“Penceredeyiz sarmaş dolaş, kendimizi seyrediyoruz sokaktan”
Sokağa çıkma yasağının ilk günleriydi. Gece çöktü. İnsanlar dairelerinden balkona çıktılar. Cesaretlerini nağme olarak bestelemiş olanlar, siluetlerini ışıklı balkonlara sürüyerek yalnız veya çiftler halinde şarkılar söylemeye başladılar. Bir ülkenin krizde birleştiğini anlatan görüntüleri gördüğümde, Paul Celan’ın bir şiirinden bir dize düştü aklıma: “Penceredeyiz sarmaş dolaş, kendimizi seyrediyoruz sokaktan: Vakit erişti,
OKUMAK İÇİN TIKLA