Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Viktor Frankl’ın logoterapi yaklaşımı, insanın varoluşsal anlam arayışını merkeze alır ve bu arayışın, yaşamın en zorlu anlarında bile bireye dayanma gücü verdiğini savunur. Masallar, özellikle “Küçük Prens” gibi evrensel anlatılar, bu anlam arayışını semboller, hikâyeler ve hayal gücüyle zenginleştirerek bireyin içsel boşluğuna bir köprü kurar. Bu metin, masalların logoterapiyle kesişimini,
OKUMAK İÇİN TIKLAGezegenimizin, başka bir galaksideki süper zekânın tasarladığı bir “teraryum deneyi”nin parçası olup olmadığı sorusu, insanlığın varoluşsal merakının en derin kuyularından birine atılan bir taş gibidir. Bu fikir, bilimden felsefeye, mitolojiden yapay zekâya uzanan geniş bir anlam ağında yankılanır. Evrenin uçsuz bucaksız sahnesinde, Dünya bir deney kabı mıdır, yoksa kendi öyküsünü
OKUMAK İÇİN TIKLAVarlığın Anı ve Sosyal Medyanın Hızı Heidegger’in Dasein kavramı, insanın varoluşunu “dünyada olma” haliyle tanımlar; bir anın içinde, kendi varlığını sorgulayan, geçmişi ve geleceği bir arada taşıyan bir bilinç. Ancak sosyal medyanın anlık deneyim kültürü, bu varoluşsal derinliği bir tür yüzeyselliğe indirger. Ekranlarda kaybolan saniyelik hikayeler, anı yaşama baskısı ve
OKUMAK İÇİN TIKLALev Tolstoy’un Anna Karenina adlı eserinde, Anna’nın trajedisi, bireysel arzuların toplumsal normlarla çarpışmasının derin bir yansımasıdır. Hegel’in “etik yaşam” (Sittlichkeit) kavramı, bireyin özgürlüğü ile toplumsal düzenin talepleri arasındaki gerilimi anlamak için güçlü bir çerçeve sunar. Anna’nın intiharı, bu çatışmanın yalnızca bir sonucu değil, aynı zamanda bireyin kendi iç dünyasıyla toplumsal
OKUMAK İÇİN TIKLASanatın Özerkliği ve Kapitalizmin Girdabı Theodor Adorno’nun sanatın özerkliği fikri, sanatı kapitalist üretim ilişkilerinden bağımsız, kendi iç mantığına dayanan bir alan olarak tanımlar. Sanat, bu bağlamda, toplumsal baskılara direnen bir sığınak, insanın özgürleşme potansiyelini taşıyan bir ayna gibi görülür. Ancak NFT’ler ve dijital sanat, bu özerkliği sorgular. Bir dijital dosyanın
OKUMAK İÇİN TIKLAKubik sendromu, modern ofis çalışanlarının kübik ofis düzenlerinde deneyimlediği duygusal, zihinsel ve fiziksel bir sıkışmışlık hissini ifade eder. Bu durum, bireyin mekânsal kısıtlamalar, gözetim ve standartlaşma altında özgürlüğünü yitirdiği bir tür çağdaş esaret biçimidir. Michel Foucault’nun heterotopya kavramı, bu sendromu anlamak için güçlü bir mercek sunar; zira heterotopyalar, toplumun sıradan
OKUMAK İÇİN TIKLATheseus’un Ariadne’nin ipiyle labirentten kurtuluşu, mitolojik bir anlatı olmanın ötesinde, bireysel ve toplumsal kurtuluşun karmaşık dinamiklerini sorgulayan bir sembol olarak okunabilir. Bu metin, Ariadne’nin ipini, Antonio Gramsci’nin hegemonya ve kültürel liderlik kavramlarıyla ilişkilendirerek, bireysel özgürlüğün ve kolektif direnişin kesişim noktalarını inceliyor. İpin, hem bireyin kendi zihinsel ve toplumsal zincirlerinden kurtuluşunu
OKUMAK İÇİN TIKLAOtistik bireylerin dil kullanımı, ekolali ve scripting gibi özelliklerle, insan iletişiminin sınırlarını zorlayan bir serüven sunar. Bu özellikler, yalnızca bir iletişim biçimi değil, aynı zamanda bireyin dünyayı algılama, anlamlandırma ve ifade etme çabalarının bir yansımasıdır. Bu metin, ekolali ve scripting’in otistik bireylerin dil dünyasındaki yerini, derinlemesine ve çok katmanlı bir
OKUMAK İÇİN TIKLANeandertaller, bilimkurgu eserlerinde sıklıkla barbar, ilkel ve vahşi savaşçılar olarak tasvir edilir. Bu imaj, popüler kültürde köklü bir yer edinmiş olsa da, bilimsel gerçeklikten ve Neandertallerin tarihsel varlığından oldukça uzak bir karikatürdür. Peki, bu insan türünün karmaşık mirası, neden bilimkurguda bu kadar basitleştirilmiş ve stereotipik bir yoruma sıkışıp kalmıştır? Bu
OKUMAK İÇİN TIKLANötron yıldızlarının yüzeyindeki kütleçekim dalgası depremleri, evrenin dokusuna mesaj yazma fikri, bilimsel bir olasılıktan çok daha fazlasını barındırır. Bu, insanlığın kozmosla iletişim kurma arzusunun, fiziksel sınırları zorlayan bir düş olarak yeniden şekillenmesidir. Evrenin derinliklerinde, bu ultra yoğun cisimlerin titreşimleri, yalnızca fiziksel bir olgu değil, aynı zamanda insan bilincinin, teknolojisinin ve
