Etiket: Frantz Fanon

Frantz Fanon’un “Siyah Deri, Beyaz Maskeler” Eserinde İçselleştirilmiş Irkçılığın Çözümlemesi

Sömürgecilik ve Kimlik Oluşumu Fanon, Siyah Deri, Beyaz Maskeler’de sömürgeciliğin bireylerin kimlik algılarını nasıl şekillendirdiğini ele alır. Sömürgeci sistemler, ırksal hiyerarşiler oluşturarak siyah bireyleri “aşağı” konumuna yerleştirir ve beyazlığı bir üstünlük sembolü olarak yüceltir. Bu hiyerarşi, siyah bireylerin kendilerini beyaz normlar üzerinden değerlendirmelerine yol açar. Fanon, bu süreci “epidermalizasyon” olarak

OKUMAK İÇİN TIKLA

Frantz Fanon ve Edward Said’in Evrensel İnsan Hakları Eleştirisi: Karşılaştırmalı Bir Değerlendirme

Sömürgecilik Sonrası Etik ve Evrenselcilik EleştirisiFrantz Fanon’un sömürgecilik sonrası etik anlayışı, evrensel insan hakları söylemini Batı merkezli bir yapı olarak sorgular. Bu söylemin, sömürgeci güçlerin tarihsel pratikleriyle çeliştiğini savunur. İnsan haklarının evrensel olduğu iddiası, Fanon’a göre, sömürgeleştirilmiş toplulukların deneyimlerini ve mücadelelerini dışlayan bir çerçeve sunar. Evrenselcilik, genellikle Batı’nın ahlaki üstünlük

OKUMAK İÇİN TIKLA

Frantz Fanon’un Sömürgecilik Sonrası Etik Anlayışında Kimlik ve Özgürlük Çatışmaları

Bireysel Kimliğin Toplumsal Bağlamdaki Sınırları Sömürgecilik sonrası etik anlayış, bireyin kimlik arayışını toplumsal ve tarihsel dinamiklerle şekillenen bir süreç olarak ele alır. Bireyler, sömürgecilik sonrası toplumlarda kendilerini tanımlarken, geçmişin baskıcı yapılarından kalan izlerle karşılaşır. Bu izler, bireyin kendini özgürce ifade etme çabasını karmaşıklaştırır. Sömürgeci düzenin dayattığı hiyerarşik kategoriler, bireyin öz

OKUMAK İÇİN TIKLA

Fanon’un Sömürgecilik Sonrası Dünyasında Kimlik ve Özgürlük Yeniden Tanımlanırken

Sömürgeciliğin İzleri ve Kimliğin Yeniden İnşası Fanon’un düşüncesinde, sömürgecilik yalnızca fiziksel bir işgal değil, aynı zamanda bireylerin ve toplulukların kimliklerini parçalayan bir süreçtir. Sömürgecilik, bireyi kendi kültürel köklerinden kopararak, ona yabancı bir özne konumu dayatır. Fanon, bu dayatmanın, sömürge altındaki bireylerde bir tür kendine yabancılaşma yarattığını savunur. Siyah Deri, Beyaz

OKUMAK İÇİN TIKLA

Kimlik Çözülmesinin Doğası ve Anna Wulf’un İç Dünyası

Anna Wulf’un Altın Defter’deki kimlik çözülmesi, bireysel ve toplumsal roller arasındaki çatışmanın bir yansıması olarak ortaya çıkar. Wulf, bir yazar, anne, sevgili ve politik aktivist olarak farklı kimlikler arasında sıkışmıştır. Bu çoklu roller, onun benlik algısını parçalara ayırır ve içsel bir kaos yaratır. Psikolojik açıdan, bu durum, bireyin kendi varoluşsal

OKUMAK İÇİN TIKLA

Bihruz Bey ve Fanon’un Kimlik Bunalımı: Karşılaştırmalı Bir İnceleme

Bihruz Bey’in Kimlik Arayışı Recaizade Mahmud Ekrem’in Araba Sevdası romanında Bihruz Bey, Tanzimat dönemi Osmanlı toplumunda Batı’ya öykünen bir karakter olarak öne çıkar. Zengin bir paşa oğlu olan Bihruz, yarım yamalak eğitimi ve yüzeysel Fransızca bilgisiyle, kendisini Batılı bir aristokrat olarak konumlandırmaya çalışır. Onun kimlik arayışı, lüks arabası, şık kıyafetleri

OKUMAK İÇİN TIKLA

Sanatın Çok Yüzlü Doğası

Sanat, insanlığın varoluşsal arayışlarının hem aynası hem de sorgulayıcısıdır. Adorno, Bukowski ve Barthes’ın sanat anlayışları, bu arayışların farklı yansımalarını sunar: Eleştirel bir duruş, otantik bir ifade ve okurun yeniden yaratım gücü. Bu üç düşünür, sanatın ne olması gerektiği sorusuna yanıt ararken, insan deneyiminin sınırlarını zorlar. Adorno’nun eleştirel yaklaşımı, sanatı toplumsal

OKUMAK İÇİN TIKLA

Varlık ile Doğa Arasında: Heidegger ve Spinoza’nın Karşılaşması

Heidegger’in “Varlık” sorusu ile Spinoza’nın “Deus sive Natura” anlayışı, felsefi düşüncenin temel sorularından birine, varlığın anlamına ve insanlığın evrendeki yerine dair iki farklı yaklaşımı temsil eder. Bu iki düşünce sistemi, ontolojik, etik, antropolojik ve dilbilimsel düzlemlerde birbiriyle çatışır ve zaman zaman örtüşür. Heidegger, varlığın kendisini sorgularken, insan varoluşunun geçiciliği ve

