Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Clarissa’nın Anlara Tutunması Virginia Woolf’un Mrs. Dalloway eserinde Clarissa, yaşamın geçici anlarına tutunarak varoluşunu anlamlandırmaya çalışır. Bu tutunma, Albert Camus’nün absürd kavramıyla örtüşür mü? Camus, Sisifos Söyleni’nde absürdü, insanlığın anlam arayışı ile evrenin sessizliği arasındaki çatışma olarak tanımlar. Clarissa’nın anlara sığınması, bu absürdü kucaklama çabası gibi görünebilir; zira o, anlamın
OKUMAK İÇİN TIKLAKültür Endüstrisinin Temelleri Theodor Adorno’nun kültür endüstrisi eleştirisi, modern kapitalist toplumlarda sanatın ve kültürün metalaşarak bireysel özgünlüğü yok ettiğini savunur. Adorno, kültür ürünlerinin seri üretimle standartlaştırıldığını ve bu sürecin bireylerin eleştirel düşünme yetisini körelttiğini belirtir. Spotify gibi algoritmik müzik platformları, bu eleştiriyi günümüze taşıyan bir örnek sunar. Kullanıcı alışkanlıklarını veri
OKUMAK İÇİN TIKLAIcarus’un güneşe uçarken düşmesi miti, insanlığın sınırları zorlama arzusunun ve akılcı ilerlemenin çelişkili doğasının güçlü bir yansımasıdır. Theodor Adorno ve Max Horkheimer’ın Aydınlanmanın Diyalektiği eserinde ele aldıkları akılcı ilerlemenin yıkıcı potansiyeli, Icarus’un trajedisini hem bireysel bir sınır ihlali hem de teknolojik hırsın tarih boyunca distopik sonuçlar doğuran bir sembolü olarak
OKUMAK İÇİN TIKLASanatın Özerkliği ve Kapitalizmin Girdabı Theodor Adorno’nun sanatın özerkliği fikri, sanatı kapitalist üretim ilişkilerinden bağımsız, kendi iç mantığına dayanan bir alan olarak tanımlar. Sanat, bu bağlamda, toplumsal baskılara direnen bir sığınak, insanın özgürleşme potansiyelini taşıyan bir ayna gibi görülür. Ancak NFT’ler ve dijital sanat, bu özerkliği sorgular. Bir dijital dosyanın
OKUMAK İÇİN TIKLASanat, insanlığın evrenle olan ilişkisini anlamaya çalıştığı bir araç mıdır, yoksa kendi yarattığı yanılsamalarla gerçeği örten bir perde mi? Kandinsky’nin soyut formları, kuantum fiziğinin belirsizlik ilkesini görselleştirme çabası mıdır, yoksa insan bilincinin kaotik arayışlarının bir yansıması mı? Mitolojik yaratılış anlatıları, modern sanatın yıkım ve yeniden yaratım döngüleriyle nasıl bir bağ
OKUMAK İÇİN TIKLARiggan’ın İç Çatışması ve Orpheus’un Çağrısı Riggan Thomson, Birdman filminde, bir zamanlar gişe rekorları kıran süper kahraman filmlerinin yıldızı, şimdi ise Broadway sahnesinde sanatsal bir anlam arayışında. Onun bu çabası, Orpheus mitindeki sanatçının, sevgilisini yitirişin acısıyla yeraltına inerek ilahi bir yaratım arzusunu yankılar. Orpheus, lirinin gücüyle doğayı ve tanrıları etkilerken,
OKUMAK İÇİN TIKLASanatın Çoğaltımındaki Boşluk Adorno’nun kültür endüstrisi eleştirisi, sanat eserinin biricikliğini ve otantikliğini tehdit eden seri üretim süreçlerini hedef alır. Sanatın, endüstriyel mekanizmalar aracılığıyla metalaşması, onun aurasını, yani tarihsel ve bağlamsal özgünlüğünü yok eder. NFT sanatı, bu eleştiriyi dijital bir boyuta taşır. Dijital ortamda bir eserin “biricik” olduğu iddiası, blockchain teknolojisiyle
OKUMAK İÇİN TIKLABilginin Peşinde İki Figür Victor Frankenstein ve Prometheus, insanlık tarihinin bilgi arayışına dair güçlü anlatılar sunar. Mary Shelley’nin Frankenstein’ında Victor, doğanın sırlarını çözme hırsıyla hareket eder; modern bilimin sınırlarını zorlayarak bir canlı yaratır. Öte yandan, Aiskhylos’un Prometheus Bound’unda Prometheus, tanrıların tekelindeki ateşi insanlara sunarak onların karanlıktan kurtulmasını sağlar. Her iki
OKUMAK İÇİN TIKLASirenlerin büyüleyici ama ölümcül şarkıları, antik mitolojiden modern tüketim toplumuna uzanan bir yankı olarak, bireyin iradesini, arzusunu ve özerkliğini sorgulayan bir metafor sunar. Homeros’un Odysseia’sında, sirenlerin şarkısı denizcileri kendilerine çekerek onları kayalıklara sürükler; bu, bireyin kendi arzularına teslimiyetinin trajik bir sembolüdür. Theodor Adorno’nun “kültürel endüstri” kavramı ise, modern toplumda kitlelerin
OKUMAK İÇİN TIKLA
