Okuyun, ama yutmayın, çiğneyin.
Didem Madak’ın Pul biber Mahallesi şiiri, çocukluğun yoksunlukla iç içe geçtiği bir evreni betimlerken, bu iki unsurun duygusal katmanlarını ustalıkla açığa vurur. Şiirde çocukluk, sadece bir yaş dönemi olmaktan öte, sürekli bir hatırlama ve yeniden yaşama alanı haline gelir. Mahalle, adını baharatın keskinliğinden alan bir mekan olarak, hem besin kaynağı
OKUMAK İÇİN TIKLAÇocukluğun Kırılgan Hafızası Didem Madak’ın “Grapon Kâğıtları” adlı eseri, çocukluk temasını bir nostalji aracı olarak değil, insanın en hassas ve kırılgan anılarının saklandığı bir alan olarak ele alır. Çocukluk, Madak’ın şiirlerinde ne saf bir masumiyet ne de idealize edilmiş bir dönemdir; aksine, kayıpların ilk fark edildiği, yalnızlığın tohumlarının ekildiği bir
OKUMAK İÇİN TIKLAMadak’ın şiirlerinde melankoli, genellikle kayıp, yalnızlık ve çocukluğa duyulan özlemle şekillenir. Ancak bu melankoli, karanlık bir bataklık olmaktan çok, bir tür içsel arayışın zeminidir. Örneğin, Grapon Kâğıtları’nda günlük yaşamın sıradan nesneleri (çaydanlık, pulbiber, eski bir radyo) melankolik bir atmosferle yoğrulurken, aynı anda umudun küçük kıvılcımlarını taşır: bir fincanda demlenen çay,
OKUMAK İÇİN TIKLASadi- Bostan ile Gülistan’dan:Cihan-Hâtun, ki Dünya Hatunu demeye geliyor, ulu hükümdarların sevmiş olduğu ünlü kadınların başta gelenlerinden biri değildir. Hanım bir gün hamamda yıkanırken, kocası Sultan, konuşturma niyetiyle, ona küçük bir toptak topağı attı, Hanım da İranlı ozanlardan Zâhir’in şu anlama gelen dizelerini söyledi: Dünya o yarı yıkılmış kâşanedir ki bir
OKUMAK İÇİN TIKLA