Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Varlığın Çoğulluğu Gilles Deleuze’ün fark ontolojisi, varlığın sabit bir özden değil, sürekli bir oluş ve farklılaşma sürecinden türediğini savunur. Bu düşünce, varlığın tekil bir merkezden dağılmadığını, aksine çoklu, ilişkisel ve akışkan bir yapıya sahip olduğunu öne sürer. Deleuze için fark, bir kimlikten önce gelir; varlık, farklılığın kendisi üzerinden tanımlanır. Bu,
OKUMAK İÇİN TIKLABu metin, Judith Butler’ın cinsiyet performativitesi, Gayatri Chakravorty Spivak’ın ötekini konuşturma çabası ve Simone de Beauvoir’ın “Kadın doğulmaz, kadın olunur” ifadesi arasındaki ilişkiyi ve olası gerilimleri inceliyor. Kimlik, öznellik, temsil ve güç dinamikleri üzerinden bu üç düşünürün fikirleri, tarihsel, toplumsal, dilbilimsel ve etik boyutlarıyla ele alınacak. Metin, bu kavramların birbirini
OKUMAK İÇİN TIKLATranshümanizm, insanın biyolojik sınırlarını teknolojiyle aşmayı vadeden bir düşünce akımıdır. Nietzsche’nin “üst-insan” (Übermensch) kavramı ise, bireyin kendi değerlerini yaratarak insan doğasını yeniden tanımlamasını önerir. Bu iki fikir, insanlığın potansiyelini sorgularken, bir yanda özgürleşme hayalleri, diğer yanda Žižek’in “ideolojik fantazma” eleştirisiyle karşılaşır. Transhümanizm, üst-insanı gerçekleştirebilir mi, yoksa kapitalizmin yeni bir örtüsü
OKUMAK İÇİN TIKLADevlet şiddeti ile devrimci şiddet arasındaki ayrım, insanlık tarihinin en karmaşık sorularından biridir. Bu ayrım, yalnızca fiziksel güç kullanımının ötesine uzanır; otoritenin meşruiyeti, ahlaki sınırlar, toplumsal düzenin yeniden inşası ve bireyin özgürlük arayışı gibi derin soruları içerir. Frantz Fanon, Pierre-Joseph Proudhon ve Niccolò Machiavelli, bu soruya farklı tarihsel ve düşünsel
OKUMAK İÇİN TIKLAFoucault’nun disiplin toplumu analizi, Platon’un ideal devletindeki hiyerarşik düzenlemesi ve Žižek’in totalitarizm eleştirisi, insan toplumsallığının düzenlenmesine dair farklı düşünce katmanlarını bir araya getirir. Bu metin, Foucault’nun biyopolitik bakış açısını Platon’un sınıf temelli devlet modeliyle karşılaştırarak, Žižek’in ideoloji ve totaliter yapılara yönelik eleştirilerinin bu karşılaşmayı nasıl dönüştürdüğünü inceler. Tarihsel, toplumsal, düşünsel,
OKUMAK İÇİN TIKLAAdorno’nun “Auschwitz’ten sonra şiir yazılamaz” sözü, insanlığın tarihsel bir kırılma noktasında sanatın anlamını sorgular. Bu iddia, Bukowski’nin “çürümenin şiiri” ile karşılaştığında ve Barthes’ın “yazarın ölümü” kavramıyla birleştiğinde, insanın yaratıcılığı, acısı ve anlam arayışı üzerine derin bir tartışma başlatır. Kırılmanın Sessiz Çığlığı Adorno’nun “Auschwitz’ten sonra şiir yazılamaz” ifadesi, Holokost’un insanlık tarihindeki
OKUMAK İÇİN TIKLASanat, insan varoluşunun en karmaşık ifadelerinden biridir; hem bireyi inşa eder hem de toplumu sarsar. Carl Gustav Jung, sanatı bireyleşme sürecinin bir aracı olarak görürken, Friedrich Nietzsche, onun Dionysosçu bir yıkım gücüne sahip olduğunu savunur. Charles Bukowski ise bu iki bakış açısını, ne tam anlamıyla uzlaştırarak ne de reddederek, kendine
