Etiket: Turgut Uyar

Turgut Uyar’ın Büyük Ev İmesi ve Yalıtılmışlık Hissinin Çok Yönlü Analizi

İçsel Yalıtımın Kökenleri Turgut Uyar’ın “büyük ev” imgesi, bireyin iç dünyasındaki yalnızlık ve kopukluk hissini yoğun bir şekilde yansıtır. Bu imge, fiziksel bir mekân olmanın ötesinde, bireyin zihinsel ve duygusal sınırlarını temsil eder. Büyük ev, genişliği ve boşluğuyla, bireyin kendi benliğiyle kurduğu ilişkiyi ve bu ilişkinin sıklıkla eksik ya da

OKUMAK İÇİN TIKLA

Gökyüzü, Sevda ve Ateş: Turgut Uyar’ın Dizelerinde Aşkın Dönüşüm İmgeleri

Evrenin Sınırlarında Bir İmge: Gökyüzü Gökyüzü, Uyar’ın dizesinde aşkın sınırsızlığını ve ulaşılmazlığını temsil eden bir imge olarak belirir. İnsan bilincinde gökyüzü, tarih boyunca özgürlüğün, sonsuzluğun ve bilinmeyenin sembolü olmuştur. Antropolojik açıdan, gökyüzü tanrıların mekânı, insanın erişemediği bir ideal olarak görülmüştür. Uyar’ın bu imgeyi seçmesi, aşkın bireyi kendi sınırlarının ötesine taşıyan

OKUMAK İÇİN TIKLA

İkinci Yeni Şiirinde Soyutlamanın Modernist Kuramlarla Bağlantısı ve Turgut Uyar’ın Geyikli Gece Şiirinde Yansımaları

Soyutlamanın Kökleri ve İkinci Yeni’nin Doğuşu İkinci Yeni şiiri, 1950’li yıllarda Garip hareketine tepki olarak ortaya çıkmış ve Türk şiirinde soyutlama anlayışını köklü bir şekilde yeniden tanımlamıştır. Bu hareket, bireyin iç dünyasını, toplumsal normlardan bağımsız bir şekilde, imge yoğunluğu ve dilin sınırlarını zorlayan bir yaklaşımla ele almıştır. Soyutlama, İkinci Yeni

OKUMAK İÇİN TIKLA

Turgut Uyar’ın Melankolik Orpheus’u ve İstanbul’un Gece Dokusu

Aşkın Orpheus’la Buluşması Turgut Uyar’ın şiirinde aşk, Orpheus mitolojisinin gölgesinde, hem yaratıcı hem de yıkıcı bir güç olarak belirir. Orpheus, mitolojide sevgilisi Eurydice’yi yitirmenin acısıyla lirini çalan, doğayı ve tanrıları bile etkileyen bir şair-müzisyendir. Uyar, bu arketipi kullanarak, aşkın insanı hem yücelten hem de yok eden doğasını vurgular. Şairin melankolisi,

OKUMAK İÇİN TIKLA

Yüreğin Durduğu An: Turgut Uyar’ın Dizesinde Bireyselliğin Sorgusu

Turgut Uyar’ın “Bir bozuk saattir yüreğim, hep sende durur” dizesi, modernist şiirin bireysellik sorgusunu derinlemesine ele alan bir ifade olarak öne çıkar. Bu dize, bireyin iç dünyasındaki çelişkileri, zaman algısını ve ötekiyle kurulan bağı modernist bir perspektiften yansıtır. Modernizm, bireyin öznelliğini merkeze alırken, aynı zamanda bu öznelliğin kırılganlığını ve dış

OKUMAK İÇİN TIKLA

Turgut Uyar, Özdemir Asaf, Orhan Veli ve Cemal Süreya Günümüzde Yaşasaydı ? Bir Fantezi Yazım Denemesi

Turgut Uyar, Özdemir Asaf ve Orhan Veli günümüzde yaşasaydı, farklı tonlarda ama aynı duyarlılıkla bugünün insanına seslenirlerdi. Onların her biri kendi poetikasında hayatı, insanı ve toplumu öyle incelikle işlemiştir ki bugün yaşasalar da sesleri yankılanmaya devam ederdi. Bugün, 29 Mayıs 2025’te, dijital çağın, tüketimin kültürünün ve sosyal medyanın şekillendirdiği bir

OKUMAK İÇİN TIKLA

“Bir insan ne zaman ölür?” Cemal Süreya, Turgut Uyar, Edip Cansever ve Tomris Uyar

Bir adın vardı senin, peşinde de üç büyük şair… “Bir insan ne zaman ölür?” sorusuna Romalılar, eski bir taş yazıtta şöyle yanıt vermişler: “Onu en son anan insan öldüğü zaman”… Bu yazıda isimlerini yâd edeceğimiz biri kadın üçü erkek dört güzel insan, tam da bu tanıma uyan büyük sanatçılar. Yaşadıkları

OKUMAK İÇİN TIKLA

Yokuş Yol’a – Turgut Uyar

Yokuş Yol’a güllerin bedeninden dikenlerini teker teker koparırsan dikenleri kopardığın yerler teker teker kanar dikenleri kopardığın yerleri bir bahar filân sanırsan Kürdistan’da ve Muş-Tatvan yolunda bir yer kanar Muş – Tatvan yolunda güllere ve devlete inanırsan eşkıyalar kanar kötü donatımlı askerler kanar sen bir yaz güzelisin, yaprakların ekşi, suda yıkanırsan

OKUMAK İÇİN TIKLA