1990?lı yıllarla birlikte, insanlığın hafızasından sosyalizme dair ne varsa silinmek istendi. Bu yeni dünya düzeninde tarih yeniden yazılmaya başlandı. Özellikle Sovyetlerin dağılmasının ardından emperyalist saldırganlığın pervasızca yükseldiği bu dönem, aynı zamanda geçmişe dair sosyalizan kimi değerlerin, üretimlerin de üstünün örtüldüğü bir sürece tanık oldu.
Kimi ülkelerde Lenin heykelleri kaldırılırken, yerlerine uluslararası tekellerin reklam panoları yerleştiriliyordu. Yugoslavya, Afrika, Ortadoğu kana bulanırken yeniden, Emperyalizm kimsenin ses çıkaramadığı bir yoldan yürüyordu.
Sanat alanında da kimi toplumcu değerlerin üstüne karanlık bir tül çekildiği bu dönemde, sanatın her alanında, geçmişte yapılan sosyalizan üretimler ayıpmışçasına günah çıkarmalar başladı? Bir dönemin en ileri üretimini yapanlar yeni döneme ayak uydurabileceklerine dair ispatlar sunuyordu birilerine.
Bizim topraklarımızda da durum pek farklı değildi o süreçte.
Bugün ise yine bir benzeri süreçten geçmekteyiz. İnsanlığa, aydınlığa, insanlığın en ileri birikimlerine dair üretimlerin altı oyulurken, yerine dinci gerici ideolojinin argümanları ile yeni bir hafıza inşa edilmeye çalışılıyor. Sınıf söyleminin yerini kimliklerin aldığı, hukuk yerine adaletin arandığı bugünlerde kimi değerleri hatırlamak faydalı olacaktır.
Bu, hem artık bunların içerikten yoksun sahiplenilmesiyle alakalı hem de artık sadece sosyalistler tarafından sahiplenilebilecek değerler listesinde olmasıyla ilgilidir.
Eskiden böyleydi, geçmişte şöyleydi, evveli falancaydı edebiyatından bağımsız bir şeyden söz ediyorum. Geleceğe bakarken umudu kendi ellerimizde görmek adına; sosyalizmin artık tek seçenek olduğunu, gerçek kurtuluşu işaret ederek söylüyorum.
Cigerxwîn?i sahiplenmek artık öyle basit değil bugünlerde.
Sahiplenmek bir şeyin adını anmaktan öteye geçmiyorsa, değerleri yaşatılmıyorsa, yaşatılacağı zeminin altı oyuluyorsa bir sıkıntı var demektir.
Cigerxwîn?i ürettiği değerlerle, sahiplendiği değerleriyle sahiplenmekten söz ediyorum. Marks?ıyla Engels?iyle, Lenin?iyle ve tüm ezilen uluslara umut ışığı olmuş Sovyetlerin milletler komiseri Stalin?iyle sahiplenmekten söz ediyorum. ?Ezilen uluslar işçi sınıfının mücadelesiyle gerçek kurtuluşa ereceklerdir? söylemiyle sahiplenmekten?
Bundan 65 yıl önce Stalin?in 70. yaşı kutlanırken Cigerxwîn de yazdığı bir şiirle selamlamıştır Stalin?i. Elimizde şu an için Stalin?in bundan haberinin olup olmadığına dair, böyle bir şiirin Komintern ya da başka aracılarla Stalin?e ulaştırılıp ulaştırılmadığına dair bir bilgi mevcut değil.
Ancak şiire baktığımızda içindeki sınıfsal vurgu ve Kürtlere dair göndermenin hala aynı yakıcılık ve gerçeklikle önümüzde duruyor oluşur kıymetlidir.
Kürt Marksist şair Cigerxwîn?in şiiri şöyledir:
Cejna Hefté Salé Sitalîn
Ey Sitalîne mezin, her her bijî amelé tû
Xoş û pîroz û ciwan bî cejné hefté salé tû
Réç û şopén Markîs û Lenîn te girtin ser bi ser
Rencberén Kurd û cihan tev leşker û hevalé tû
Zerreya sermayedaran zerreyek nabî ji dil
Fikr û mal û can bi carek milk û may û malé tû
Karker û pal eli kar in, dest bir das û tevr û bér
Tev li péş in xweş di vé ré, şûr û xweş mertalé tû
Careké ferman bikî zû herne peş, wé herne péş
Dîl û bend û palevan û karker û ummalé tû
Kurdé zehmetkéş û cotkar wek Cegerxwîn dinke qîr
Her bijî sed sal bétir, xoş bî tim sersalé tû
Stalin?în Yetmişinci Yaş Şenliği
Ey büyük Stalin, çok yaşasın ilkelerin
Kutlu, şen, diri olsun yetmiş yaşın senin
Marks ve Lenin?in yolunu tuttun boyuna
Kürt ve Dünya işçileri askerlerin senin
Kapitalistlerin bombaları kalpten zerre sökemez
Fikir, mal ve canın tamamı hep mülkün malın senin
İşçi ve ırgat işte; elde orak, çapa
Hepsi bu yolda kılıç ve kalkının senin
Ezilen çiftçi Kürtler benim gibi inler
Yüz yıl yaşa, iyi olsun her yaşın senin
Özkan Öztaş
ozkanozkan89@gmail.com
19 Nisan 2013, http://haber.sol.org.tr/
