam olarak ele geçirilemeyen bir yapıdır. Samantha, bu bağlamda, Theodore’un arzularının hem yansıması hem de ulaşılmaz bir imgesi olarak işlev görür. Pygmalion’un Galatea’sı,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Don Kişot ve Emma Bovary: Arzunun Tatminsizliği Üzerine Bir İnceleme

tarihinde gönderilmiş tarafından

Arzunun Kökeni ve Gerçeğin Kaçınılmazlığı Don Kişot ve Emma Bovary, kendi gerçekliklerini inşa etmeye çalışan iki karakter olarak, Jacques Lacan’ın “Gerçek” kavramıyla derin bir bağ kurar. Lacan’ın “Gerçek”i, sembolik düzenin ve hayali imgenin ötesinde, insanın tam olarak kavrayamadığı, dilin ve anlamın sınırlarını aşan bir alandır. Don Kişot, şövalye romanslarının büyüsüne

OKUMAK İÇİN TIKLA

Jouissance ve Biyoişlev: Haz Arzusunun İkiliği

tarihinde gönderilmiş tarafından

Lacan’ın jouissance kavramı ile Foucault’nun biyoiktidar aracılığıyla bedeni disipline etme süreçleri, bireyin haz arayışını ve toplumsal yapılarla ilişkisini anlamak için güçlü bir zemin sunar. Jouissance, haz ile acının, arzunun tatmini ile onun imkânsızlığının kesişiminde yer alan karmaşık bir kavramdır; Foucault’nun biyoiktidarı ise bedeni, toplumsal normlar ve iktidar mekanizmaları aracılığıyla düzenleyen

OKUMAK İÇİN TIKLA

Bilge Karasu’nun Kahramanlarında Bastırılmış Arzuların ve Korkuların Psikanalitik İzleri

tarihinde gönderilmiş tarafından

Bilge Karasu’nun Gece ve Uzun Sürmüş Bir Günün Akşamı adlı eserleri, Türk edebiyatında bireyin iç dünyasına derinlemesine bir yolculuk sunar. Bu eserlerdeki kahramanlar, psikanalitik bir perspektiften incelendiğinde, bastırılmış arzuların ve korkuların karmaşık bir yumağına işaret eder. Karasu’nun anlatısı, insan bilincinin karanlık köşelerinde gezinen, kimlik, özgürlük, aidiyet ve varoluşsal kaygılarla mücadele

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dorian ve Orpheus’un Öyküleri Üzerine Derin Bir İnceleme

tarihinde gönderilmiş tarafından

Dorian’ın Portresinin Özü Oscar Wilde’ın The Picture of Dorian Gray adlı eserinde Dorian’ın portresine hapsolması, bireyin kendi imgesiyle kurduğu ilişkiyi sorgulayan bir anlatı sunar. Guy Debord’un “gösteri toplumu” kavramı, modern bireyin yüzeysel bir görünüşe tapınmasını eleştirir; Dorian’ın portresi, bu bağlamda, bireyin özünü yitirip imajına esir düştüğü bir sembol olarak okunabilir.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Aşk ve Arzu Üzerine Karşılaştırmalı Bir İnceleme

tarihinde gönderilmiş tarafından

Emma Bovary’nin Romantik Arayışı Emma Bovary’nin Madame Bovary’deki romantik aşk arayışı, 19. yüzyıl Fransız toplumunun kısıtlayıcı toplumsal cinsiyet normlarıyla şekillenir. Flaubert, Emma’yı, burjuva evliliğinin tekdüzeliği içinde sıkışmış bir kadın olarak resmeder; onun arzuları, romantik edebiyatın idealize edilmiş aşk imgeleriyle beslenir. Lacan’ın “arzu nesnesi” (objet petit a) kavramı, Emma’nın arzusunu anlamak

OKUMAK İÇİN TIKLA

Anna ve Penelope’nin Aşklarının Lacan ve Levinas Bağlamında Karşılaştırılması

tarihinde gönderilmiş tarafından

Aşkın Nesnesi ve Arzunun Kaynağı Tolstoy’un Anna Karenina’sındaki Anna’nın aşkı, Vronsky’ye duyduğu tutkuyla tanımlanırken, Homeros’un Odysseiasındaki Penelope’nin aşkı, Odysseus’a olan bağlılığı ve bekleyişiyle şekillenir. Lacan’ın arzu teorisi, özellikle objet petit a kavramı, bu iki aşkı anlamak için bir çerçeve sunar. Objet petit a, arzunun sürekli kayan, asla tam olarak ele

OKUMAK İÇİN TIKLA

Metaforun Dili ve Düşüncenin Dönüşümleri

tarihinde gönderilmiş tarafından

Anlamın Kaygan Zemininde Metafor Metafor, insan düşüncesinin sınırlarını zorlayan bir araçtır; dilin, zihnin ve kültürün kesişim noktasında durur. Lacan’ın “arzunun kayması”, Derrida’nın “merkezsizleştirme” ve Wittgenstein’ın “dil kullanımı” kavramları, metaforun farklı yüzlerini açığa vurur. Lacan’da metafor, arzunun sürekli yer değiştiren, sabitlenemeyen doğasını ifade eder; bir şeyin yerine başka bir şeyin geçtiği,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Simurg’un Çağrısı: İnsanlığın Manevi ve Toplumsal Yolculuğunda Distopik Yansımalar

tarihinde gönderilmiş tarafından

Kuşların Tükenişi: Toplumsal Hedeflerin Kırılganlığı Kuşların yolculuğu tamamlayamamasının, insanlığın manevi ve toplumsal hedeflere ulaşmadaki başarısızlığını yansıttığı sorusu, derin bir sorgulamayı davet eder. Simurg efsanesinde, otuz kuşun uzun ve zorlu yolculuğu, yalnızca birkaçının varış noktasına ulaşmasıyla sonuçlanır. Bu, insanlığın yüksek ideallere yönelme çabalarının sıklıkla nasıl tökezlediğini düşündürür. Toplumlar, tarih boyunca özgürlük,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Toplumsal Yasakların Ötesinde: Freud, Foucault ve Žižek Üzerine Bir İnceleme

tarihinde gönderilmiş tarafından

  Toplumsal tabular, insan deneyiminin karmaşık dokusuna işlenmiş derin izlerdir. Freud, Foucault ve Žižek gibi düşünürler, bu yasakların birey ve toplum üzerindeki etkilerini farklı merceklerle ele alır. Freud, tabuların bireysel ruhsal çalkantılara nasıl yol açtığını incelerken, Foucault bunları iktidarın kendini yeniden üreten mekanizmaları olarak görür. Žižek ise semptom kavramıyla bu

OKUMAK İÇİN TIKLA