Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Nikolay V. Gogol – Ölü Canlar (Birinci Cilt, 11. Bölüm’ün sonundaki ünlü «Rus Troykası» pasajının tam metni) Mazlum Beyhan’ın Türkçe çevirisi(İletişim Klasikleri, 2020, s. 367–369) Ey, üç atlı araba! Kuş troykası! Seni kim icat etti acaba? Bilirsin, böyle çevik bir troykayı ancak hareketli bir halkın arasında icat edebilirdiler… Orada arabalar
OKUMAK İÇİN TIKLAGogol’ün Ölü Canlar (1835–1842) eseri, Rus edebiyatında sadece hiciv ve toplumsal eleştirinin değil, aynı zamanda yazarlar arası entelektüel etkileşimin de önemli bir örneğidir. Bu bağlamda, Aleksandr Puşkin ile Gogol arasındaki ilişki ve Puşkin’in doğrudan katkıları, eserin doğuşu ve yapısal karakteri üzerinde belirleyici olmuştur. 1. Biyografik ve Mektupsal Kanıtlar 2. Tematik
OKUMAK İÇİN TIKLAGogol (1809–1852) ve Puşkin (1799–1837), 19. yüzyıl Rus edebiyatının iki büyük ismidir. Gogol, Puşkin’i hem bir ilham kaynağı hem de bir edebi akıl hocası olarak görmüştür. Bu makalede, onların tanışma tarihçesini, ilişkilerinin niteliğini ve birbirlerinin eserlerine etkilerini ele alacağız. 1. Tanışma Tarihi ve İlk Temaslar 2. İlişkinin Niteliği: Mentor, Dostluk
OKUMAK İÇİN TIKLA1. Gogol’ün Dini Bunalımının Arka Planı Gogol’ün 1840’ların ortasından itibaren yaşadığı ruhsal/dinsel çöküş, yalnızca kişisel bir kriz değil, aynı zamanda dönemin Rus düşüncesindeki dini uyanış hareketlerinin de bir parçasıdır. Özellikle Rus Ortodoks mistisizmi, özeleştiri kültürü ve ahlaki arınma doktrini, Gogol’ün zihninde ağır bir yük oluşturdu. Temel Etkenler: 2. Dini Bunalımın
OKUMAK İÇİN TIKLABu çalışma, Nikolay Gogol’ün Ölü Canlar (1842) romanındaki Pavel İvanoviç Çiçikov karakterini Jacques Lacan’ın “Büyük Öteki” kavramı bağlamında psikanalitik olarak ele almaktadır. Çiçikov’un para ve toplumsal saygınlık takıntısı, bireysel bir hırs olmaktan ziyade, toplumsal düzende kabul görmek için “Büyük Öteki”nin onayını arama çabasının bir tezahürü olarak yorumlanabilir. Bu bağlamda, Çiçikov’un
OKUMAK İÇİN TIKLABu çalışma, Nikolay Gogol’ün Ölü Canlar adlı romanındaki başkahraman Pavel İvanoviç Çiçikov’un toplumsal yükselme stratejilerini “itibar ekonomisi” kavramı çerçevesinde inceler. Çiçikov’un sahte başarı arzusu, modern toplumlarda görünüşe dayalı statü inşasının erken bir temsili olarak yorumlanabilir. Bu bağlamda metin, Pierre Bourdieu’nün “sembolik sermaye”, Thorstein Veblen’in “gösterişçi tüketim” ve Erving Goffman’ın “benliğin
OKUMAK İÇİN TIKLAÇiçikov: Gogol’un Kendi Ruhunun Alegorisi Nikolay Vasilyeviç Gogol’un Ölü Canlar adlı eseri, yalnızca Çarlık Rusyası’nın toplumsal ve ahlaki yozlaşmasının panoramasını sunmakla kalmaz; aynı zamanda yazarın kendi iç dünyasındaki ahlaki çatışmayı da sembolik düzeyde yansıtır. Gogol’un Çiçikov karakteri, birçok araştırmacıya göre, onun benliğinin dünyevi ve çıkarcı yüzününkişileştirilmiş hâlidir (Wasiolek, 1969; Nabokov, 1981). 1. Çiçikov: Gogol’un dünyevi
OKUMAK İÇİN TIKLA1. 1840’lar Rusya’sında Politik Atmosfer Bu iki akımın arasında Gogol’ün Ölü Canlar (1842) eseri, toplumsal bir hiciv olarak konumlanır.Ancak Gogol, ne Slavofiller gibi mistik-maneviyatçı, ne de Batıcılar gibi rasyonel-modernisttir. O, ahlaki yozlaşmayı sistem içinde teşhis eder ama politik dönüşüm önermeksizin (Peace, 1981, The Enigma of Gogol). 2. Çiçikov: Statüko Bürokratı Olarak Politik Tip Romanın kahramanı Pavel
OKUMAK İÇİN TIKLA1. Kurumsal Dünyada Çiçikov Tipi Nedir? Gogol’ün Çiçikov’u, görünüşte “saygın”, çalışkan, sistemin dilini bilen ama içsel olarak çıkar odaklı, empatisiz ve ahlaki esnekliğe sahip bir karakterdir.Modern kurumlarda bu tip, genellikle: Bu kişi, sistemin çelişkilerini ahlaki sorgulama yerine fırsata dönüştürür.Tam da bu nedenle, birçok kurumsal yapı Çiçikov tipi insanları ödüllendirir —
OKUMAK İÇİN TIKLA1. Çiçikov Bir Tiptir, Bir Dönem Değil Gogol’ün Ölü Canlar’ı yalnızca 19. yüzyıl Rusya’sının yozlaşmış bürokratik sistemini anlatmaz; aynı zamanda insanın çıkar hırsıyla ahlaki kimliğini kaybetme sürecinin alegorisidir. Bu nedenle Çiçikov bir karakter değil, bir arşetiptir — yani her çağda başka biçimlerde karşımıza çıkan bir insan modeli (Jung, 1959). Bugün
