Etiket: Virginia Woolf

Virginia Woolf’un Mrs. Dalloway Romanında Peter Walsh’ın Clarissa’ya Duyduğu Nostaljik Özlem Melankoli midir?

Nostaljinin Psikolojik Kökenleri ve Peter Walsh’ın Deneyimi Nostalji, bireyin geçmişe yönelik yoğun bir özlem duygusuyla karakterize edilen karmaşık bir duygusal durumdur. Peter Walsh’ın Clarissa Dalloway’e duyduğu özlem, bu bağlamda, yalnızca kişisel bir duygudan öte, psikolojik bir mekanizma olarak ele alınabilir. Walsh’ın Clarissa’ya yönelik hisleri, gençlik yıllarındaki paylaşılan anılara ve o

OKUMAK İÇİN TIKLA

Virginia Woolf’un Orlando Eserinde Anlatı Dilinin Şiirsel Biyografi Olarak İşlevi

Anlatı Yapısının Esnekliği ve Zamanın Akışkanlığı Orlando’nun anlatı dili, biyografik bir çerçeveyi şiirsel bir esneklikle yeniden şekillendirir. Geleneksel biyografilerin kronolojik ve doğrusal yapısına meydan okuyarak, zamanı akışkan bir şekilde işler. Eser, 16. yüzyıldan 20. yüzyıla uzanan bir zaman diliminde, başkarakterin cinsiyet ve kimlik değişimlerini takip ederken, tarihsel olayları ve bireysel

OKUMAK İÇİN TIKLA

Virginia Woolf’un “Hanımefendi ve Ayna”sında Kadın Kimliğinin Derin Yansımaları

Virginia Woolf’un 1929 yılında yayımlanan “Hanımefendi ve Ayna” (orijinal adıyla The Lady in the Looking-Glass: A Reflection) adlı kısa öyküsü, kadın kimliğinin karmaşık doğasını, bireysel ve toplumsal bağlamda derinlemesine ele alan bir eserdir. Öykü, Isabella Tyson adlı bir kadının aynadaki yansıması üzerinden hem bireysel benliğini hem de toplumsal algılarla şekillenen

OKUMAK İÇİN TIKLA

Virginia Woolf’un Dalgalar’ında İç Seslerin Dokuduğu Anlatı Evreni

Bilincin Akışkan Ritmi Virginia Woolf’un Dalgalar romanı, modernist edebiyatın en özgün örneklerinden biri olarak, karakterlerin iç seslerini bir anlatı aracı olarak kullanır. Bu iç sesler, romanın yapısını bir bilinç akışı senfonisi gibi şekillendirir. Altı karakterin—Bernard, Neville, Louis, Jinny, Rhoda ve Susan—iç monologları, bireysel bilinçlerin parçalı doğasını yansıtırken, aynı zamanda kolektif

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kaygının Kimlik Arayışındaki Yeri: Clarissa Dalloway ve Harry Haller Üzerine Bir İnceleme

Kierkegaard’ın “kaygı” (angst) kavramı, bireyin varoluşsal sorgulamaları ve kimlik arayışı bağlamında modern edebiyatta derin bir yankı bulur. Bu kavram, bireyin özgürlükle yüzleştiğinde hissettiği belirsizlik, huzursuzluk ve kendi varoluşsal sorumluluğunu üstlenme zorunluluğuyla ilişkilidir. Virginia Woolf’un Mrs. Dalloway adlı eserinde Clarissa Dalloway ve Hermann Hesse’nin Bozkırkurdu adlı eserinde Harry Haller, bu kaygıyı

OKUMAK İÇİN TIKLA

Clarissa Dalloway ve Marcel’in Fenomenoloji ile Hermeneutik Arasındaki Yansımaları

Bu metin, Virginia Woolf’un Mrs. Dalloway adlı eserindeki Clarissa Dalloway ile Marcel Proust’un Kayıp Zamanın İzinde adlı eserindeki Marcel’in duygusal durumlarını, fenomenoloji ve hermeneutik yaklaşımlar çerçevesinde derinlemesine incelemektedir. Fenomenoloji, bireyin öznel deneyimlerini ve bilincin yapısını anlamaya odaklanırken, hermeneutik, metinlerin ve deneyimlerin yorumlanması yoluyla anlam üretimine vurgu yapar. Bu iki yaklaşım,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Virginia Woolf, Kendine Ait Bir Oda ve Hélène Cixous: Kadın Yaratıcılığı ve Özgürleşmenin Entelektüel Temelleri

Bu metin, Virginia Woolf’un Kendine Ait Bir Oda eserindeki kadın ve yaratıcılık temalarını, Hélène Cixous’nun “kadın yazısı” teorisiyle ilişkilendirerek, Woolf’un argümanlarının modern feminizmin entelektüel temellerine katkılarını değerlendirir. Kadın Yaratıcılığının Maddi ve Zihinsel Koşulları Woolf’un Kendine Ait Bir Oda eserinde, kadınların yaratıcı üretim için maddi bağımsızlık ve özel bir alan gereksinimini

