YABANCI’NIN (1942) İLK CÜMLESİ ölüm temasını katı bir gerçeklikle ortaya koyar: “Aujourd’hui, maman est morte” (“Bugün annem öldü”).
Burada zamansal dolaysızlık ve olayın sıradanlığı vurgulanır. “Belki de dün öldü,” diye devam eden ve annenin durumu hakkında şüphe uyandıran diğer cümle ölümü daha da sıradanlaştırır.
Romanın ilk sahnesinde, huzur evinde uyanışını, kafile hâlinde mezarlığa yürüyüşünü ve defni de aynı ölçüde etkisiz bir tonda tasvir eder. Romanın sonlarına doğru, cinayet davasının görgü tanıkları ve savcı, suç delili olarak bu sahneleri tekrar gündeme getirir. Açılış cümlesinin yapısal bir karşılığı olan kapanış cümlesinde, mahpus anlatıcı, taşkın kalabalığın gelip kendi idamını seyredeceğini hayal eder. (s.109)
Fanilik Üzerine Düşünceler,
Victor Brombert
kolektifkitap
Çeviren: Akın Terzi