OKUMAK İÇİN TIKLAKolektif Bilinçdışının Derinlikleri Carl Gustav Jung’un kolektif bilinçdışı, insanlığın ortak hafızasının bir hazinesi olarak, tarih boyunca biriken evrensel sembolleri ve arketipleri barındırır. Bu kavram, bireyin ötesine uzanan, insan türünün paylaştığı bir anlam deposudur. Mitler, Jung’un düşüncesinde, bu kolektif bilinçdışının yüzeye çıkan yansımalarıdır; insanlığın korkularını, arzularını ve varoluşsal sorgulamalarını taşır. Mitler,
OKUMAK İÇİN TIKLABu metin, Gayatri Chakravorty Spivak’ın stratejik özcülük eleştirisini, Gilles Deleuze’ün molar ve moleküler ayrımı üzerinden yeniden düşünmeyi ve Judith Butler’ın queer teorisinin bu okumaya nasıl bir derinlik kattığını incelemeyi amaçlar. Spivak’ın özcülüğe dair eleştirisi, kimliklerin sabitlenmesine karşı bir uyarıyı içerirken, Deleuze’ün molar ve moleküler kavramları, toplumsal yapıların hem katı hem
OKUMAK İÇİN TIKLAAlbert Camus’nün “başkaldırı” felsefesi ile Jean-Paul Sartre’ın “angoisse” (kaygı) kavramı, varoluşsal düşüncenin iki farklı damarını temsil eder. Bu iki kavram, insanın anlamsızlıkla, özgürlükle ve sorumlulukla yüzleşme biçimlerini ele alır. Camus, absürdün karşısında direnişi ve anlam yaratmayı önerirken, Sartre kaygıyı özgürlüğün kaçınılmaz bir sonucu olarak görür. Charles Bukowski’nin edebi karakterleri ise
OKUMAK İÇİN TIKLAOrtaklaşa İdealin Kırılganlığı Proudhon’un anarşist federasyon modeli, insan topluluklarını hiyerarşisiz, karşılıklı yardımlaşma ve özerklik üzerine kurulu bir düzenle yeniden hayal eder. Bu model, merkezi otoritenin reddine dayanır; bireylerin ve toplulukların özgür iradeleriyle, gönüllü iş birliğiyle bir araya geldiği bir sistem önerir. Ancak bu ideal, Machiavelli’nin “Prens”inde betimlenen güç stratejilerinin soğuk,
OKUMAK İÇİN TIKLADuyguların Tutsak Edilişi Kapitalizm, insan ruhunun en saf damarlarından biri olan duyguları bir üretim bandına çevirir. Martha Nussbaum’un “duygusal akıl” kavramı, duyguların yalnızca içsel tepkiler olmadığını, aynı zamanda ahlaki yargılarımızın ve toplumsal bağlarımızın temelini oluşturduğunu savunur. Ancak kapitalizm, bu duygusal aklı bir meta haline getirir. Reklamlar, tüketim kültürü ve sosyal
OKUMAK İÇİN TIKLAAbsürt edebiyat, insanın varoluşsal boşlukla yüzleştiği, anlam arayışının ironik bir şekilde çöktüğü bir anlatı evrenidir. Varoluşçu felsefe ise bireyin özgürlüğünü, sorumluluğunu ve anlamsızlık karşısındaki duruşunu sorgular. Charles Bukowski’nin çiğ gerçekçiliği, Jean-Paul Sartre’ın sistematik özgürlük arayışı ve Albert Camus’nün absürt isyanı, bu iki disiplinin kesişiminde zengin bir diyalog oluşturur. Bu metin,
