Etiket: Osmanlı kültürü

Orhan Pamuk’un Benim Adım Kırmızı Romanında Sanat, Gerçeklik ve Kimlik Çatışması

tarihinde gönderilmiş tarafından

Minyatürcülerin Sanatsal İkilemi ve Varoluşsal Çatışma Benim Adım Kırmızı, minyatürcülerin geleneksel Osmanlı sanat anlayışıyla Batı’nın bireyselliğe dayalı perspektif sanatı arasındaki gerilimi, varoluşsal bir sorgulama ekseninde sunar. Minyatür sanatı, kolektif bir estetik anlayışla, bireysel yaratıcılığı bastırarak ilahi bir düzeni yüceltirken, Batı sanatı bireyin öznel bakış açısını merkeze alır. Bu çatışma, romanın

OKUMAK İÇİN TIKLA

Rindlerin Akşamı ve Neo-Klasik Şiirin Nostalji Anlayışı

tarihinde gönderilmiş tarafından

Geçmişin İzinde Bir Yansıma Yahya Kemal Beyatlı’nın “Rindlerin akşamı çöker de bir bir” dizesi, neo-klasik şiirin nostalji anlayışını derinlemesine yansıtan bir ifadedir. Bu dize, “Rindlerin Akşamı” şiirinin bir parçası olarak, geçmişin estetik ve kültürel değerlerine duyulan özlemi, bireysel ve toplumsal bir bilinçle harmanlayarak sunar. Neo-klasik şiir, Osmanlı divan şiirinin biçimsel

OKUMAK İÇİN TIKLA

Orhan Pamuk’un Benim Adım Kırmızı’sında Minyatür Sanatı ve Teknolojik Yeniden Üretim ve Diyalojik Anlatımla Nasıl Kesişiyor?

tarihinde gönderilmiş tarafından

Minyatür Sanatının Dönüşüm Süreci Orhan Pamuk’un Benim Adım Kırmızı romanı, 16. yüzyıl Osmanlı minyatür sanatını merkeze alarak sanat eserinin üretim, algılanış ve dönüşüm süreçlerini derinlemesine inceler. Walter Benjamin’in “teknolojik yeniden üretim çağında sanat eseri” kavramı, sanat eserinin özgünlüğünün, yani “aura”sının, mekanik çoğaltım teknikleriyle nasıl dönüştüğünü sorgular. Minyatür sanatı, Osmanlı kültüründe

OKUMAK İÇİN TIKLA

Seyyid Battal Gazi Menkıbelerinde Anlatıcının Merak Dinamikleri ve Osmanlı Destansı Ruhunun Yansımaları

tarihinde gönderilmiş tarafından

Anlatıcının Merak Dinamiklerinin Kökenleri Seyyid Battal Gazi menkıbeleri, anlatıcının merak duygusunu tetikleyen bir arketip olarak Hermes’in özelliklerini taşır. Hermes, Yunan mitolojisinde iletişim, yolculuk ve keşif tanrısı olarak bilinir; bu özellikler, menkıbelerde anlatıcının hikâyeyi aktarırken sergilediği dinamiklere paralellik gösterir. Anlatıcı, olayları naklederken yalnızca tarihsel bir figürün kahramanlıklarını değil, aynı zamanda dinleyiciyi

OKUMAK İÇİN TIKLA