OKUMAK İÇİN TIKLA1. Gogol’ün Babası: Vasiliy Afanasyeviç Gogol-Yanovski Nikolay Vasilyeviç Gogol (1809–1852), Poltava yakınlarındaki Sorochintsy kasabasında doğmuştur. Babası Vasiliy Afanasyeviç Gogol-Yanovski (1777–1825) küçük bir toprak sahibi, aynı zamanda amatör bir oyun yazarıydı (Peace, 1981). Gogol’un babası köy tiyatroları için komediler yazar, mizahı seven ancak duygusal olarak içe kapanık bir kişiliğe sahipti. Eğitimli
OKUMAK İÇİN TIKLAÇiçikov’un Babasıyla İlişkisi: Psikanalitik Bir İnceleme Özet Bu çalışma, Nikolay Gogol’ün Ölü Canlar (1842) adlı eserinde yer alan Pavel İvanoviç Çiçikov’un babasıyla ilişkisini psikanalitik açıdan incelemektedir. Çalışmada Freud’un kişilik kuramı, Adler’in bireysel psikoloji yaklaşımı, Lacan’ın “babanın adı” (Nom du Père) kavramı ve Winnicott’un nesne ilişkileri kuramı temel alınmıştır. Bulgular, Çiçikov’un
OKUMAK İÇİN TIKLAWhy Are “Dead Souls” Still Being Spoken About? Nikolai Gogol’s masterpiece, “Dead Souls,” is a mirror not only of 19th-century Russian literature, but of every era. It both makes one laugh and think, and reminds the reader of a bitter truth: Sometimes a person lives, but their “soul is dead.”
OKUMAK İÇİN TIKLANeden “Ölü Canlar” Hâlâ Konuşuluyor? Nikolay Gogol’un başyapıtı “Ölü Canlar”, yalnızca 19. yüzyıl Rus edebiyatının değil, her çağın aynasıdır. Hem güldürür hem düşündürür; hem de okura acı bir gerçek hatırlatır: İnsan bazen yaşar ama “ruhu ölü”dür. “Ölü Can” Nedir? Gerçek Anlamı Çarlık Rusyası’nda köylüler nüfus kayıtlarında “can” olarak geçerdi. Rusya’da
OKUMAK İÇİN TIKLANikolay Gogol’ün Ölü Canlar eserindeki Pavel İvanoviç Çiçikov, yalnızca bir roman karakteri değil, aynı zamanda insan doğasının ve toplumsal düzenin karmaşık bir yansımasıdır. Çiçikov’un sahtekârlığı, ölü kölelerin mülkiyet belgelerini satın alarak servet biriktirme planıyla, hem bireysel hırsın hem de kapitalist toplumun ahlaki erozyonunun bir temsili olarak okunabilir. Bu metin, Çiçikov’un
OKUMAK İÇİN TIKLAThe crushing influence of bureaucracy and hierarchy on Akaky Akakiyevich is a tragic symbol of the loneliness and helplessness experienced by the individual in modern society. This situation offers deep philosophical implications about how Akaky shapes his existence, his identity and ultimately his destiny. Loneliness in the Gears of the
OKUMAK İÇİN TIKLADer erdrückende Einfluss von Bürokratie und Hierarchie auf Akaki Akakijewitsch ist ein tragisches Symbol für die Einsamkeit und Hilflosigkeit, die der Einzelne in der modernen Gesellschaft erfährt. Diese Situation bietet tiefgreifende philosophische Implikationen darüber, wie Akaki seine Existenz, seine Identität und letztlich sein Schicksal gestaltet. Einsamkeit im Getriebe des bürokratischen
OKUMAK İÇİN TIKLALa aplastante influencia de la burocracia y la jerarquía sobre Akaki Akakiyevich es un símbolo trágico de la soledad y la impotencia que experimenta el individuo en la sociedad moderna. Esta situación ofrece profundas implicaciones filosóficas sobre cómo Akaky configura su existencia, su identidad y, en última instancia, su destino.
OKUMAK İÇİN TIKLAL’influence écrasante de la bureaucratie et de la hiérarchie sur Akaki Akakievitch est un symbole tragique de la solitude et de l’impuissance que ressent l’individu dans la société moderne. Cette situation a de profondes implications philosophiques sur la manière dont Akaky façonne son existence, son identité et, en fin de
OKUMAK İÇİN TIKLABürokrasinin ve hiyerarşinin Akakiy Akakiyeviç üzerindeki ezici etkisi, modern toplumda bireyin yaşadığı yalnızlık ve çaresizliğin trajik bir sembolüdür. Bu durum, Akakiy’in varoluşunu, kimliğini ve nihayetinde kaderini nasıl şekillendirdiğine dair derin felsefi çıkarımlar sunar. Bürokratik Çarkın Dişlilerindeki Yalnızlık Akakiy Akakiyeviç’in yaşamı, modern bürokratik aygıtın işleyişi içinde eriyen bir bireyin en çarpıcı
OKUMAK İÇİN TIKLA