OKUMAK İÇİN TIKLADemokrasinin Doğası: Tutkuların Yönetimi mi, Çoğunluğun Hâkimiyeti mi? Spinoza, demokrasiyi bireylerin duygusal eğilimlerini akıl yoluyla yönlendirme ve toplumsal uyumu rasyonel bir zeminde kurma aracı olarak görür. Ona göre, demokrasi, insan doğasının karmaşıklığını kabul eder ve bu doğayı akıl yoluyla düzenlemeye çalışır. İnsanlar, yalnızca rasyonel varlıklar değil, aynı zamanda tutku ve
OKUMAK İÇİN TIKLAArketiplerin KökleriCarl Gustav Jung’un arketipler teorisi, insan bilincinin derinliklerinde yatan evrensel sembollerin ve kolektif bilinçdışının bir haritasını çizer. Bu arketipler, insan deneyiminin ortak motifleri olarak, bireylerin kendilerini ve dünyayı algılama biçimlerini şekillendirir. Kahraman, bilge, ana, gölge gibi arketipler, yalnızca bireysel değil, aynı zamanda toplumsal anlatıların da temel taşlarıdır. Modern toplumlarda
OKUMAK İÇİN TIKLAMitolojik arketipler, insanlığın kolektif bilincinde derin kökler salmış evrensel semboller ve anlatılar olarak, bireylerin bilinçdışı süreçlerini şekillendiren güçlü birer rehberdir. Bu arketipler, özellikle Yunan mitolojisindeki Oedipus anlatısı gibi, modern psikanalizde bireyin iç dünyasını anlamak için bir ayna görevi görür. Kolektif Bilinç ve Arketipler İnsan bilinci, Carl Jung’un tanımladığı gibi, kolektif
OKUMAK İÇİN TIKLA1. Komplekslerin Gelişimi: Doğuştan mı, Sonradan mı? Jung’un kompleks teorisinde komplekslerin kökeni net bir şekilde açıklanmıyor. Örneğin, bir kişinin otoriteyle ilgili sorunları varsa, bu kişisel çocukluk deneyimlerinden mi kaynaklanır, yoksa insan doğasında zaten var olan arketipsel bir çatışmanın bir yansıması mıdır? Bu konu, biyoloji, genetik, evrimsel psikoloji ve kültürel faktörlerin rolü açısından tartışmaya açıktır.
OKUMAK İÇİN TIKLA1. Kompleksler Kuramı’nda Tartışmalı ve Yoruma Açık Noktalar a) Komplekslerin Özerkliği ve Bilinç Üzerindeki Etkisi b) Kompleksler ve “Şeytani” Doğa Benzetmeleri c) Komplekslerin Deneylerle Tam Olarak Kanıtlanamaması 2. Düşlerin Öğretimi’nde Tartışmalı ve Yoruma Açık Noktalar a) Düşlerin Tanıtıcı (Prospektif) İşlevi b) Rüyaların Bilinçdışının “Özsunumu” Olması c) Rüyaların Mitoloji ve Arketiplerle
OKUMAK İÇİN TIKLAJay Gatsby’nin “The Great Gatsby”’deki persona’sı ve Tony Stark’ın “Iron Man”deki persona’sı, Carl Gustav Jung’un “persona” kavramını – yani bireyin topluma sunduğu sosyal maskeyi – çarpıcı bir şekilde yansıtır. Jung’a göre persona, bireyin bilinçdışındaki çatışmaları, arzuları ve gerçek benliğini gizlemek için kullandığı bir savunma mekanizmasıdır. Ancak bu maske, bireyleşme sürecinde
OKUMAK İÇİN TIKLACarl Gustav Jung ve Sigmund Freud’un düşünceleri, çeşitli alanlarda derin etkilere sahip olmuştur. İşte onların felsefe, din, sanat, psikoloji, terapi ve diğer belirttiğiniz kriterlere göre karşılaştırması: 1. Felsefe 2. Din 3. Sanat 4. Psikoloji 5. Terapi 6. İnsan Ruhu 7. Çocuk 8. Erkek ve Kadın 9. Hayvan 10. Kültür 11. Tanrılar 12. Dua 13. Mistizm 14. Spiritüalizm 15. Mandala 16. Sanat Terapileri 17. Bilim 18. Mitoloji 19. Rüyalar 20. Kolektif
OKUMAK İÇİN TIKLA
