Kategori: Zafer Yalçınpınar

“Ece Ayhan Çağlar” Hakkında Bilinmeyenler – Zafer Yalçınpınar

‘İkinci Yeni’ şiir akımının ağababası Ece Ayhan Çağlar, 14 yıl önce bugün -12 Temmuz 2002 tarihinde- vefat etti. ‘Sıkı şair’ Ece Ayhan, 1950’li yıllarda kaleme aldığı ilk şiirlerinden başlayarak 1990’ların sonuna kadar uzanan yarım yüzyıllık edebiyat serüveninde Türk dilinin bilişsel sınırlarını zorlayıp ‘imgesel alan derinliği’ni genişleten ve sonuç olarak da

OKUMAK İÇİN TIKLA

Ingeborg Bachmann ve Dil Felsefesi – Zafer Yalçınpınar

Ingeborg Bachmann’ın edebiyat aurasıyla tanışmam, Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından 1985 yılında Doç. Dr. Semahat Yüksel’in çevirisiyle yayımlanan ‘Seçmeler’ adlı kitap ve bu kitapta yer alan “Su Perisi Gidiyor” (Undine Gidiyor) adlı öykü sayesinde gerçekleşti. “Su Perisi Gidiyor” başlıklı öykü -çevirideki bazı tutarsızlıklara rağmen- etkileyici dilsel motifler ile felsefi bir

OKUMAK İÇİN TIKLA

Ece Ayhan ile ‘Kara Gerçek’ – Zafer Yalçınpınar

Ece Ayhan’ın Enis Batur’a yazdığı (1975-2002 tarih aralığını kapsayan) mektuplar, “Hoş Çakal Hoş Tilki” adıyla Noktürn Yayınları tarafından Eylül 2015’te kitaplaştırıldı. İşbu mektupları Ece Ayhan’a ait diğer bazı metin ve mektuplarla karşılaştırmalı olarak okumayı (4 Ocak 2015 tarihinde) tamamladım.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Yeni Sinsiyet’in Kokmuş Tuz Çeşitlemesi

Bugün, Yeni Sinsiyet’in[1] yarım asır boyunca projelendirdiği “mezalim” ortamının içindeyiz ve gündelik yaşamımızın her ânında bu ortama maruz kalıyoruz. Yeni Sinsiyet’in “mezalim” ortamını sürdürülebilir kılmak için bulduğu son çözüm formülünü, yani ‘haksızlık yordamı’nı[2] her alanda var gücüyle uyguladığını görüyoruz ve bu gaddarlığa tarihsel açıdan tanık oluyoruz. Yeni Sinsiyet’in yandaş-paydaş etkileşimleriyle

OKUMAK İÇİN TIKLA

Yeni Sinsiyet’in Haksızlık Yordamı – Zafer Yalçınpınar

Yaşadığımız bunca olaydan sonra yeni sinsiyet tipolojisinin emin adımlarla, tıkır tıkır ilerlediğini, tüm yeni sinsiyet enstrümanlarının [i] eşgüdümle çalıştığını söyleyebilir miyiz? ?Melanet? ortamına değin genişletilmesi bir ?performans? olarak görülen, yandaş-paydaş etkileşimleri doğrultusunda, ?muazzam kötücül? bir ?biz? söylemiyle [ii] kalkınan cehalet ortamının muhterisleri,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Oktay Rifat?ın Önemi – Zafer Yalçınpınar

Oktay Rifat?ın poetikasındaki alan derinliğinin, Garip ve İkinci Yeni şiir akımları arasında hareketlenen bir bağlaç bölgesi oluşturduğunu -ki Cemal Süreya bunu bir tür ters ama yadsınamaz eklemler bütünü olarak görür- sezmemden sonra, Oktay Rifat?in önemi daha da belirginleşti. Zaten bugün, sıkışmış, hem kültürel, hem de imgesel açıdan ?hareket alanı daralmış?

OKUMAK İÇİN TIKLA

Yeni Sinsiyet Tipolojisi’nin “Biz” Söylemi ve Retorik Arsızlığı – Zafer Yalçınpınar

Yeni Sinsiyet olarak kavramlaşan tavrın projelendirdiği birliktelik görüngüsü, hayret verici bir biçimde ?tipoloji? tanımıyla çelişmektedir. ?Yeni Sinsiyet ve Bazı Enstrümanları? adlı yazımda bu durumdan kısaca bahsetmiştim. Şu an okumakta olduğunuz yazıda ise söz konusu ?kök çelişki?nin ya da ?kök yanılsama?nın salınımlarından, Yeni Sinsiyet?in sentetik yüzlerinden ve haysiyetsizlikle çoğalan, yaygınlaşan ?biz?

OKUMAK İÇİN TIKLA

Yeni Sinsiyet ve Bazı Enstrümanları – Zafer Yalçınpınar

Haklılığın inadıyla -onca yükle- ayağa kalkmak ve ardından yüksek sesle ?Kahrolsun yeni sinsiyet!? diye ölümüne bağırmak, böylesine ?sahici? bir tümcenin gene aynı oranda sahici olan bir öfke duygusuyla ağızdan kaçışı, daha doğrusu ağızda duramayışı, bu çeşit kontrolsüz çıkışlar kolayca tırnak içine alınabilir, başkaları tarafından mimlenip dikkat çekebilir. Ancak, ?Yeni Sinsiyet?

OKUMAK İÇİN TIKLA

Meydansız – Zafer Yalçınpınar

Zafer Yalçınpınar’ın Meydansız adlı şiir kitabı, Çekirdek Sanat Yayınları tarafından 2009 yılının şubat ayında yayınlandı. Dr. Erdoğan Kul’a göre “Gözü kara bir şiir yazıyor Yalçınpınar. Gözü kara ve atak. Dilin ve gerçekliğin en sinsi uçurumlarında, üstelik de çoğu kez en tekinsiz anlarda dolaşmaktan kaçınmıyor; ama hiçbir zaman olası tuzaklara düşmeden.

OKUMAK İÇİN TIKLA