Akhilleus’un Öfkesi ve Arendt’in Eylem Kavramı: Birey ile Toplum Arasındaki Çatışmanın Felsefi ve Etik İncelemesi
Öfkenin Kökenleri ve İnsan Doğası Akhilleus’un İlyada’daki öfkesi, bireysel onur ve toplumsal beklentiler arasındaki gerilimin somut bir yansımasıdır. Öfke, onun kişisel değerlerinin, özellikle onur ve şan arayışının, Agamemnon’un otoritesiyle çatışmasından doğar. Bu duygu, yalnızca kişisel bir tepki değil, aynı zamanda insanın kendi varoluşsal anlamını topluma dayatma çabasının bir göstergesidir. Arendt’in
OKUMAK İÇİN TIKLA