Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Hapishane kapılarında büyümenin ne mene bir şey olduğunu çarpıcı örnekleriyle anlatan sevgili Adil Okay?ın Nota Bene Yayınları?ndan çıkan ?Ben Çıkana Kadar Büyüme E mi?? kitabını okumanızı öneriyorum. Babası Adil Okay?ın kızı adına yazdığı mektuplarla tanıştım şirinem Öykü ile? Vefasızlığın, incelikten ve sevgiden yoksun yabancılaşmanın insanın içini üşüttüğü bir süreçte kapımı
OKUMAK İÇİN TIKLABilmiyorum ağızdan çıkan bir laf genele değmeden havada asılı kalabilir mi? Yani kapitalist devletin hayatlarından çaldığı yıllara bir de çocuklarının çalınan ‘çocukluğu’ eklenince, hele de bu bir kitaba konu edilmişse, o kitabın içindeki her söz genele gönderme yapar ve olsa olsa iki işe yarayabilir: Okuyan ya öfkeyle donanacaktır ya da
OKUMAK İÇİN TIKLA?Ben Çıkana Kadar Büyüme e mi?, diğer adıyla ?Görüş Günlerinde Büyüyen Çocuklar?, alanının tek kitabı olma iddiası taşıyor. Zira bu güne kadar insan hakları örgütlerinin raporlarında yer alan rakamların, bu kitapla canlanıp ete kemiğe bürünmesi söz konusu. Yazar Adil Okay, üç yıllık bir çalışma sonucu, Türkiye?nin tüm cezaevlerinden 100 kadar
OKUMAK İÇİN TIKLA