OKUMAK İÇİN TIKLA

İnsan Doğasının Çözümlemesi: Nietzsche, Kierkegaard ve Spinoza’da Ahlakın Temelleri

Perspektifin Gücü: Nietzsche’nin Ahlak Anlayışı Nietzsche’nin ahlak anlayışı, bireyin dünyayı yorumlama biçimine, yani perspektifine dayanır. Ona göre ahlak, evrensel bir doğrular sistemi değil, bireyin güç istenci (Wille zur Macht) üzerinden şekillenen bir yaratımdır. Geleneksel ahlak, özellikle Hristiyan ahlakı, Nietzsche için bir zayıflık ifadesidir; çünkü bu ahlak, bireyin özünü bastırır ve

OKUMAK İÇİN TIKLA

Söylemin Sınırlarında: Foucault ve Derrida’nın Karşılaşması

İktidarın Üretkenliği ve Söylemin Dokusu Michel Foucault’nun iktidar anlayışı, bireylerin ve toplumların nasıl şekillendiğini anlamak için söylemi merkezine alır. İktidar, ona göre yalnızca baskıcı bir kuvvet değil, aynı zamanda öznellikleri inşa eden, bilgi üreten ve toplumsal ilişkileri düzenleyen bir mekanizmadır. Söylemler, bu bağlamda, tarihsel arşivlerde biriken ve bireylerin kimliklerini, arzularını,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Lacan ve Foucault Arasındaki Diyalog: Bilinçdışı ve Söylemin Öznellik Üzerindeki Etkileri

Öznelliğin İnşasında Dilin Rolü Jacques Lacan’ın “bilinçdışı dil gibi yapılandırılmıştır” iddiası, öznelliğin oluşumunda dilin merkezi rolünü vurgular. Lacan’a göre, bilinçdışı, dilin simgesel düzeni aracılığıyla işler; bu düzen, bireyin arzularını, kimliğini ve toplumsal varlığını şekillendirir. Bilinçdışı, öznenin kendi içsel gerçekliğini anlamaya çalıştığı bir alan değildir yalnızca; aynı zamanda dilin kodları, imgeleri

OKUMAK İÇİN TIKLA

Varoluşun Çatışmaları: Fanon, Sartre, Bukowski ve Şiddetin Üç Yüzü

Frantz Fanon, Jean-Paul Sartre ve Charles Bukowski’nin eserleri, insan varoluşunun sınırlarında gezinen farklı isyan biçimlerini ele alır. Her biri, bireyin ya da topluluğun özgürlük arayışını, kendi bağlamlarında ve yöntemleriyle sorgular. Sartre, kaygı (angoisse) üzerinden bireyin varoluşsal boşluğunu ve özgürlüğün ağırlığını merkeze alırken; Fanon, sömürgecilik karşıtı mücadelede şiddeti bir kurtuluş aracı

OKUMAK İÇİN TIKLA

Şiddet, Karşılıklılık ve Erdem: Fanon, Proudhon ve Machiavelli Üzerine Bir İnceleme

Frantz Fanon’un dekolonyal şiddet teorisi, Pierre-Joseph Proudhon’un karşılıklılık ilkesi ve Niccolò Machiavelli’nin virtù kavramı, insan topluluklarının özgürlük, adalet ve güç arayışında kesişen ama aynı zamanda çatışan yollar sunar. Fanon’un sömürgecilik karşıtı mücadelesi, Proudhon’un işbirliğine dayalı toplumsal düzeni ve Machiavelli’nin pragmatik liderlik anlayışı, modern dünyanın etik, toplumsal ve tarihsel sorularına yanıt

OKUMAK İÇİN TIKLA

Yabancılaşmaya Karşı Özgürlük – Nejdet Evren

Arzu etmek/istemek çeşitli nedenlere dayalı olabilir. Biyolojik nedenler ile sosyolojik nedenler arasında kapanmaz bir fark vardır. Her ikisinin de ortak noktası ise, varlığına ihtiyaç duyulan bir eksikliğin hissiyatıdır. Bu nedenle arzu edilen/istenen şey her daim eksikliği duyumsanan/hissedilen varlıktır. Eksikliğin kendine dair hissin bağlandığı arzu ise her ikisinden farklı olarak yoksunluk/doyamama

OKUMAK İÇİN TIKLA

Siyah ve Beyaz – Nejdet Evren

“Konuşmak demek, bir kültürü özümlemek, bir uygarlığın yükünü dilinin ucunda taşıyabilmek demektir her şeyden önce.” (1) Bir dil, bir insan sözü boşuna söylenmemiştir. Günümüze kadar kaç yüz uygarlığın dili yok olmuş ve yok edilmeye yüz tutan kaç dil mevcuttur? Kolonyalist Avrupa’nın İngiliz dil ve edebiyatı neredeyse dünya dili haline gelmiş

OKUMAK İÇİN TIKLA

Siyah Deri, Beyaz Maskeler – Frantz Fanon

“Bir Çinhintli kendine özgü bir kültür keşfettiği için ayaklanmamıştır. ‘Yalnızca’ birçok bakımdan artık soluk alamadığı için ayaklanmıştır,” diyen Frantz Fanon’un Siyah Deri, Beyaz Maskeler’i ABD’deki Kara Panterler ve Üçüncü Dünyadaki bağımsızlık mücadeleleri gibi siyasi hareketlere ilham kaynağı olmuş, aynı zamanda sömürgecilik ve ırkçılıkla bağlantılı kimlik sorunlarının tartışılmasına öncülük etmiş kitaplardan

OKUMAK İÇİN TIKLA