Mahmud Derviş, 1982 Eylül’ünde Sabra-Şatilla’da yaşanan soykırımın ardından Beyrut Kasidesi’ni yazmış ve bu kaside ile 1983’te de dönemin Sovyetler Birliği’nde Lenin ödülünü almıştır.
Gölgeyi Yüksekten Övmek-Beyrut Kasidesi?nden küçük bir bölüm:
“Ey kızım seviyorduk seni
Şimdi yüksek suskunluğu bekliyoruz
Huş ağacından süpürgeler taşıyoruz
Üstümüzde öfkeyse dağıtırız? dağıtırız
Ah ondan? ne diye avuçlamadık göbeğini ufkun
Her uzanışında ellerini
Bizi boğmaya yeltendiğinde
Beyrut yok
Sırtımız önümüz denizin sırları yok
Kanımızı yitirene kadar evet
Anıların sözcüklerini yitirene kadar
Ancak söylerim şimdi yok
O son bombardımanda yok
O yer çukurda başka bir şey kalmadı yok
O ruh içinde kalmadı yok
Beyrut yok”
(…) Çev: Metin Fındıkçı
Mahmud Derviş’in şiiri halkının acılarını kendi kişisel acıları olarak görüp yaşayan bir şairin ürünleridir. Arap şiirinin yüzlerce yıllık epik ve lirik kaynaklarıyla beslenen bu şiir şairin kişisel ses tonu ve modern dünya şiirine özgü metaforlarla örülerek çağdaş bir destan yüceliğine ulaşır.
Arap edebiyatının bir kolu olarak çağdaş Filistin edebiyatının doğuşu 19. yüzyıl başlarına uzanır. Çağdaş Filistin edebiyatının ve özellikle şiirinin öncüleri ise, şiirlerini sürgün ve bağımsızlık savaşımı koşullarında oluşturan Fadva Tukan, Kerim-el Kermi (Ebu Selma) kuşağıdır. Bu öncü kuşağı izleyen günümüz Filistin şiirinin önde gelen temsilcileri arasında Samih el Kasım ve Mahmud Derviş adları bir yıldız gibi parlar.
Kitabın adı: Beyrut Kasidesi
Yazar: Mahmud Derviş
Yayınevi: Alkım Yayınevi