Okuyun, ama yutmayın, çiğneyin.
Paralaks Görüşü: Gerçekliğin İki Yüzü Žižek’in paralaks görüşü, gerçekliği sabit bir noktadan değil, iki farklı perspektifin arasındaki uzlaşmaz yarılmadan anlamayı önerir. Baudrillard’ın simülakr dünyasında, bu yarılma öznenin hem bir özne hem de bir nesne olarak varlığını sorgulamasına yol açar. Gerçeklik, bir tarafta öznenin kendi inşa ettiği bir alan (Foucault’nun kendilik
OKUMAK İÇİN TIKLABiyopolitikadan Simülakr Kontrolüne: İktidarın Yeni Yüzü Foucault’nun biyopolitikası, bedenleri disiplin eden ve yaşamı düzenleyen bir iktidar ağı olarak ortaya çıkar; hapishaneler, hastaneler ve fabrikalar, özneleri görünür bir göz altında tutar. Ancak Baudrillard’ın simülakr rejiminde, bu disiplin aygıtları yerini ekranlara, algoritmalara ve sanal gerçekliklere bırakır. İktidar, artık bir gardiyanın sopasına ihtiyaç
OKUMAK İÇİN TIKLAGerçekle Karşılaşma: Kırık Bir Ayna Žižek’in “gerçek”i, Lacan’ın aynasından fırlayan bir çığlık, sembolik düzenin ötesinde bir yaradır. Simülakrların dünyasında, bu gerçek bir anlık sarsıntı olarak belirir: bir savaşın vahşeti, bir sevgilinin ihanetindeki çıplaklık, bir algoritmanın beklenmedik hatası. Ancak Baudrillard’ın vizyonunda, bu anlar bile yakalanır, paketlenir, bir Netflix dizisine, bir viral
OKUMAK İÇİN TIKLAAlgının Dijital Palimpsesti: Gerçeklik Yeniden Yazılırken Arttırılmış gerçeklik, fenomenolojik deneyimimizi bir palimpsest gibi katmanlaştırır; eski yazılar silinip yerine yenileri yazılır, ancak izler asla tam kaybolmaz. Husserl’in “yaşantı” (Erlebnis) dediği şey, artık yalnızca tenin ve gözün dünyayla karşılaşması değil, aynı zamanda piksellerin, kodların ve algoritmaların dayattığı bir sahnedir. Bir ağacın dallarını
OKUMAK İÇİN TIKLAGölgelerin Yeni Sahnesi: Metaverse’in Ontolojik Krizi Platon’un mağarasında, zincire vurulmuş mahkumlar, ateşin duvara yansıttığı gölgeleri gerçeklik sanır. Metaverse, bu gölgelerin piksellere dönüştüğü, algoritmalarla koreografisi yapılmış bir tiyatro sahnesi gibidir. Sanal gerçeklik başlıkları, artırılmış gerçeklik lensleri ve blockchain tabanlı dünyalar, duyularımızı ele geçirerek “gerçek” ile “sanal” arasındaki çizgiyi eritiyor. Ancak bu,
OKUMAK İÇİN TIKLAÜtopyanın Işığı, Distopyanın Gölgesi İnsan bilinci, et ve kemikten örülü bir kafesin içinde doğdu; damarlarında akan kanın ritmiyle, nefesin sıcaklığıyla, tenin titreyişiyle var oldu. Ancak metaverse denen bu sonsuz dijital okyanus, bilinci bedenden koparıp bir veri yığınına dönüştürmeyi vaat ediyor. Peki, insan bilinci gerçekten bu sanal tapınağa hapsolabilir mi, yoksa
OKUMAK İÇİN TIKLAGerçekliğin Yeniden Tanımlanışı Metaverse, gerçeklik algımızı bir ayna gibi kırıp yeniden inşa ederken, insanlık, varoluşun en temel sorusuyla yüzleşiyor: Gerçeklik nedir? Sanal dünya, fiziksel gerçeklikten daha yoğun, daha canlı, daha “gerçek” bir his sunarsa, ontolojik temellerimiz sarsılmaz mı? Eğer pikseller, tenimizdeki rüzgârdan daha sahici bir dokunuş hissettirirse, gerçekliğin anlamı kaybolmaz
OKUMAK İÇİN TIKLASanal Suç, Gerçek Yara Metaverse, özgürlüğün dijital cenneti mi, yoksa ahlaki bir bataklık mı? Sanal evrende işlenen suçlar—taciz, sömürü, hatta bir avatarın “öldürülmesi”—nasıl yargılanacak? Gerçek dünyanın normları, bu piksellerle örülü evrende geçerli olabilir mi, yoksa insanlık, etik ve adaletin tamamen yeni bir tanımını mı yazmak zorunda? Bir avatarın yok edilmesi,
OKUMAK İÇİN TIKLAİnsanlık, biyolojinin zincirlerinden kurtulmanın eşiğinde mi? Artırılmış Gerçeklik (AR) ve metaverse, bedenin sınırlarını aşarak bilinci dijital bir buluta taşıma vaadi sunuyor. Ama bu kurtuluş, gerçekten özgürlük mü, yoksa insanlığın tanımını sonsuza dek değiştirecek bir dönüşüm mü? Bilincimizi piksellere, kod satırlarına ve sunuculara yüklediğimizde, hâlâ insan mı olacağız, yoksa yalnızca bir