OKUMAK İÇİN TIKLAOğuz Atay’ın Tutunamayanlar romanındaki Selim Işık ve Tehlikeli Oyunlar’daki Turgut Özben ile Ahmet Hamdi Tanpınar’ın Huzur romanındaki Mümtaz, modern Türkiye’nin entelektüel yalnızlığını yansıtan karmaşık karakterlerdir. Bu karakterler, bireysel iç dünyalarının çatışmalarıyla toplumsal dinamiklerin kesişim noktasında var olurlar. Atay’ın kahramanları, modernleşme sürecinin dayattığı kimlik bunalımları ve aidiyetsizlik hissiyle boğuşurken, Tanpınar’ın Mümtaz’ı,
OKUMAK İÇİN TIKLAAtticus Finch, Harper Lee’nin Bülbülü Öldürmek eserinde, adaletin ve insan onurunun savunucusu olarak ortaya çıkar. Onun Tom Robinson’ı savunma mücadelesi, yalnızca bir mahkeme salonunda geçen bir hukuk davası değil, aynı zamanda insanlığın ahlaki sınırlarını sorgulayan derin bir etik duruşun temsilidir. Hannah Arendt’in “kötülüğün sıradanlığı” kavramı, bireylerin düşünmeden, sorgulamadan sistematik kötülüklere
OKUMAK İÇİN TIKLAAvatar terapisi, Metaverse’in sunduğu dijital evrende bireyin kendisini yeniden yaratma ve keşfetme sürecini, Jacques Lacan’ın ayna evresi kavramıyla kesiştiren bir fenomen olarak beliriyor. Bu metin, avatar terapisinin insan bilincini, kimlik algısını ve toplumsal dinamikleri nasıl yeniden şekillendirdiğini, Lacan’ın ayna evresiyle ilişkilendirerek derinlemesine inceliyor. Metaverse’in sunduğu bu yeni alan, bireyin kendi
OKUMAK İÇİN TIKLAKazım Öz’ün Zer filmi, dilsiz bir kadın kahramanın işaret diliyle kendini ifade etme çabası üzerinden, insan varoluşunun, kimliğin ve anlamın sınırlarını sorgular. Bu bağlamda, işaret dili, Jacques Derrida’nın différance kavramıyla ilişkilendirilebilir mi? Différance, anlamın sürekli ertelenmesini, kelimeler arasındaki farkların ve izlerin birbiriyle ilişkili bir ağ oluşturmasını ifade eder. Zerê’nin sessiz
OKUMAK İÇİN TIKLAAntik Yunan mitolojisinin satirleri ve nymfaları, doğanın vahşi hünerleri ve insanlığın sınırsız zorlayan bir temsilidir. Georges Bataille’ın kutsal ve saygısız kavramları, bu figürlerin cinsellik ve doğa ile ilişkisini anlamada güçlü bir çerçeve sunar. Sat ve nymfalar, insan ile doğa arasındaki geçişler sınırlar, daha çok arzuların toplumsal normlarla çatışması ve kutsalın
OKUMAK İÇİN TIKLAKültürel anlatılar, insanlığın ortak hafızasının bir yansıması olarak, farklı toplulukların değerlerini, inançlarını ve deneyimlerini taşır. Batılı terapistlerin, Afrika veya Asya kökenli masalları, özellikle Anansi masallarını, terapi veya ticari amaçlarla kullanırken karşılaştıkları etik ikilemler, yalnızca bireysel niyetlerle sınırlı kalmaz; aynı zamanda güç dinamikleri, tarihsel eşitsizlikler ve kültürel duyarlılıkların karmaşık bir ağını
OKUMAK İÇİN TIKLAZihin yükleme teknolojisi, insan bilincini dijital bir ortama aktararak fiziksel bedenden bağımsız bir varoluş yaratma fikrine dayanır. Bu teknoloji, bilinci pulsar sinyallerine dönüştürerek yıldızlar arasında ışınlama gibi bilimkurgusal bir hayali tartışmaya açar. İnsanlığın evrenle bağ kurma arzusu, bu fikri yalnızca teknik bir mesele olmaktan çıkarır; aynı zamanda varoluşun, kimliğin ve
OKUMAK İÇİN TIKLAOscar Wilde’ın Dorian Gray’in Portresi, yalnızca bireysel ahlakın ve estetiğin değil, aynı zamanda sanatın özü ve modern dünyada bu özün dönüşümü üzerine derin bir sorgulama sunar. Walter Benjamin’in “aura” kavramı, sanat eserinin biricikliğini, tarihsel bağlamını ve otantik varlığını ifade ederken, Dorian Gray’in Portresi bu kavramın hem yüceltilmesini hem de yitirilişini
OKUMAK İÇİN TIKLAMezopotamya’nın 60 tabanlı sayı sistemi, insanlığın zamanı ve uzayı kavrayışında bir köşe taşı olarak yükselir. Bu sistem, yalnızca matematiksel bir araç olmaktan öte, evrenin ritmini çözmeye çalışan bir uygarlığın bilgeliğini yansıtır. Astronomi ile matematiğin kesişiminde doğan bu yapı, bilimin temelini nasıl attı? İnsan aklının evrenle kurduğu bu köprü, hangi derin
OKUMAK İÇİN TIKLAYapay zeka sanatı, insanlığın yaratıcılık kavramını yeniden tanımlayan bir eşik olarak ortaya çıkıyor. Platon’un idealardan uzaklaşma eleştirisi, Aristo’nun katarsis kavramı ve Deleuze’ün duyumsama blokları üzerinden, yapay zekanın sanat üretimi, insan bilincinin sınırlarını zorlayan bir ayna gibi işliyor. Bu metin, yapay zekanın yaratıcılık üzerindeki etkisini, Platon, Aristo ve Deleuze’ün kavramları çerçevesinde
OKUMAK İÇİN TIKLA
