Ekran Süresinin Çocuk-Ebeveyn İlişkilerindeki Rolü: Teorik Bir Değerlendirme
Teorilerin Temel Yapıları Çocuk-ebeveyn ilişkilerinde ekran süresi, bireysel gelişim süreçlerini etkileyen önemli bir faktör olarak öne çıkar. Bu ilişkide, öğrenme ve çevre etkileşimleri merkezi rol oynar. Bandura’nın yaklaşımı, bireylerin davranışlarını gözlem ve taklit yoluyla edindiğini belirtir. Bu çerçevede, ebeveynlerin ekran kullanımı, çocukların benzer davranışlar geliştirmesine yol açabilir. Örneğin, bir ebeveynin
OKUMAK İÇİN TIKLA
