1950’lerin Ailesinden 2020’lerin Ailesine: Ne Değişti? Kızgın Damdaki Kedi Filminden Hareketle
Kızgın Damdaki Kedi’de tasvir edilen aile yapısıyla günümüz aile sistemini karşılaştırmak, hem tarihsel hem de psikolojik düzlemde ideolojik dönüşümleri okumak anlamına gelir.
Başlık | 1950’ler Ailesi (Cat on a Hot Tin Roof) | 2020’ler Ailesi (Günümüz) |
---|---|---|
Yapı | Çekirdek aile – Baba merkezli | Dağılmış, parçalanmış, çok biçimli (tek ebeveynli, queer aileler, gönüllü yalnızlık) |
Baba Figürü | Otorite – Soyun devamı – Mal-mülk belirleyicisi (Big Daddy) | Gölgesi büyüyen ama otoritesi azalan – Yer yer “yok” – Bazen duygusal, bazen pasif |
Anne Figürü | Çocuk doğurmakla değerli – Sessiz, katlanan, itaatkâr ya da içten içe patlamaya hazır | Rolü çeşitlendi – Çalışan, boşanan, çocuk yapmayan ya da yalnız annelik yapan figürler çoğaldı |
Arzular ve Cinsellik | Bastırılmış – Söylenemez – Sadece heteronormatif ilişkiler geçerli | Daha görünür ama hâlâ patriyarkal sansürle çevrili – Açık ilişki, queer kimlikler var ama toplumsal baskı sürüyor |
İletişim | Suskunluk – Pasif-agresif diyalog – Gerçek duygular ifade edilmez (Brick örneği) | Aşırı paylaşım ya da duygusal kopukluk – “İletişim var gibi” ama derinlik eksik |
İdeolojik Çerçeve | Amerikan Rüyası: ev, çocuklar, başarı, düzen | Neo-liberal “kişisel başarı” mitleri: bireysel kariyer, özgürlük, ama kronik yalnızlık |
Miras / Ekonomik Bağlar | Mal ve mülk kutsal – Aile aidiyeti üzerinden kurulan güç dengeleri | Maddi bağımlılıklar hâlâ güçlü ama duygusal bağlar zayıf – Aidiyet değil, “mecburiyet” belirleyici |
Psikolojik Doku | Bastırılmış gölgeler – Rol maskeleri – İçsel bölünme (Jungiyen persona/gölge çatışması) | Maskeler daha karmaşık, kimlikler daha çok sorgulanıyor – Gölgeler sosyal medyada ifşa ediliyor ama derinleşmeden çözülmüyor |
📌 Ne Değişti? Ne Aynı Kaldı?
✅ Değişenler:
- Aile formu artık tek biçimli değil.
- Baba ve anne figürleri kolektif bilinçte tek tanımla anılmıyor.
- Toplum “açık iletişim”i teşvik ediyor (ama sahici iletişim hâlâ zor).
- Queer, kadın, çocuk hakları alanında görünürlük arttı.
❗Aynı Kalanlar (ya da yeni maskelerle sürenler):
- Toplum hâlâ aileyi “başarı, düzen, mutluluk” imgesiyle sunuyor (Yeni Amerikan Rüyası: Instagram Ailesi).
- Erkeklik krizi devam ediyor – Brick’in suskunluğu bugün de başka biçimlerde karşımızda.
- Anne hâlâ hem “feda eden” hem “yargılanan” figür.
- Gölge hâlâ bastırılıyor – ama bu kez dijital maske/filtrelerle.
🔮 Jungiyen Yorumla: Bireyleşen Aileler?
Jung’a göre sağlıklı bir aile, bireylerin kendi gölgeleriyle yüzleşebildiği, maskelerin indirilebildiği bir “potansiyel alan” olabilir. Ancak gerek 1950’lerde gerekse bugün, aileler çoğu zaman:
- Persona’nın hâkim olduğu alanlar,
- Sevginin koşula bağlandığı ilişkiler,
- Komplekslerin döngüsel olarak aktarıldığı yapılar hâline geliyor.
Brick, Big Daddy ve Maggie bireyleşemiyorlar. Bugün ise bireyleşme çok daha görünür, ama hâlâ kolektif baskı ve “mutluluk pornosu” altında sancılı bir süreç
Değişmeden kalan tek soru ise ;
“Sevgi yoksa, o yapı neden var?”
Yazılarımızı paylaşmayı ve daha çok kişiye ulaşmamızı sağlayarak bize destek olmayı unutmayın. 👇
#sinema, #perşembe, #psikoloji , #sembolikokuma, #CatonaHotTinRoof, #calrgustavjung, #jungiyenanaliz, #filmanalizi , #kızgındamkikedi, #tenessewilliams