OKUMAK İÇİN TIKLAYeni Tanrılar ve Dijital Tapınak Metaverse, özgürlük mü vaat ediyor, yoksa yeni bir kölelik mi sunuyor? Teknoloji devleri, bu sanal evrenin tanrıları olarak yükselirken, insanlık, kendi yarattığı ilahlara tapıyor mu? Ütopik Vaat: Sınırsız Bir Evren Metaverse, sınırsız yaratıcılık ve bağlantı sunar. Teknoloji devleri, bu dünyanın yasalarını yazan tanrılar gibidir. Ama
OKUMAK İÇİN TIKLAGerçeklik ve Hapishane Gerçeklik, bir hapishane midir? Beton duvarlar, biyolojik sınırlar ve entropinin kaçınılmaz pençeleriyle çevrili bu dünya, özgürlüğün bir yanılsaması mı, yoksa varoluşun ham dokusu mu? Peki ya metaverse? Sanal bir ütopya, sınırsız bir özgürlük vaadi mi sunuyor, yoksa gönüllü bir dijital tutsaklığın parlak ambalajı mı? İnsanlık, bu yeni
OKUMAK İÇİN TIKLAYeni Atlantis’i (The New Atlantis) Bacon, 1624’te, altmış üç yaşındayken, sağlığı bozulmuş, siyasetten çekilmiş olduğu bir zamanda yazdı. Dr. Rawley, yapıtı 1627’de yayımladı. Önce İngilizce yazılmış, sonra Latinceye çevrilmişti; İngilizce metinde görülen bazı anlaşılmaz yerler, Latince metinle karşılaştırılarak düzeltilebilmiştir. Yeni Atlantis, kendisinden önce yazılan ve ideal bir devleti anlatan yapıtların
OKUMAK İÇİN TIKLA20 yılda yazılmış bir kitap. Paltosunu, saatini tefeciye rehin veren bir yazarın kitabı. İlk yıllardaki telif geliriyle, yazıldığı süre boyunca içilen tütün parasını bile çıkarmayan bir yapıt. Kapital… Karl Marx… Umulmadık yerde, umulmadık zamanda patlayan devrimdir Kapital. Hâlâ, daima, ısrarla senin hikayeni anlatan kitap! İlhan Erdost’un değerli anısına saygıyla!
OKUMAK İÇİN TIKLABir tarım uzmanı olan Aleksandr Çayanov, “kolektifleştirmeyi izleyen dönemde Rus köylü ekonomisinin doğası tarafından ortaya konan sorunların anlaşılması için” yazdığı bu romanı, Sovyet Devrimi’nin hemen ertesinde, 1920 yılında yayımlamıştı. Çayanov, Biraderim Aleksey’in Köylü Ütopyası Ülkesine Seyahati’nde 1921’de uyuyup gözlerini 1984’te açan kahramanı aracılığıyla kentlere karşı köyleri temel alan gelecek ütopyasını
OKUMAK İÇİN TIKLABütün savaşlara karşı olduğunu söyleyip durmanın bir anlamı var mı? Savaşa karşı olmak, bazen boyun eğmek, itaat etmek anlamına gelmiyor mu? Bir insan Kurtuluş Savaşı’na, Che’nin, Allende’nin, Deniz’in, Mahir’in savaşlarına karşıysa, neyi savunuyordur? Barışı mı? Özgürlüğü, eşitliği, bağımsızlığı mı? Yoksa onların savaşını çarpıtan, onları yok etmeye çalışan iradeleri mi? Evet,
OKUMAK İÇİN TIKLA1 Toprağın çeşitli katmanlarından geçen su, o zenginliği ve tadı içerir; aynı şekilde, insanlık da evrim boyunca geçtiği aşamaların bilincini ve önceki kuşakların kültürel birikimini günlük hayata aktarır. Ne var ki, her katmanın etkisi eşit değildir. Geçmiş uzaklaştıkça belirginliği de azalır. Ve son katmanların suya geçen tadı, öncekilerden çok daha
OKUMAK İÇİN TIKLAYordam yayınevi, Germinal kitabının gelirini, babaları madende ölen dört Somalı çocuğa burs olarak aktarıyor. Bu uygulamanın en anlamlı tarafı sürekliliği. Anlık yardımlaşmalara sıkça rastlanıyor, ama böyle “4 yıl boyunca” hedeflenen bir kampanya, çok önemli. Kitap güzel, yayınevi güzel, Somalı çocuklar güzel. Dayanışma çok güzel!
OKUMAK İÇİN TIKLADünya edebiyatında Don Kişot’un çok önemli bir yeri var. Roman sanatının ilk ve en büyük örneklerinden biri kabul ediliyor. Peki, 400 yıldır değerinden bir şey kaybetmemesini sağlayan özeliği nedir bu romanın? Cervantes, yüzyıllar sonra da geçerli olacak bir hikayeyi nasıl kurmuş? Galiba aslolan, hikayenin perspektifi. Doğru ve geniş bir bakış
OKUMAK İÇİN TIKLAYeryüzü cenneti bir adada, ormanlar arasındaki kırk konutta yaşayan insanların hikayesi, Son Ada’da anlatılan. Adanın asıl sahibi olan martılarla dengeli ve saygılı bir ilişki geliştirilmiştir. Onların yumurtlamak ve yaşamak için gereksinim duydukları alanlara girilmemektedir. Adadaki insanlar arasındaki ilişkiler de bir cennet anlayışını yansıtır. Hesapsız dostluklar, tasasız günler, huzurlu hayatlar yaşanmaktadır.
OKUMAK İÇİN TIKLA
