sorguluyorum o halde varım…
Anton Çehov’un öyküleri, Rus edebiyatının en önemli eserleri arasında yer alır ve sıklıkla insan doğasının incelikli betimlemeleriyle tanınır. Çehov, eserlerinde bürokrasiyi eleştiren unsurları da işlemiştir. Bu eleştiriler genellikle şu yönlerde kendini gösterir: Bürokrasinin İnsanlık Durumuna Etkisi: Çehov, bürokrasinin insanlar üzerindeki olumsuz etkilerini vurgular. Karakterlerinin yaşadığı hayal kırıklıkları ve engeller, çoğunlukla bürokratik
OKUMAK İÇİN TIKLAVladimir Nabokov’un Anton Çehov’un “Küçük Köpekli Kadın” (1899) adlı öyküsünü “bugüne kadar yazılmış en büyük hikâyelerden biri” olarak nitelendirmesi, yalnızca edebi bir beğeninin ifadesi değil, aynı zamanda Çehov’un insan doğasına, ahlaki çelişkilere ve varoluşsal derinliğe dair sunduğu incelikli bakış açısının bir takdiridir. Nabokov, bir yazar olarak kendi eserlerinde estetik mükemmeliyetçiliği
OKUMAK İÇİN TIKLAVladimir Nabokovs Beschreibung von Anton Tschechows Erzählung „Die Dame mit dem Hündchen“ (1899) als „eine der großartigsten Geschichten, die je geschrieben wurden“ war nicht nur Ausdruck literarischer Wertschätzung, sondern auch eine Würdigung von Tschechows differenzierter Sicht auf die menschliche Natur, moralische Konflikte und existenzielle Tiefe. Während Nabokov als Schriftsteller in
OKUMAK İÇİN TIKLAVladimir Nabokov’s description of Anton Chekhov’s story “The Lady with the Little Dog” (1899) as “one of the greatest stories ever written” was not only an expression of literary appreciation, but also an appreciation of Chekhov’s nuanced perspective on human nature, moral contradictions, and existential depth. While Nabokov, as a
OKUMAK İÇİN TIKLALa descripción que hizo Vladimir Nabokov del cuento de Antón Chéjov “La dama del perrito” (1899) como “uno de los cuentos más grandiosos jamás escritos” no fue meramente una expresión de aprecio literario, sino también un aprecio por la perspectiva matizada de Chéjov sobre la naturaleza humana, los conflictos morales
OKUMAK İÇİN TIKLALa description par Vladimir Nabokov de la nouvelle d’Anton Tchekhov « La Dame au petit chien » (1899) comme « l’une des plus grandes histoires jamais écrites » n’était pas seulement une expression d’appréciation littéraire, mais aussi une appréciation de la perspective nuancée de Tchekhov sur la nature humaine, les
OKUMAK İÇİN TIKLAAnton Çehov’un “Duvarda asılı bir silah varsa, o silah patlamalıdır” sözü, edebiyat ve dramaturjide “gereksiz ayrıntıya yer olmadığını” ve “her öğenin hikâyede bir işlevi olması gerektiğini” vurgulayan temel bir kurgu kuralıdır. Bu prensip, “Çehov’un Silahı” (Chekhov’s Gun) olarak bilinir ve şunu ifade eder: “Eğer bir sahnede özellikle vurgulanan bir nesne,
OKUMAK İÇİN TIKLA“Sefil, yoksul bir aileydi bu.” Öykü dendiğinde edebiyat tarihinde ilk akla gelen isimlerden biri olan Anton Pavloviç Çehov, 1860’da Rusya’da doğdu. Tıp mezunu olan ve doktorluk yapan Çehov’un edebiyata olan yoğun ilgisi, onu bu alanda üretim yapmaya itti ve hayatı boyunca bu uğraşını sürdürdü. Eserleriyle Rus edebiyatını zirveye taşıyan isimlerden
