Okuyun, ama yutmayın, çiğneyin.
8/8/1928. Babam Kur’an’ın arkasına yazmış doğduğum tarihi. Sonra da nüfusa kaydettirmiş. Pek sevinmiş erkek olmama. Benden önce iki kız, benden sonra bir kız, böylece dört kardeş oluvermişiz. Doğduğum ev İstanbul’da, Beyazıt’ın arkalarında, Soğanağa dedikleri bir yer. Annem küçükken göstermişti : “İşte sen bu evde doğdun!” Bir süre sonra –herhalde ben
OKUMAK İÇİN TIKLANazım Hikmet, otobiyografi adlı şiirini 11 Eylül 1961 yılında Doğu Berlin’de yazdı. Otobiyografi 1902’de doğdum doğduğum şehre dönmedim bir daha geriye dönmeyi sevmem üçyaşımda Halep’te paşa torunluğu ettim
OKUMAK İÇİN TIKLA“Berlin’de düzen hüküm sürüyor. Sizi budala çakallar! Sizin düzeniniz kumdan inşa edilmiştir. Yarın devrim bir kere daha ayağa kalkacak ve trompet sesleri ortasında sizi dehşete düşürerek haykıracaktır: ‘buradayım, buradaydım, hep burada olacağım!” Katledilişinden bugüne neredeyse yüzyıla yakın bir zaman geçti. Zamanın unutturmaya gücünün yetmediği Rosa Luxemburg ve Karl Liebknecht’i katliamlarının
OKUMAK İÇİN TIKLA“Babam ülkesini temsil eden bir yazardı, şairdi. Kısacık yaşamına sayısız ödül sığdırmıştı. Aynı zamanda doktordu, nöro-psikiyatrdı. Hani bugün ülkemizde mumla aranan aydınlardandı. Zaten onu diri diri ateşe verenler yazdığı bir dizeyi okumuş olsalar, değil onu ateşe vermek, boynuna sarılırlardı. Yıllar boyunca mezarına çiçek bırakırken, usulca ağlarken öğrettiği sağduyuyu yitirmemeye özen
OKUMAK İÇİN TIKLA