OKUMAK İÇİN TIKLA

İşitsel İmgelem ve Woolf’un Dalgalı Ritmi

Virginia Woolf’un The Waves adlı eseri, modernist edebiyatın en özgün örneklerinden biri olarak, insan bilincinin karmaşıklığını ve bireysel deneyimlerin akışkan doğasını inceler. Don Ihde’nin “işitsel imgelem” kavramı, bu eserin iç monolog ritimlerini anlamada önemli bir çerçeve sunar. Ihde, işitsel algının, bireyin çevresiyle ve kendi iç dünyasıyla kurduğu ilişkiyi nasıl şekillendirdiğini

OKUMAK İÇİN TIKLA

Üstün İnsan ve Kurbanın Gölgeleri

Raskolnikov’un İdeali ve Nietzsche’nin Gölgesi Raskolnikov’un “üstün insan” fikri, Dostoyevski’nin Suç ve Ceza eserinde, bireyin ahlaki sınırları aşarak kendi yasalarını yaratabileceği düşüncesiyle şekillenir. Bu ideal, Nietzsche’nin übermensch kavramıyla yüzeysel bir akrabalık taşır: Her ikisi de sıradan ahlakın ötesine geçmeyi, bireyin kendi değerlerini yaratmasını savunur gibi görünür. Ancak Raskolnikov’un ideali, Nietzsche’nin

OKUMAK İÇİN TIKLA

Werther ve Sisifos: Anlam Arayışı ve İntiharın Karşıt Yüzleri

Romantizmin Çığlığı: Werther’in Acısı Goethe’nin Genç Werther’in Acıları, 18. yüzyılın Sturm und Drang hareketinin bir yansıması olarak, bireyin iç dünyasındaki fırtınaları ve toplumsal normlarla çatışmasını merkeze alır. Werther’in intiharı, romantik bir aşk idealinin peşinde koşan bir ruhun trajik sonu gibi görünse de, daha derin bir sorgulamaya işaret eder. Werther’in Lotte’ye

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kötülüğün Yüzleri: Raskolnikov, Ahab ve Winston Üzerinden Bir İnceleme

Giriş: Kötülüğün DoğasıKötülük, insan deneyiminin en karmaşık ve çok katmanlı kavramlarından biridir. Dostoyevski’nin Suç ve Ceza’sındaki Raskolnikov, Melville’in Moby Dick’indeki Ahab ve Orwell’in 1984’ündeki Winston, kötülüğün farklı biçimlerini temsil eder. Raskolnikov’un cinayeti, Ahab’ın takıntısı ve Winston’ın işkenceye maruz kalışı, bireysel, toplumsal ve varoluşsal düzlemlerde kötülüğün nasıl ortaya çıktığını gösterir. Bu

OKUMAK İÇİN TIKLA

Hiçlik Edebiyatı Üzerine Bir İnceleme

Hiçlik edebiyatı, varlığın sınırlarını sorgulayan, anlamın yokluğunu ya da geçiciliğini ele alan bir anlatı evrenidir. Bu edebiyat, insanın kendi varoluşuyla yüzleşmesini, boşlukla hemhal olmasını ve bu boşlukta yeni anlamlar ya da anlamsızlıklar aramasını konu edinir. İnsanlığın tarih boyunca karşılaştığı büyük sorulara —neden varız, ne için buradayız— yanıt ararken, çoğu zaman

OKUMAK İÇİN TIKLA

Virginia Woolf Romancılığı – PINAR GÜNER

Modernist İngiliz romanının öncülerinden Woolf’a göre “yazar tutsak olmasaydı, yapıtlar gelenek üzerine değil, kendi duyguları üzerine kurulurdu. Kaldı ki gerçek yaşamda insan ruhu, başat olarak, geleneksel romana zorla sokulan güldürü, ağlatı, sevgi öğelerinden değil; sağanak halinde üzerine boşalan izlenimlerden oluşur.” Bu saptamadan hareketle Woolf, hayatı boyunca insanların nasıl düşündüğü, hissettiği

OKUMAK İÇİN TIKLA

Virginia Woolf – Bloomsbury ve Ötesi – Anthony Curtis

“Düşünmek istiyorum sessizce, sakince, kesilmeden, sandalyemden kalkmak zorunda kalmadan, bir şeyden diğerine kolayca süzülerek, husumet ya da engel duygusu olmadan. Derinlere dalmak istiyorum, yüzeyin ötesine; kaskatı gerçeklerden kurtulmak istiyorum. Kendimi sabitlemek için, akıp giden ilk düşünceyi yakalamalıyım…” VIRGINIA WOOLF Virginia Woolf’a göre, hayatı, geçmişteki anıların şu an yaşadıklarımıza mütemadiyen ışık

OKUMAK İÇİN TIKLA