Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Öznellik Kavramının Yeniden Tanımlanması Lacanian psikanaliz, öznellik kavramını yeniden çerçeveleyerek post-yapısalcı kimlik teorilerine temel bir katkı sunar. Öznelliğin sabit veya özerk bir yapı olmadığını savunan bu yaklaşım, bireyin kimliğini dil, bilinçdışı süreçler ve toplumsal yapılar aracılığıyla inşa ettiğini öne sürer. Özne, dilin içine doğar ve bu dil, bireyin kendini anlamasını
OKUMAK İÇİN TIKLAAyna Evresinin Temel Dinamikleri Ayna Evresi, bireyin yaşamının erken döneminde, genellikle 6 ila 18 ay arasında, kendi yansımasını fark etmesiyle başlayan bir süreci tanımlar. Bu evre, öznenin kendi bedenini bir bütün olarak algılamaya başladığı ve bu algının kimlik oluşumunun temelini attığı bir dönüm noktasıdır. Bebek, aynada kendi imgesini gördüğünde, bu
OKUMAK İÇİN TIKLATravmanın Kimlik Üzerindeki EtkisiTravmatik kayıp, özellikle erken çocukluk döneminde, bireyin öz-benlik algısının oluşum sürecini derinden etkileyen bir faktördür. 12 yaşındaki bir çocuğun yaşadığı kayıp, Lacancı psikanaliz çerçevesinde, bireyin kendilik algısını inşa ettiği ayna evresinde kesintilere yol açabilir. Ayna evresi, bireyin kendisini bir bütün olarak algılamaya başladığı ve ötekiyle ilişkisel bir
OKUMAK İÇİN TIKLAKimlik İnşasında Görsel Temsilin Rolü Ayna evresi, bireyin kendi imgesini bir aynada ilk kez tanıyarak özneleşme sürecine girdiği bir dönüm noktası olarak tanımlanır. Bu süreç, bireyin kendini bir imge aracılığıyla dışsallaştırarak öz-bilincini oluşturmasını içerir. Hiper-bağlantılı, imaj odaklı bir toplumda, bireyler artık yalnızca fiziksel aynalarla değil, sosyal medya platformları, dijital avatarlar
OKUMAK İÇİN TIKLAÇocuğun Kendini Tanıma Süreci Ayna evresi, genellikle 6 ila 18 ay arasında gerçekleşir ve çocuğun kendi yansımasını bir aynada veya benzer bir yansıtıcı yüzeyde fark etmesiyle başlar. Lacan’a göre bu evre, çocuğun kendi bedenini bir bütün olarak algılamaya başladığı ilk andır. Bu dönemde çocuk, daha önce parçalı ve dağınık bir
OKUMAK İÇİN TIKLA🪞 1. Lacan’ın Ayna Evresi (1949) Lacan’a göre: Ama burada kritik olan şudur: Aynadaki yansıma, çocuğun “gerçekte olduğu” değil, “olmak istediği” benliği temsil eder. Yani Lacan’a göre benlik temelde bir yanılsama üzerine kurulur. “Gerçek ben” ile “görünen ben” hiçbir zaman tam örtüşmez. Bu yüzden, benlik daima bölünmüş, eksik ve ötekiyle
OKUMAK İÇİN TIKLA
