Agostinho Neto “Yaşamdan korkmuyoruz. Bu, ölümden de korkmuyoruz demektir.”

ATEŞLER VE AHENKLER
Yol üstünde zincir şıkırtıları,
Kuşların şarkısı.
Ormanların ıslaklığı altında,
Hindistan cevizi ağaçlarının
yumuşak musikisinin serinliği
Ateşler,
çimende ateş,
Kayat’ın madensi sıcak yapraklarında
ateş.

İnsanlığın büyük göçlerini
bağrında taşıyan
geniş keçi yolları,
kapalı ufuklara doğru
geniş keçi yolları,
silah zoruyla
açılmış keçi yolları.
Foguerias’lar,
danslar,
tamtamlar,
ahenkler.

Aydınlığın ahengi,
Rengin ahengi,
Sesin ahengi,
Hareketin ahengi,
Çıplak ayakların
kana bulanmış zincirlerin ahengi
Sökülmüş tırnakların ahengi,
Ahenkler,
Sonsuz ahenkler,
ey Afrika’nın kederli sesi.

Agostinho NETO
Çeviren : Eray CANBERK

AYRILIK ÖNCESİNDE VEDA
Anacığım!
Öldürdüler evlatlarını senin
Ve sabretmeyi öğrettiler sana.

Anacığım!
Yılları senin yaşamının
benziyor birbirine
mezar taşları gibi,

Ve acı çekmeyi öğrettiler sana
umut bağlayıp göklere.

Fakat senin evlatlarının
daha başka oldu yazgısı
Çatladı sabır taşı
ve çatladı
tohumu acının
ve öfke ağacı fışkırdı ondan
Ve göklere bağlanan umudun
sonu geldi.

Umut biziz, kendimiz!

Biz ki, dünün
Köleleri;
çıplak ırgatlar
kahve plantasyonlarında:
Biz ki, aç her zaman,
her zaman susuz,
biz ki, aydınlıktan
yoksun;
kör, cahil,
ve bildiğimiz tek okul
efendilerimizin buyruğu…

Korkardık
yürümekten toprak üstünde
altında atalarımızın yattığı;
severdik,seni
hırsızlama
bir başkasının malını çalar gibi;
sana biz, “ana” diye
seslenmeye korkardık…

Anacığım, yurdum!
Şimdi değiştik artık.
Kendimiz kurtardık
boynumuzu boyunduruktan
Ve dönüşü yok artık bu yolun

Yaşamdan korkmuyoruz
bu, ölümden de korkmuyoruz demektir.
Biziz umudu
Angola’nın
Ve bizim
savaşımız
sana mutluluğu getirecektir!

Agostinho NETO
Çeviri : Ataol BEHRAMOĞLU

Agostinho Neto’nun Hayatı
Ülkesinin kurtuluş savaşına önderlik eden lider, şair, tıp doktoru, Angola Halk Cumhuriyeti’nin ilk devlet başkanı (1975-1979) olan António Agostinho Neto, 17 Eylül 1922’de Angola’nın başkenti Luanda’nın güneybatısındaki Bengo köyünde doğdu. Luanda’da lise öğrenimi gördü. Portekiz’de Lizbon Coimbra Üniversitesi’nde tıp eğitimi aldı, 1959’da ülkesine dönerek bir süre doğduğu şehirde doktorluk yaptı. Bu sıralarda Angola ulusal kültürünü canlandırma hareketine katıldı. 1960’da harekete liderlik etmeye başladı ve olaylar esnasında Portekizlilerce 30 sivil öldürüldü, yaklaşık 200 kişi yaralandı. Neto; Portekiz koloni makamlarınca aynı yıl tutuklanarak Lizbon’da hapse atıldı. Hapisten kaçan Neto; önce Fas’a sonra da Zaire’ye gitti. 1962 yılında kurtuluş savaşına devam etmek üzere ülkesine döndü. Angola halkının Portekiz sömürgeciliğine karşı verdiği kurtuluş savaşı, şair Neto’nun önderliğinde daha yaygın ve daha güçlü bir yapıya ulaştı. 1969-1970 Asya Afrika Yazarlar Birliği’nden Lotus Ödülü’nü aldı. (1975-1976) yılında Lenin Barış Ödülü’nü kazandı. Neto; Angola’nın ilk devlet başkanı olarak kanser tedavisi sürerken 10 Eylül 1979’da Moskova’da öldü. Ülkesinde adını taşıyan bir üniversite bulunmaktadır.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir