Okuyun, ama yutmayın, çiğneyin.
Süperego, içselleştirilmiş toplumsal kurallar, ebeveyn sesleri ve ahlaki yargılardır. Süperego özdeşleşmeleri, bireyin bu iç seslerle kurduğu katı, çoğu zaman suçluluk ve utanç üreten ilişkidir. 🧠 Gündelik örnekler:
OKUMAK İÇİN TIKLAEgonun, yani benliğin; belli rolleri, başarıları, kimlikleri ya da sosyal maskeleri “benim gerçek benliğim bu” diye sahiplenmesidir. Bu özdeşleşmeler bazen bireyin güçlenmesini sağlarken, bazen de içsel esnekliğini kaybetmesine neden olur. 🧠 Gündelik örnekler:
OKUMAK İÇİN TIKLAJames Hollis’in “Hayatın İkinci Yarısında Anlam Bulmak” (Finding Meaning in the Second Half of Life) adlı eserinde modern kültürün ruhsal çağrıları nasıl engellediği önemli bir konudur. Hollis’e göre, günümüz toplumunda yaygın olan “sahte tanrılar” – materyalizm, hazcılık, narsisizm ve fundamentalizm – ile “gündelik hayatın psikopatolojisi” olarak tanımladığı bilinçdışı süreçler, bireylerin
OKUMAK İÇİN TIKLAHollis’e göre kariyer, genellikle kişinin bilinçli egosu tarafından yapılan seçimleri, dışsal hedeflere yönelik çabaları ve toplumsal beklentilere uyumu ifade eder. Bu seçimler, bireyin “kim olduğunu sandığı kişi” olma sürecinin bir parçasıdır. Meslek (Vocation): Ruhun Çağrısı ve İçsel Uyum Meslek (vocation), Latince “vocatus” kelimesinden gelir ve “çağrı” anlamına gelir. Bu, ruhun
OKUMAK İÇİN TIKLAJames Hollis’in “Finding Meaning in the Second Half of Life” (Hayatın İkinci Yarısında Anlam Bulmak) adlı kitabında, “kariyerlerimizi biz seçebiliriz ancak mesleğimiz bizi seçer” ifadesi oldukça etkileyiciydi. Kişinin yaşam yolculuğundaki dışsal başarı hedefleri ile içsel, ruhsal çağrısı arasındaki derin farkı vurgular. Bu ifade, modern yaşamın dayattığı roller ve beklentilerle, bireyin
OKUMAK İÇİN TIKLAJames Hollis “aşık olmak” ve “sevmek” arasındaki temel farklar derinlemesine inceler ve modern romantik aşk fantezisinin yanıltıcı doğası ile olgun, bilinçli sevginin gereklilikleri karşılaştırılır. Hollis’e göre, bu iki durum arasındaki ayrım, bir ilişkinin kişisel gelişim için bir engel mi yoksa bir yol mu olduğunu belirlemede kilit rol oynar.şte bu bölümde
OKUMAK İÇİN TIKLAJames Hollis’in “Finding Meaning in the Second Half of Life” adlı kitabının beşinci bölümünde “yakın ilişkinin dinamikleri” üzerine odaklanır. Bu bölüm, çağdaş kültürde romantik aşkın neden bu kadar güçlü ve çoğu zaman yanıltıcı bir ideoloji olduğunu, ilişkilerde beklentilerin ve geçmişin nasıl belirleyici roller oynadığını açıklıyor. İşte Beşinci Bölüm’ün ayrıntılı bir
OKUMAK İÇİN TIKLA“The Master” (2012, Paul Thomas Anderson) filmindeki o gemide geçen terapi sahnesi — Joaquin Phoenix’in canlandırdığı Freddie Quell ile Philip Seymour Hoffman’ın canlandırdığı Lancaster Dodd’un ilk kez “işlem” yaptıkları an — modern sinema tarihinin en yoğun, katartik ve rahatsız edici yüzleşme sahnelerinden biri. Sahne; psikanaliz, hipnoz, dini ritüel ve travma
OKUMAK İÇİN TIKLA🎓 Michel Foucault 1975’te demişti: “Diploma, sadece bilgiye ticari bir değer kazandırmanın aracıdır.” O, bilgiyle iktidar arasındaki bağı çözümlemeye çalışıyordu. Bizimkiler cümleyi şöyle anlamış: “Bilgiye gerek yok, diplomayı ticarete çevirelim.” Bilgi üretmek yerine unvan üretmeye, emeğin yerine etiketi koymaya, öğrenmeye değil, sahneye oynamaya odaklanmış bir sistem yarattık. Milyonlar kazanıldı, binler
OKUMAK İÇİN TIKLAİnsanların kendilerini “iyi taraf” olarak görmeleri, “öteki”ne yönelik şiddeti haklı çıkarmak için kullanılan bir mekanizma olabilir, ancak bu durumun ahlaki, felsefi ve insani boyutları derinlemesine sorgulanmalıdır. 1. Ahlaki İkilem ve Öz-Haklılaştırma 2. Etik Perspektifler 3. Psikolojik Mekanizmalar 4. Tarihsel ve Sosyal Örnekler 5. Haklı Gösterilebilir mi? 6. Alternatif Yaklaşımlar ———————————– Şiddetin “iyi taraf” adına meşrulaştırılması, insanlık
OKUMAK İÇİN TIKLATêgihîştina mirovan ji xwe wekî “aliyê baş” dikare bibe mekanîzmayek ku ji bo rewakirina tundûtûjiya li dijî “yê din” tê bikar anîn, lê divê aliyên exlaqî, felsefî û mirovî yên vê rewşê bi tevahî werin lêkolîn kirin. Cûdahiya Em û Wan: Dema ku mirov hîs dikin ku ew aîdî komekê
OKUMAK İÇİN TIKLAPeople’s perception of themselves as the “good side” can be a mechanism used to justify violence against the “other,” but the moral, philosophical, and human dimensions of this situation must be thoroughly examined. The Us vs. Them Distinction: When people feel they belong to a group (“we”), they may exclude
OKUMAK İÇİN TIKLABuddha için “şimdi’de olmak”, sadece bir yaşam tavsiyesi değil, varoluşun doğasına dair radikal bir farkındalık halidir. Bu kavramın arka planında, Budist öğretiye özgü zihin, acı, zaman ve benlik anlayışları vardır. Aşağıda ayrıntılı biçimde bu kavramı felsefi ve psikolojik yönleriyle ele alalım: 🪷 I. “Şimdi’de Olmak” Nedir? Buddha’ya göre insanlar acı
OKUMAK İÇİN TIKLAFor the Buddha, “being in the now” is not just life advice, but a state of radical awareness of the nature of existence. This concept is informed by the Buddhist understandings of mind, suffering, time, and self. Let’s examine this concept in detail below, from its philosophical and psychological perspectives:
OKUMAK İÇİN TIKLAJi bo Bûda, “di niha de bûn” ne tenê şîreta jiyanê ye, lê rewşek hişmendiya radîkal a xwezaya hebûnê ye. Ev têgeh ji hêla têgihîştinên Budîst ên hiş, êş, dem û xwe ve tê agahdarkirin. Werin em vê têgehê li jêr bi berfirehî, ji perspektîfên wê yên felsefî û psîkolojîk
OKUMAK İÇİN TIKLAEğer René Descartes bir Lakota yaşlısıyla karşı karşıya gelip “Cogito ergo sum” – “Düşünüyorum, öyleyse varım” önermesini dile getirseydi, Lakota yaşlısı büyük ihtimalle şu soruyla ya da cevapla karşılık verirdi: “Düşünüyorsun, peki ama bu düşünce tek başına seni var kılar mı? Toprağın, rüzgarın, atalarının ve topluluğun seni tanımıyorsa, gerçekten var
OKUMAK İÇİN TIKLAKarl Marx, Kasım 1837’de Berlin’de Hukuk Fakültesi öğrencisiyken babasına yazdığı mektupta ağırlıklı olarak Kant, Fichte, Schelling, Hegel ve Aristo okuduğunu yazar. 1839 tarihinde sonradan Epikuros’un Felsefesi Üzerine Notlar adıyla yayımlanacak elyazmasını tamamlamış olmasından anlıyoruz ki, Marx 1838-41 yıllarında idealizme sırtını dönerek materyalizme olan ilgisinin tarihsel kökenleri üzerine yoğunlaşmıştır. 1841’de henüz
OKUMAK İÇİN TIKLABu bölüm, parçalanmış dikkat, hızın tahakkümü ve sürekli tepki veren zihnin ardından “geri çağrılmayı”, yani ruhun kendine dönmesini, Jungiyen ve psikanalitik bir çerçevede ele alıyor. Aynı zamanda çağımıza bir davet niteliği taşıyor: Dijital Çağda Ruhun Geri Çağrılması: Sessizliğin Devam Sinyali “Ruhun sesi az çıkar; ama çok şey anlatır. Onu duymak
OKUMAK İÇİN TIKLA“Düşünüyorum, öyleyse varım” çağından, “Kaydırıyorum, öyleyse yaşıyorum” çağına geçtik. Ama gerçekten yaşıyor muyuz, yoksa sadece tepkisel olarak mı varız? Tepki, Kimliğin Yeni Temeli mi? Günümüz insanı, artık çoğu zaman kendi duygusunu içsel bir sezgiden değil, dışsal bir uyarandan öğreniyor. Bir tweet görüyor, sinirleniyor. Bir video izliyor, duygulanıyor. Bir caps’e gülüyor.
OKUMAK İÇİN TIKLABir parmak hareketiyle başlıyor her şey. Baş parmak aşağıya doğru inerken, ruh yukarı mı çıkıyor, aşağı mı iniyor — artık belli değil. Bir saniye kahkaha atıyorsun: “Kedinin biri kafasını salatalığa çarpmış.” Bir sonraki saniye: “Bir anne, depremde çocuğunun elini bırakmamak için 36 saat enkaz altında kalmış.” İnsan ne yapacağını şaşırıyor:
OKUMAK İÇİN TIKLA