OKUMAK İÇİN TIKLABir gün beni Küçükköy e, yanına çağırdı. Burada bir parça toprağı ve iki katlı, küçük, beyaz bir evi vardı. Bana malikânesini gösterip heyecanla konuşmaya başladı: “Çok param olsaydı, hasta köy öğretmenleri için bir sanatoryum kurdururdum burada. Pencereleri büyük, tavanları yüksek, aydınlık bir bina yaptırırdım. Çok güzel bir kütüphanem, çeşitli müzik
OKUMAK İÇİN TIKLAMoskova’nın “tatlı sevgilisi” yazarın naaşı, kapısında iri harflerle “istiridye için” yazan yeşil bir vagonla getirilmişti. Yazarı karşılamak üzere istasyonda toplanmış olan küçük kalabalığın bir kısmı, Mançurya’dan getirilmiş olan General Kellerin naaşının ardından yürüyor ve Çehov’un neden askeri bando müziği eşliğinde gömüldüğüne şaşıyorlardı. Yanlışlık ortaya çıktığı zaman bazı neşeli insanlar kıs
OKUMAK İÇİN TIKLABir gün beni Küçükköy’e, yanına çağırdı. Burada bir parça toprağı ve iki katlı, küçük, beyaz bir evi vardı. Bana “malikânesini” gösterip heyecanla konuşmaya başladı: “Çok param olsaydı, hasta köy öğretmenleri için bir sanatoryum kurdururdum burada. Pencereleri büyük, tavanları yüksek, aydınlık bir bina yaptırırdım. Çok güzel bir kütüphanem, çeşitli müzik aletlerim,
OKUMAK İÇİN TIKLA“Volodya geldi!” diye bağırdı biri avluda. “Volodeçka geldiii!” diye feryadı bastı yemek odasına koşarak giren Natalya. “Ah, Tanrım!” Volodya’larının her an gelmesini bekleyen Korolyov ailesi pencerelere atıldı. Geniş bir kızak duruyordu evin önünde, üç beyaz attan yoğun bir buhar yükseliyordu. Kızak boştu, çünkü Volodya sofaya girmişti bile; üşümüş, kırmızı parmaklarıyla
OKUMAK İÇİN TIKLAKarnı acıkan dişi kurt avlanmak üzere yerinden kalktı. Üç yavrusu, koyun koyuna girmiş, birbirlerini ısıtarak derin bir şekilde uyuyorlardı. Dişi kurt onları yaladı ve yoluna gitti. Bahar gelmişti, aylardan marttı, fakat ağaçlar hâlâ aralık ayındaki gibi soğuktan çatırdıyordu; öyle ki, dilini dışarı çıkarsan, ısırılmış gibi sızlardı. Dişi kurdun sağlığı zayıftı,
OKUMAK İÇİN TIKLABabaları, anneleri ve Nadya teyzeleri evde yok. Ufak, gri bir ata binen o yaşlı subayın yanına, vaftiz törenine gittiler. Onların dönüşünü bekleyen Grişa, Anya, Alyoşa, Sonya ve aşçının oğlu Andrey, yemek odasındaki masanın başına geçmiş, tombala oynuyorlar. Doğruyu söylemek gerekirse, şimdiye kadar çoktan uyumaları gerekirdi; ama vaftiz edilen küçük çocuğu
OKUMAK İÇİN TIKLAOkulunu yeni bitirmiş enstitülü kız Maşenka Pavletskaya, bir gezintinin ardından, mürebbiyeliklerini yaptığı Kuşkin’lerin evine döndüğünde, olağanüstü bir telaşla karşılaştı. Kendisine kapıyı açan kapıcı Mihaylo endişeliydi, yengeç gibi kızarmıştı. Yukarıdan gürültüler geliyordu. “Ev sahibesi bir nöbet geçirdi herhalde…” diye düşündü Maşenka, “ya da kocasıyla tartıştı…” Sofada ve koridorda oda hizmetçilerine rastladı.
OKUMAK İÇİN TIKLADöneminin aynası olabilen bir yazarın dünyasına baktığımızda, insanın ruhunun derinliklerini dile getirdiği öyküleriyle etkileyici bir anlatı dünyası kurmuş olduğunu gözleriz. Çehov gerçekliği diyebileceğimiz ‘kara-acı’/ ‘ironik söylem’ özelliklerini anlatısına sindirmesiyle bir çığır açtığını söylemeliyiz. Yaşanan ânla yiten zamanın aralığındaki insanın gerçekliğini anlatmada, yaşadığı dönemin tanıklığında durağan gibi görünen hayatların ardındaki toplumsal
OKUMAK İÇİN TIKLA