Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Ergün DOĞAN İçimdeki Mevsimler, bipolar tanısıyla yaşayan belgesel sinemacı Sevda Doğan’ın kendi içsel yolculuğunu ve psikolojik dönüşümünü konu alan otobiyografik bir belgeseldir. Bu filmde, yönetmen, kamerasını kendine çevirerek hem metin yazarlığı hem yönetmenlik hem de kamera karşısında ana karakter olarak yer alır. Yönetmen, kendi içsel yolculuğunu, iyileşme hikâyesini bipoların mani
OKUMAK İÇİN TIKLARüyaların Doğası ve Bilinçaltı Sigmund Freud’un rüya teorisi, insan zihninin bilinçaltı süreçlerini anlamada temel bir çerçeve sunar. Freud, Rüyaların Yorumu adlı eserinde rüyaları, bilinçaltı arzuların ve bastırılmış duyguların dışa vurumu olarak tanımlar. Ona göre rüyalar, kişinin günlük yaşamında ifade edemediği isteklerin ve çatışmaların bir yansımasıdır. Rüyalar, “gizli içerik” (latent content)
OKUMAK İÇİN TIKLAGörsel Kurgunun Düzensiz Yapısı Dövüş Kulübü’nün görsel kurgusu, bilinçli bir kaos estetiği üzerine inşa edilmiştir. Hızlı kesmeler, ani geçişler ve kasıtlı olarak düzensiz görünen sahne düzenlemeleri, anlatıcının zihinsel durumunu doğrudan yansıtır. Bu teknikler, seyirciyi karakterin parçalanmış algı dünyasına çeker ve onun içsel çatışmalarını görselleştirir. Örneğin, filmin açılış sahnesinde kullanılan mikroskobik
OKUMAK İÇİN TIKLAYapım Süreci ve Sansür Engelleri Film, 1984 yılında Gürcistan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti’nde çekildi ve yönetmen Tengiz Abuladze’nin kariyerindeki son önemli çalışması olarak kayıtlara geçti. Üretim aşaması, erken 1970’lerden itibaren Abuladze’nin zihninde şekillenen bir senaryo üzerine kuruluydu; bir trafik kazasının ardından hız kazandı ve Gürcistan Komünist Partisi’nin o dönemki lideri Eduard
OKUMAK İÇİN TIKLAGörsel Yapı ve Geniş Ekran Etkisi Starkel, sinemasal çerçeveleme tekniklerini, özellikle anamorfik lenslerin sağladığı geniş en-boy oranıyla, izleyiciye baskıcı bir mekânsal algı sunar. Film, 2.39:1 oranındaki sinemascope formatını, kapalı koridorlar ve devasa endüstriyel yapılarla dolu sahnelerde kullanarak, karakterlerin bireysel hareket alanını kısıtlanmış bir perspektiften betimler. Bu teknik, kamera açılarındaki düşük
OKUMAK İÇİN TIKLAZeki Demirkubuz’un sineması, minimalist ve disiplinli bir estetik anlayışla şekillenir. Uzun plan sekansları, sabit kamera açıları ve doğal ışık kullanımı, onun filmlerinde belirgin birer özelliktir. Kader (2006) filminde bu teknikler, hikaye anlatımını yavaşlatarak izleyiciyi karakterlerin iç dünyasına derinlemesine çeker. Örneğin, diyalog sahnelerinde uzun süreli çekimler, karakterlerin duygusal gerilimlerini açığa çıkarırken,
OKUMAK İÇİN TIKLAKaynak Dağılımı ve Tarım Bağımlılığı Köy yaşamı, tarımsal üretime dayalı bir ekonomik yapı üzerine kuruludur ve su kaynağı, bu yapının temel unsuru olarak konumlandırılır. Filmde, tütün tarlalarının sulanması için gereken suyun sınırlı olması, bireylerin günlük faaliyetlerini doğrudan etkiler. Köylüler, ortak kaynaklara erişimde yaşanan kısıtlamalar nedeniyle tarlalarını terk etmek zorunda kalır
OKUMAK İÇİN TIKLAKarakterlerin Psikolojik Yapılarının Temel Unsurları Filmde bireysel iç çatışmalar, karakterlerin zihinsel süreçlerinin karmaşıklığını yansıtan bir dizi görsel ve anlatısal teknikle ele alınır. Aydın karakteri, emekli bir aktör olarak otel yönetimiyle uğraşırken, kendi kimliğiyle ilgili belirsizlikleri yaşar. Bu belirsizlik, uzun planlarda yalnız başına pencereden dışarı bakan figürüyle görselleştirilir; karlı manzara, onun
OKUMAK İÇİN TIKLATsai Ming-liang’ın Stray Dogs (2013) filmi, sinema sanatında uzun plan sekansların kullanımını, özellikle lahana yeme sahnesi üzerinden, zamanın ve açlığın insan deneyimine etkilerini derinlemesine sorgulayan bir başyapıttır. Film, modern toplumun kenarlarında yaşayan bireylerin hayatta kalma mücadelesini, minimalist bir estetikle ve sabırlı bir ritimle işler. Uzun plan sekanslar, seyirciyi karakterlerin fiziksel
OKUMAK İÇİN TIKLADrive filmindeki isimsiz sürücünün sessizliği, yalnızlığı ve kahramanca eylemleri, felsefi düşünce sistemleriyle derin bir ilişki kurar. Bu metin, sürücünün varoluşsal kaygısını Kierkegaard’ın kavramlarıyla, etik duruşunu ise Kant’ın ödev etiği ve Nietzsche’nin üstinsan ideali üzerinden değerlendirir. Sürücünün Sessizliği ve Varoluşsal Kaygı İsimsiz sürücünün sessizliği, yalnızca bir kişilik özelliği değil, aynı zamanda
OKUMAK İÇİN TIKLANihilizmin İzinde: Tyler Durden ve Tanrı’nın ÖlümüTyler Durden’ın Fight Club’taki nihilist tavrı, bireyin anlam arayışındaki çaresizliğini ve modern dünyanın boşluğunu yansıtır. Nietzsche’nin “Tanrı’nın ölümü” kavramı, geleneksel ahlaki ve metafizik yapıların çöküşünü ifade eder; bu, bireyi kendi anlamını yaratma yükümlülüğüyle baş başa bırakır. Durden, bu boşluğu kaotik bir özgürlükle doldurmaya çalışır.
