Etiket: diyalektik

Virginia Woolf’un Dalgalar Romanında Aşk Arayışı ve Platon’un Şölen’inde Eros

İki Metnin Temel Yapısı Virginia Woolf’un Dalgalar romanı, altı karakterin iç monologları üzerinden hayatın akışını izler. Bernard, Susan, Rhoda, Neville, Jinny ve Louis adlı bu karakterler, doğumdan ölüme uzanan bir döngüde kendi bilinçlerini ifade eder. Her bölüm, güneşin doğuşundan batışına kadar olan zaman dilimlerinde yapılandırılır ve dalgaların ritmiyle paralellik gösterir.

OKUMAK İÇİN TIKLA

Nietzsche’nin Apolloncu ve Dionysosçu Unsurların Estetik Anlayışındaki Rolü ve Modern Estetik Teorilere Katkıları

Apolloncu ve Dionysosçu Kavramların Kökeni ve Anlamı Nietzsche, Apolloncu ve Dionysosçu kavramları Antik Yunan mitolojisinden ödünç alarak, sanatın iki temel dürtüsünü tanımlar. Apolloncu, düzen, biçim, uyum ve rasyonel yapıyı temsil eder. Bu, estetik deneyimde netlik, ölçü ve görsel-estetik bir denge arayışını ifade eder. Dionysosçu ise kaos, coşku, sınırların ötesine geçiş

OKUMAK İÇİN TIKLA

Nietzsche’nin Sokrates’e Yönelttiği Eleştirilerde Rasyonalizmin Rolü

Nietzsche’nin Putların Alacakaranlığı adlı eserinde Sokrates’e yönelik eleştiriler, antik Yunan düşüncesinin dönüm noktalarını sorgulayan bir dizi inceleme üzerinden gelişir. Bu eleştirilerin merkezinde, Sokrates’in rasyonalizmi yer alır; zira Nietzsche, bu yaklaşımı bireysel ve toplumsal bir yozlaşmanın belirtisi olarak görür. Sokrates’in diyalog yöntemiyle öne sürdüğü akılcı ilkeler, Nietzsche’ye göre, doğal dürtülerin bastırılmasına

OKUMAK İÇİN TIKLA

Spinoza’nın Panteizmi ve Hegel’in Mutlak İdealizmi: Evrenin Birliği Üzerine Karşılaştırmalı Bir Analiz

Spinoza’nın Panteist Evren Anlayışı Spinoza’nın felsefesi, evreni tek bir töz olarak tanımlar; bu töz, Tanrı ya da doğa (Deus sive Natura) olarak adlandırılır. Ona göre, her şey bu tek tözün bir modifikasyonudur ve bu töz sonsuz, zorunlu ve kendi kendisinin nedenidir. Evrenin birliği, bu tözün bölünmezliği ve her şeyi kapsayıcı

OKUMAK İÇİN TIKLA

Aile Dinamiklerinde Özerklik ve Sorumluluk Dengesi: Hegel’in Etik Yaşam Kavramı Üzerinden Bir İnceleme

Aile, bireylerin hem kişisel özerklik arayışlarını hem de kolektif sorumluluklarını deneyimlediği temel bir toplumsal birimdir. Bu iki kavram arasındaki gerilim, bireyin kendi arzularını ve özgürlüğünü gerçekleştirme çabası ile ailenin ortak hedeflerine ve değerlerine bağlılık arasında bir denge kurma zorunluluğundan kaynaklanır. Hegel’in etik yaşam (Sittlichkeit) kavramı, bu gerilimi anlamak ve açıklamak

OKUMAK İÇİN TIKLA

Aris­to­te­les “Mantık” ya da “Or­ga­non”

Gİ­RİŞ MAN­TIK YA DA “OR­GA­NON” Aris­to­te­les’in man­tık üze­ri­ne yaz­dı­ğı eser­le­ri­nin top­la­mı­na, onun Bi­zans dö­ne­min­de­ki iz­le­yi­ci­le­ri, Grek­çe’de alet an­la­mı­na ge­len “Or­ga­non” adı­nı ver­miş­ler­di. Ye­ni­çağ’da F. Ba­con, Aris­to­te­les man­tı­ğı­na kar­şı yaz­dı­ğı ki­ta­bı için, “No­vum (ye­ni) Or­ga­non” baş­lı­ğı­nı uy­gun gör­müş­tü. Ad­lan­dır­ma­da­ki bu se­çim, dü­şün­ce­nin iş­len­me­si­nin yo­lu ve yön­te­mi ile, nes­ne­nin iş­len­me­si­nin araç ve

OKUMAK İÇİN TIKLA

İbni Haldun’dan Bir Önsöz – Zafer Köse

İbni Haldun, Mukaddime adlı eserinde, insanın toplumsallık zorunluluğuna dikkat çeker. Yaşama gereçlerinin tek başına sağlanamayacağını anlatır. Üretim, üretime yetecek kişilerin bir araya gelmesiyle mümkün olur. Korunma da öyle, eğlenme, eğitim, güvence de. İnsanlar için normal olan, birbirlerinin payına göz dikerek değil, ortak hareket ederek yaşamalarıdır. Bu durumda, üretimin nedeni “pazarlamak”

OKUMAK İÇİN TIKLA