Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Ateşe Verilmek İstenen Hakikat: Kafka ve Varoluşun Çelişkisi Franz Kafka, yaşamıyla da, yazdıklarıyla da insanın varoluşsal yalnızlığını temsil eden bir figürdür. Onun ölüm döşeğinde dostu Max Brod’a “yazdıklarımı yak” diye vasiyet etmesi, sıradan bir isteğin değil, insanın kendi varlığına duyduğu derin güvensizliğin simgesidir. Kafka için yazmak, bir tür iç hesaplaşmaydı;
OKUMAK İÇİN TIKLA“Çok kötü günlerimdeydi, telgraf çekmiş, telefon etmiş, mektuplarımda yalvarmıştım: Kalk gel, demiştim, Tanrı hakkı için, hiç değilse bir günlüğüne gel, demiştim… Ne denli yalvarmıştım anlatamam. Gelseydi ne iyi olacaktı benim için, ama gelmedi. Aklıma gelen bütün kötülükleri yağdırmıştım başına. Uykuları kaçtıydı, günlerce gözüne uyku girmemişti, üzüldü, kıvrandı, sayfalar dolusu mektuplar
OKUMAK İÇİN TIKLAÜç büyük roman, Kafka yolunun simgesel konaklarıdır. Bu romanlardan ilki, henüz gelişimini tamamlamamış yazarın her bakımdan bir denemesi olan «Amerika», baştan çıkarılmış bir genci anlatır.
OKUMAK İÇİN TIKLA“Engelleyici tüm düşünceleri ve dertleri neredeyse dayanılmaz ve iğrenç yük olarak duyumsadığımı sanma Felice, her şeyi severek silkip atmak istediğimi, düz giden yolu tüm diğer yollara tercih ettiğimi, hemen ve şimdi küçük doğal çevrede mutlu olup, daha çok da mutlu etmek istediğimi. Ama şimdi olanaksız bu. Yük benim üzerime bindi
OKUMAK İÇİN TIKLABu hikâyenin Kafka için iyi bir öykü konusu oluşturacağını düşünmemek elde değil. Ama önemli olan, arşivlerin korunabilmesi… Franz Kafka’nın, 1924’teki ölümünden önce, yayımlanmamış birçok eserini de içeren elyazmalarını arkadaşı Max Brod’a “öldükten sonra yakılmaları” şartıyla bıraktığı ve Brod’un bu vasiyeti yerine getirmeyip bunları yayına hazırladığı genel olarak bilinir. (Yaşadığı sırada
OKUMAK İÇİN TIKLA
