Etiket: #yabancı

Üstün İnsan ve Kurbanın Gölgeleri

Raskolnikov’un İdeali ve Nietzsche’nin Gölgesi Raskolnikov’un “üstün insan” fikri, Dostoyevski’nin Suç ve Ceza eserinde, bireyin ahlaki sınırları aşarak kendi yasalarını yaratabileceği düşüncesiyle şekillenir. Bu ideal, Nietzsche’nin übermensch kavramıyla yüzeysel bir akrabalık taşır: Her ikisi de sıradan ahlakın ötesine geçmeyi, bireyin kendi değerlerini yaratmasını savunur gibi görünür. Ancak Raskolnikov’un ideali, Nietzsche’nin

OKUMAK İÇİN TIKLA

Werther ve Sisifos: Anlam Arayışı ve İntiharın Karşıt Yüzleri

Romantizmin Çığlığı: Werther’in Acısı Goethe’nin Genç Werther’in Acıları, 18. yüzyılın Sturm und Drang hareketinin bir yansıması olarak, bireyin iç dünyasındaki fırtınaları ve toplumsal normlarla çatışmasını merkeze alır. Werther’in intiharı, romantik bir aşk idealinin peşinde koşan bir ruhun trajik sonu gibi görünse de, daha derin bir sorgulamaya işaret eder. Werther’in Lotte’ye

OKUMAK İÇİN TIKLA

Dışavurumculuğun Edebiyattaki Yansımaları

Dışavurumculuk, 20. yüzyılın başında sanat ve edebiyat dünyasında bir başkaldırı olarak ortaya çıktı. Bu akım, insanın iç dünyasını, duygularını ve toplumsal çelişkilerini çarpıcı bir şekilde ifade etmeyi amaçlar. Edebiyatta dışavurumculuk, bireyin öznel deneyimlerini, toplumsal normlara karşı isyanını ve varoluşsal sorgulamalarını yoğun bir şekilde yansıtır. Bu metin, dışavurumculuğun edebiyattaki izlerini farklı

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kötülüğün Yüzleri: Raskolnikov, Ahab ve Winston Üzerinden Bir İnceleme

Giriş: Kötülüğün DoğasıKötülük, insan deneyiminin en karmaşık ve çok katmanlı kavramlarından biridir. Dostoyevski’nin Suç ve Ceza’sındaki Raskolnikov, Melville’in Moby Dick’indeki Ahab ve Orwell’in 1984’ündeki Winston, kötülüğün farklı biçimlerini temsil eder. Raskolnikov’un cinayeti, Ahab’ın takıntısı ve Winston’ın işkenceye maruz kalışı, bireysel, toplumsal ve varoluşsal düzlemlerde kötülüğün nasıl ortaya çıktığını gösterir. Bu

OKUMAK İÇİN TIKLA

Hiçlik Edebiyatı Üzerine Bir İnceleme

Hiçlik edebiyatı, varlığın sınırlarını sorgulayan, anlamın yokluğunu ya da geçiciliğini ele alan bir anlatı evrenidir. Bu edebiyat, insanın kendi varoluşuyla yüzleşmesini, boşlukla hemhal olmasını ve bu boşlukta yeni anlamlar ya da anlamsızlıklar aramasını konu edinir. İnsanlığın tarih boyunca karşılaştığı büyük sorulara —neden varız, ne için buradayız— yanıt ararken, çoğu zaman

OKUMAK İÇİN TIKLA

Yabancılaşmanın ve Absürdün İzinde: Meursault’nun Varoluşsal Portresi

Albert Camus’nün Yabancı adlı eseri, modern insanın varoluşsal sorgulamalarını, toplumsal normlarla çatışmasını ve bireysel özgürlüğün sınırlarını derinlemesine ele alan bir başyapıttır. Meursault, bu eserde hem bir karakter hem de insanlığın absürd karşısındaki duruşunun bir yansıması olarak belirir. Onun duygusal kopukluğu, ahlaki normlara meydan okuması ve toplumsal düzene karşı tutumu, yalnızca

OKUMAK İÇİN TIKLA

Camus: Yabancılaşma ve Absürdün İzleri

Annesinin Ölümü ve Varoluşsal Boşluk Albert Camus’nün Yabancı romanı, Meursault’nun annesinin ölümüyle başlar ve bu olay, romanın temel taşlarından biri olarak varoluşsal bir boşluğu ve absürdizmi temsil eder. Annesinin ölümü, Meursault’nun hayatındaki anlam arayışının ya da daha doğrusu anlamsızlığın bir yansımasıdır. Bu olay, sıradan bir kayıp olmaktan çok, Meursault’nun dünyaya

OKUMAK İÇİN TIKLA