ZEHİRLİ GAZA KARŞI ÇARE NE?
Uzun burunlu gaz maskeleriyle / Steril kaplar ve sargı bezleriyle / Pensleri yüklenmiş geliyorlar.
Biliyorlar ki oysa / Bu soygunlar ve savaşlarla/ Zehirli gaza boğulacaklar.
İşçi evi. Çalışmaktan yıpranmış bir kadın ile onun işçi erkek kardeşi. Akşam.
KADIN: Patates yine pahalılanmış.
KARDEŞİ: Daha da pahalılanacak.
KADIN: Millete verecek yiyecek yoksa savaş da yapamazlar ki!
KARDEŞİ: Doğru. Ama millete verecek yiyecekleri olmaksızın savaş yapamayacak da olsalar, o savaşı yapmak zorundalar.
KADIN: Sürekli savaştan söz ettiği için oğlana kızıyorum, şimdi sen de savaş deyip durma.
KARDEŞİ: Kız ne durumda?
KADIN: Öksürüyor.
KARDEŞİ: Doktora göründü mü?
KADIN: Evet.
KARDEŞİ: Ne diyor doktor?
KADIN: İyi beslenmesi gerekmiş, (kardeş güler) Bunda gülecek bir şey yok.
KARDEŞİ: Kocan ne diyor peki?
KADIN: Hiç.
KARDEŞİ: Minzer’ler uğruyor mu bu arada?
KADIN: Hayır. Konuşacak ne var ki?
KARDEŞİ: Niye olmasın?
KADIN: Yoo, o konuda konuşulamaz, biliyorsun.
KARDEŞİ: Konuşmaya başlayanlar var ama. Hem patates ne kadar pahalılanırsa, o kadar çok konuşacaklar.
KADIN: Savaş kapıda, diyorsun yani.
KARDEŞİ: Kapıda biri var. (ocağın başından kapıya gider, açar, geri sıçrar; kapıda Hitler Gençliğinden üç çocuk vardır, suratlarına gaz maskesi takmışlardır)
KARDEŞİ: Bu rezillik de ne?
ÜÇÜ: Heil Hitler!
KADIN: Ne istiyorsunuz?
ÜÇÜ: Heil Hitler!
KADIN: Paul evde yok.
ÜÇÜ: Heil Hitler! (biri maskesini çıkarır)
KADIN: Paul!
OĞLAN: Ya zehirli gaz gelirse, diyorsun ya hep! Buna hazır olduğumuzu göstermek istedik.
KADIN (kendini sandalyeye atar): Seni tanıyamaz oldum. (Oğlanlardan biri gaz maskesini masaya attıktan sonra üç oğlan, Heil Hitler, deyip gülerek giderler)
KADIN: Savaşın içindeler bile.
KARDEŞİ (gaz maskesini alır): Bu nesne işe yaramıyor artık, karton kapak gibi. Zehirli gaz filtreden aynen geçiyor. Rezillik.
KADIN: Ona söylesen de faydasız. Hâlâ ayaklarım titriyor. Hiç mi hiç tanıyamadım.
KARDEŞİ: Pençelerine bir aldılar mı oğul oğulluktan çıkıyor.
KADIN: Ne desem ki ona?
KARDEŞİ (daha hafif sesle): 1917’de doğu cephesindeydim. Karşımızdaki siperlerde olanlar, çaresini buldular. İktidarı devirdiler. Tek çare buydu ve dünya tarihinde bu ilk kez oldu.
KÀDIN: Duvarlar çök ince, biliyorsun.
KARDEŞİ: Rezil ağız kilidi! (gaz maskesini köşeye fırlatır) Açmak zorunda kalana kadar tutacağız demek çenemizi: Ta ki zehirli gaz burnumuza geldiğinde, (zil çalar; Kadın korku içinde hızla kalkar ve maskeyi yerden alır)
Bertold Brecht
Üçüncü Reich’in Korku ve Sefaleti
Türkçesi: Yılmaz Onay
