sorguluyorum o halde varım…
İki Vizyonun Kesişim Noktası Sergei Parajanov’un The Color of Pomegranates (1969) ve Andrei Tarkovsky’nin Mirror (1975) filmleri, şiirsel sinemanın en çarpıcı örnekleri arasında yer alır. Her iki yönetmen, görsel estetik ve anlatı yapısını kullanarak ulusal kimlik, tarih ve mitolojiyi yeniden inşa eder. Ancak bu filmler, mit ve tarihi farklı yollarla
OKUMAK İÇİN TIKLAİnsanlığın Sınırlarında Karşılaşma Andrei Tarkovsky’nin Solaris (1972) ve Jonathan Glazer’ın Under the Skin (2013) filmleri, insan ile insan-olmayan varlıklar arasındaki temasın kaçınılmaz başarısızlıklarını ele alır. Her iki eser de, insanın “öteki”ni anlamaya yönelik çabasının, kendi varoluşsal sınırları ve öznel algılarıyla nasıl çatıştığını sorgular. Solaris’te, bilinçli bir gezegen olan Solaris, insan
OKUMAK İÇİN TIKLA1. Varoluşun Sorgulayıcı Sessizliği Tarkovsky’nin sineması, insan varoluşunun en temel sorularını cesurca sorar: “Neden varız?”, “Yaşamın anlamı nedir?”, “Ölümle nasıl yüzleşiriz?” Bu sorular, onun filmlerinde doğrudan bir diyalog ya da dramatik bir anlatı üzerinden değil, karakterlerin iç dünyalarındaki sessiz tefekkürle ortaya çıkar. Örneğin, Solaris (1972) filminde, psikolog Kris Kelvin’in uzay
OKUMAK İÇİN TIKLATarkovsky’nin “en sevdiği” filmler hangisiydi? İşte usta yönetmenin 1972 yılında sinema tarihçisi Leonid Kozlov’a verdiği o liste… 1. Woman in the Dunes / Kumların Kadını (1964, Yön: Hiroshi Teshigahara) Film böcek toplamak ve incelemek için üç günlük izine çıkan Niki Jumpei‘nin gittiği kırsal alanda son otobüsü kaçırdıktan sonra köylülerin evinde
OKUMAK İÇİN TIKLA2006 yılında, Thames & Hudson tarafından yayınlanan Instant Light adlı kitap, “ünlü yönetmenin 1979’dan 1984 yılına kadar çekmiş olduğu, Rusya’daki evi, ailesi ve arkadaşlarının ve İtalya’da ziyaret ettiği yerlerin görüntülerinden oluşan renkli Polaroid karelerden oluşan bir seçkiyi” bir araya getiriyor. Anında çekilen, görülebilen ve paylaşılabilen dijital kameraların artık herkesin elinde
OKUMAK İÇİN TIKLA“İlkelerine bir kez olsun ihanet eden insan, hayat ile olan saf ilişkisini yitirir. Bir insanın kendine karşı hile yapması, onun, filminden, hayatından, her şeyinden vazgeçmesi demektir.” Andrei Tarkovski Rüyalar kilidi midir hayatın? Geçmiş aynası olabilir mi geleceğin? Bir şiir olabilir mi yaşam? Meçhul bir adamın geriye dönüp bakması için rüzgârın
OKUMAK İÇİN TIKLA