Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Dünyanın en büyük oyun yazarlarından Anton Çehov, özellikle oyunlarındaki karakterlerin kişiliklerini çizerken, duygu ve düşünce yapılarını yansıtırken gösterdiği ustalıkla tanınır. Çehov’un bu üstün yeteneği, insanların kişiliklerini birkaç cümleyle aynı güçte ifade edebildiği öykülerinde de görülür. Sayfiyede, yazarın bu tarzını örnekleyen öykülerden oluşuyor. Kitapta yer alan otuz beş öykü, yalnızca otuz
OKUMAK İÇİN TIKLAÖyküleri ve oyunlarıyla modern edebiyatta yeni bir sayfa açmış, James Joyce?dan Virgina Woolf?a, Katherine Mansfield?ten Raymond Carver?a pek çok yazarı etkilemiş bir yazarın, Anton Çehov?un 150. doğum yılı vesileyle, Çehov?un hikayesini kağıda dökelim istedik. Anton Pavloviç Çehov, 17 Ocak 1860?ta Taganrog?da doğar. Azak denizi kıyısındaki Taganrog, 1860?lı yılların başında Yunan
OKUMAK İÇİN TIKLAGecenin 10’u olmuştu. Parlak bir mehtap vardı dışarıda. Büyükanne Marfa Nikolayevna’nm, rahmetli kocasının ruhuna okuttuğu dua yeni bitmişti. Biraz hava almak için bahçeye çıkan Nadya, salonda yemek hazırlıklarının yapıldığını, allı pullu ipek giysisiyle büyükannenin ortalıkta koşuştuğunu görüyordu. Kilisenin en kıdemli papazı Peder Andrey ise, Nadya’nın annesi Nina İvanovna’yla birşeyler konuşuyordu.
OKUMAK İÇİN TIKLAAnton Çehov’un bir monolog olan ?Tütünün Zararları? adlı oyununda, hafif sıkıntılı fakat aynı zamanda komik bir ruh hali içerisinde olan Iwan Iwanowitch Nuchin isimli adam, tütünün zararları hakkında bir konuşma gerçekleştirecektir. Çünkü eşi, bu konuda konuşma yapması için ona emir vermiştir. Bay Nuchin, şahsen tütün tüketmektedir ve konuşma esnasında, konuşmanın
OKUMAK İÇİN TIKLAAnton Çehov’un 1885 yılında yazdığı bir dram çalışması olan Dağ Yolunda adlı oyun, *”aşkın bireysel ve toplumsal doğası üzerine müthiş dersler içermesi açısından Çehov dehasının bir göstergesidir. Olay, Rusya?nın güneyinde, dağ yolunda bir handa, daha doğrusu bu hanın meyhaneden farksız büyük odasında geçer. Han ucuz bir fiyata Kudüs?e gitmek için,
OKUMAK İÇİN TIKLAHukuk fakültesini yeni bitiren Kovalev”le genç karısı arabaya binip yola düzüldüklerinde daha sabahın altısı bile olmamıştı. Köye gidiyorlardı. Ömürlerinde hiç erken kalkmamışlardı ve şimdi durgun bir yaz sabahının güzelliği, ancak masallarda karşılaşılabilecek olağanüstü hoş bir şeymiş gibi geliyordu onlara. Yeşillerle bezenmiş, elmas çiğ tanecikleriyle kaplı toprağın göze hoş gelen, mutlu
OKUMAK İÇİN TIKLAGeçen yaz mevsimiydi. On yedi yaşında, çirkin sayılabilecek derecede şekilsiz yüzlü, hastalıklı, çekingen bir genç olan Volodya, bir pazar akşamı saat beş sıralarında Şumihin’lerin yazlığında, kameriyede oturuyordu. Canı son derece sıkkındı. Üç şeye üzülüyordu. Birincisi; yarınki pazartesi günü matematikten sınava girecekti. Bu yazılı sınavda başarı sağlayamazsa altıncı sınıfta iki yıl
OKUMAK İÇİN TIKLAGeceyarısı. On üç yaşındaki besleme Varka, beşiği sallarken bir yandan da uykulu bir ninni tutturmuş, mırıldanıyordu: Uyusun da büyüsün, ninnii, Tıpış tıpış yürüsün, ninnii… Meryem Ana tasvirinin önünde küçük, yeşil bir lâmba yanıyor. Odanın bir başından öteki başına gerili ipte, kurumaları için kundak bezleri, iri, kara pantolonlar asılı. Lâmbanın ışığı,
OKUMAK İÇİN TIKLA
