Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
17. Yüzyıl Ahlak Felsefesinin Mutlakçı Temelleri Spinoza’nın Felsefi Sistemi ve Göreceli Ahlak Anlayışı Spinoza’nın felsefi sistemi, panteist bir ontoloji ve katı bir determinizm üzerine kuruludur. Ona göre, evren tek bir tözden (Tanrı ya da Doğa) oluşur ve her şey bu tözün nedensel zinciri içinde belirlenmiştir. Bu çerçevede, iyi ve kötü
OKUMAK İÇİN TIKLAPanteizmin Temel İlkeleriPanteizm, evrenin ve doğanın tüm varlıklarıyla birlikte ilahi bir bütünlük oluşturduğunu savunan bir felsefi yaklaşımdır. Bu görüş, tanrıyı ayrı bir varlık olarak değil, evrenin kendisi olarak tanımlar. Evrenin her bir parçası, bu bütünlüğün ayrılmaz bir unsuru olarak görülür. İnsan, bu bağlamda, evrenin bilinçli bir bileşeni olarak değerlendirilir. Panteizm,
OKUMAK İÇİN TIKLAİbnü’l Arabi’nin vahdet-i vücud felsefesi, İslam tasavvufunun en tartışmalı ve derin kavramlarından biri olup, varlığın birliği anlayışını merkeze alarak tasavvufun panteizmle ilişkilendirilmesine önemli etkiler yapmıştır. Bu felsefe, varlığın tek bir hakikatten sudur ettiğini ve her şeyin ilahi özün bir yansıması olduğunu öne sürer. Panteizmle ilişkilendirilmesi, hem tarihsel hem de kavramsal
OKUMAK İÇİN TIKLASpinoza’nın Panteist Evren Anlayışı Spinoza’nın felsefesi, evreni tek bir töz olarak tanımlar; bu töz, Tanrı ya da doğa (Deus sive Natura) olarak adlandırılır. Ona göre, her şey bu tek tözün bir modifikasyonudur ve bu töz sonsuz, zorunlu ve kendi kendisinin nedenidir. Evrenin birliği, bu tözün bölünmezliği ve her şeyi kapsayıcı
OKUMAK İÇİN TIKLAVarlığın Birliği ve Tanrı-Doğa Anlayışı Spinoza’nın metafiziği, panteist bir çerçevede, evrendeki her şeyin tek bir töz olan Tanrı ya da Doğa ile özdeş olduğunu savunur. Bu töz, natura naturans (yaratan doğa) ve natura naturata (yaratılan doğa) olarak iki yönüyle kendini gösterir. Tanrı, Spinoza için ne antropomorfik bir varlık ne de
OKUMAK İÇİN TIKLA