OKUMAK İÇİN TIKLAKızgın Damdaki Kedi (1958) filmindeki “Girişimci Baba” ile Günümüzün Girişimcilik Tutkusu Arasındaki Farklar Geçen gün izlediğim Kızgın Damdaki Kedi filminde Big Dady sürekli girişimci oluşuyla ve sıfırdan yarattığı mal varlığının hikayesiyle ödediği bedelleri görmeden anlattığında bir büyük başarı olarak günümüz dünyasındaki bir karşılaştırmaya yöneldim ister istemez. Bu yazıda böyle bir
OKUMAK İÇİN TIKLAOrdinary People filminde terapist, hastasına ”Hissetmek hakkında bir nasihat sana Hislerinin seni gıdıklayarak geldiklerini haber vermeleri beklentisinde olma “ diyordu. Bazı insanlar duygularını bir melodi gibi bekler: Yumuşak, uyumlu, yavaşça yükselen bir notayla geleceğini zannederler. Oysa hisler, sandığımız kadar nazik değildir. Hele bastırılan, yok sayılan, bilinçdışında birikirken şekil değiştiren duygular…
OKUMAK İÇİN TIKLA1958 yapımı Kızgın Damdaki Kedi (Cat on a Hot Tin Roof), yalnızca bir aile dramasından ibaret değil. Tennessee Williams’ın aynı adlı oyunundan uyarlanan film, Amerikan toplumunun “ideal aile” imgesini sorgulayan çarpıcı bir metin olarak okunabilir. 🔥 Kırık Bağlar Üzerine Bir Aile Portresi Film, görünürde güçlü bir aile babası olan Big
OKUMAK İÇİN TIKLABurada aslında öncelikle sinemanın ne doluğuna dair bir soruyla başlamamız gerekecek; Bu bağlamda sinema nedir? 🎥 Sinema, potansiyel mekânın kolektif versiyonudur.Tıpkı Winnicott’un “oyun alanı” gibi, sinema da bilinç ile bilinçdışı, içsel gerçeklik ile dışsal dünya arasında kurulmuş bir geçiş alanıdır. İzleyici burada kendi arzularını, korkularını ve bastırılmış imgelerini dışa yansıtır,
OKUMAK İÇİN TIKLAArthur Miller’ın The Crucible (1996) filmi — ki kökleri 1953 tarihli oyununa dayanır — yalnızca Salem cadı mahkemelerini değil, toplumsal paranoyanın, kolektif projeksiyonun ve günah keçisi yaratmanın psiko-politik anatomisini sunar. Şimdi bu yapı üzerinden günümüz dünyasına bakalım: 🎥 Kısa Hatırlatma: The Crucible ’da Ne Olur? 1692’de Salem kasabasında bazı genç
OKUMAK İÇİN TIKLACarl Gustav Jung’a göre, bireyin bilinçdışı içeriklerinden bastırılan, inkar edilen, uygunsuz ya da karanlık olan yönleri “gölge” olarak adlandırılır. Ancak bu sadece bireysel değil, kolektif düzeyde de geçerlidir. 🎭 Peki nedir kolektif gölge? Toplumların “biz böyle değiliz” dediği ama davranışlarıyla tam da öyle olduğunu kanıtladığı tüm bastırılmış içeriklerdir: Arthur Fleck’in
OKUMAK İÇİN TIKLA🔹 1. Arthur’un Sahte Benliği: “Mutlu, Uyumlu, Şaka Yapan Adam” Arthur Fleck, film boyunca hep gülümseyen bir palyaço maskesi takar. Bu sadece mesleki bir aksesuar değil; sistemin ve annesinin onayına ulaşmak için geliştirdiği sahte benliktir. 📌 Gerçek benliği bastırılır; çünkü toplum, onun karanlık tarafına tahammül edemez. 🔹 2. Sahte Benliğin
OKUMAK İÇİN TIKLA🎬 Here We Are (2020, Nir Bergman) “Here We Are”, yalnızca bir baba-oğul hikâyesi değil, aynı zamanda babalığın korunma dürtüsü ile bırakma cesareti arasındaki ince çizgide yürüyen bir içsel yolculuğu anlatır. Aharon, otistik oğlu Uri’ye adanmış bir hayattadır. Dış dünyanın karmaşasından uzak, birlikte kurdukları sade rutin içinde yaşarlar. Ancak Uri artık genç
OKUMAK İÇİN TIKLACesaret mi, Sınır Tanımazlık mı? Giriş Todd Solondz’un 1998 yapımı Happiness, kara mizah ve rahatsız edici temalarıyla sinema dünyasında tartışma yaratmış bir filmdir. Pedofili, tecavüz ve cinayet gibi ağır konuları ele alan film, Amerikan banliyö yaşamındaki işlevsizlik ve yalnızlığı irdelemeyi hedefler. Ancak, bu eleştiri yazısında, filmin etik sınırları zorlayan yaklaşımı,
OKUMAK İÇİN TIKLA
