Okuyun, ama yutmayın, çiğneyin.
Platon’un Ruh Anlayışı Phaedo’da Platon, Sokrates’in ağzından ruhun ölümsüzlüğünü savunur ve bunu dört temel argümanla destekler: döngüsel argüman, hatırlama argümanı, benzerlik argümanı ve neden argümanı. Ruhun bedenden bağımsız bir varlık olduğu ve ölümden sonra varlığını sürdürdüğü fikri, Platon’un metafizik sisteminin temel taşlarından biridir. Bu görüş, ruhun maddi dünyadan ayrı, ebedi
OKUMAK İÇİN TIKLAEvrenin Sınırlarında Bir İmge: Gökyüzü Gökyüzü, Uyar’ın dizesinde aşkın sınırsızlığını ve ulaşılmazlığını temsil eden bir imge olarak belirir. İnsan bilincinde gökyüzü, tarih boyunca özgürlüğün, sonsuzluğun ve bilinmeyenin sembolü olmuştur. Antropolojik açıdan, gökyüzü tanrıların mekânı, insanın erişemediği bir ideal olarak görülmüştür. Uyar’ın bu imgeyi seçmesi, aşkın bireyi kendi sınırlarının ötesine taşıyan
OKUMAK İÇİN TIKLAÖnsöz: Çöldeki Çığlık Sylvia Plath’in Ariel adlı şiir derlemesi, 20. yüzyıl edebiyatında bireysel ve toplumsal kırılmaların keskin bir yansımasıdır. Plath’in şiirsel benliği, ölüm ve yeniden doğuş imgeleri üzerinden, bireyin varoluşsal sancılarını ve toplumsal cinsiyet dinamiklerinin yükünü açığa vurur. Julia Kristeva’nın “chora” kavramı, bu imgelerin analizi için güçlü bir kuramsal çerçeve
OKUMAK İÇİN TIKLAErmeni folklorunda kutsal kuş sembolü, insanlığın anlam arayışının en derin ve evrensel ifadelerinden biri olarak öne çıkar. Kuşlar, gökyüzü ile yeryüzü arasında bir köprü kurarak, fiziksel dünyanın ötesine uzanan manevi ve kozmik gerçeklikleri temsil eder. Göksel Bağlantılar ve Manevi Aracılık Kutsal kuş sembolü, Ermeni folklorunda gökyüzünün sınırsızlığı ile ilişkilendirilir ve
OKUMAK İÇİN TIKLARa’nın her gece yeraltı dünyasında gerçekleştirdiği yolculuk, Antik Mısır kozmolojisinin temel taşlarından biridir ve evrenin düzeni ile zamanın döngüsel yapısını anlamak için önemli ipuçları sunar. Bu süreç, güneş tanrısı Ra’nın gece boyunca yeraltı dünyasında gezinmesi, kaos güçleriyle mücadele etmesi ve şafakta yeniden doğarak evrensel düzeni yeniden kurması üzerine kuruludur. Bu
OKUMAK İÇİN TIKLAİnsanlığın Sonu ve Yeni Bir Başlangıç Deucalion ve Pyrrha’nın hikayesi, insanlığın yok oluşu ve yeniden doğuşu arasındaki döngüsel bir anlatıyı temsil eder. Zeus, insanlığın yozlaşmasını cezalandırmak için tufanı gönderir; bu, tanrısal otoritenin insan davranışlarına müdahalesini simgeler. Ancak Deucalion ve Pyrrha’nın kurtuluşu, tanrıların merhametini ve insanlığa ikinci bir şans verme isteğini
OKUMAK İÇİN TIKLAAttis’in yeniden doğuş ritüeli ile Hristiyanlık’taki diriliş inancı arasındaki ilişki, insanlık tarihindeki dinsel anlatıların ve inanç sistemlerinin birbiriyle etkileşimini anlamak için önemli bir konudur. Friglerin Attis-Kybele kültü, ölüm ve yeniden doğuş temalarını merkeze alan bir ritüel pratiği olarak, Antik Anadolu’nun çok katmanlı dinsel dünyasında köklü bir yere sahiptir. Hristiyanlık’taki diriliş
OKUMAK İÇİN TIKLA