Okuyun, ama yutmayın, çiğneyin.
Küreselleşme ve yeni bölgecilik teorisyenleri bir konu üzerinde uzlaşıyorlar; ulus devletlerin dönemi geçiyor. Küreselleşme yeni dönemde ulus-ötesi bölgelerin, yeni bölgecilik ise ulus-altı bölgelerin yükseldiğini iddia ediyor. Tıpkı birincisi gibi, yeni bölgecilik de tarih dışı bir iddiayı şiddetle savunuyor ve Avrupa deneyimlerini, bütün dünya için geçerli tezlermiş gibi, tartışmadan tüm dünyaya
OKUMAK İÇİN TIKLA“Cumhuriyeti izleyen altmış yıl boyunca Türkiye tarımı, esas olarak ülke içindeki toplumsal güç dengeleri tarafından ve bunların siyasi iktidara, dolayısıyla politikalara yansıma biçimleri tarafından belirlendi. Şüphesiz, dünya ekonomisinden ve uluslararası siyasetten kaynaklanan kısıtlar, koşullar tarımı da etkiledi. Ancak, tarımın, köylülüğün ve kırsal nüfusun kaderini bu dışsal kısıtlara teslim etmemek, daima
OKUMAK İÇİN TIKLATürkiye?de kentleşme ve kentsel gelişme süreci 1980?den sonra küreselleşme söylemleriyle farklı bir nitelik kazanmıştır. Ulusal ve yerel düzeyde özelleştirme uygulamalarının başlaması ve yaygınlaşması, bir yandan kamu yararı-bireysel yarar tartışmalarını alevlendirmiş; bu arada, özelleştirilen kuruluşlara ait arsalar önemli bir rant alanı haline gelmiştir. Öte yandan, başta kıyılar, ormanlar ve milli parklar
OKUMAK İÇİN TIKLAÇeyrek yüzyıldır uluslararası sermayenin hareketliliğine uygun olarak devlet biçimleri köklü bir dönüşüme uğruyor. Ulus-devlet sınırlarını aşan örgütlenmeler bir yandan küresel ölçekte merkezileşme sağlarken, öte yandan yerel özerklik talebiyle ulusal bütünlüğü ortadan kaldırıyor. Bu karmaşık siyasal coğrafyada toprak üzerindeki kurumlaşmanın yeniden düzenlenmesi yakıcı bir önem taşıyor. Türkiye?de Devletin Toprak Üzerinde Örgütlenmesi,
OKUMAK İÇİN TIKLA
