Nietzsche ve Jung: “Deve, Aslan, Çocuk” Alegorisi Üzerinden Bir Arketipsel Yolculuk
1. Deve: Taşıyan, Katlanan, Gelenekle Yüklenen Benlik Nietzsche’nin “deve”si, kültürün, toplumun ve geçmişin yükünü sırtlayan figürdür. Bu figür, Jung’un terminolojisinde personaya, yani toplumsal maskeye yakındır. Deve, uyum sağlar, itaat eder, taşıması gerektiğini düşünür. Aynı zamanda gölgeleri bastırır çünkü bireyleşmenin henüz eşiğindedir. Jung’a göre birey, gelişimin ilk evrelerinde kimliğini dışsal beklentiler üzerinden
OKUMAK İÇİN TIKLA
