[Merano, Nisan 1920]
Sevgili Bayan Milena, kasvetli Viyana âleminin ortasında çeviriyle uğraşıyorsunuz. Bu bana bir şekilde dokunuyor ve utanç veriyor. Wolff’ten bir mektup almış olmalısınız, en azından uzun zaman önce bana yazdığında böyle bir mektuptan söz etmişti. Bir katalogda adı geçen “Katil” adlı uzun öyküyü ben yazmadım, orada bir yanlış anlama var; ama en iyi öyküm sayıldığına göre, aslında doğru da olabilir.
Son ve sondan bir önceki mektubunuza bakılırsa, huzursuzluk ve endişe tamamen yakanızı bırakmış, aynı şey kocanız için de geçerli; bunu ikiniz adına o kadar dilerim ki… Yıllar önceki bir pazar öğle sonrasını anımsıyorum; Franzensquai’de evin duvarının kenarından sessizce ilerliyordum ki, karşıdan gelen ve kendisi de daha parlak durumda olmayan kocanızla karşılaştım; iki kafa şişirme uzmanı, ama ikisinin tarzı bambaşka… Ondan sonra birlikte mi yürüdük, yoksa birbirimizin yanından geçip gittik mi, hatırlamıyorum; bu iki olasılık arasındaki fark çok da büyük olmamalı. Fakat bu, geçmişte kaldı ve kesinlikle öyle kalmalı. Eviniz güzel mi?
İçten selamlarımla
Sizin Kafka
FRANZ KAFKA
MILENA’YA MEKTUPLAR
Almanca aslından çeviren: Esen Tezel
Can Yayınları