Okuyun ama yutmayın, çiğneyin.
Karanlık, havasız odasında, en az kendisi kadar yaşlı iskemlesinde oturuyordu ihtiyar. Sol kolunu sol dizine yatırmış, onun üzerine de vücudunun belden yukarısının ağırlığını yüklemişti. Uzun süredir hasta yattığı yatağından ilk kez ayrılmış fakat fazla uzağa da gidememişti. Oturduğu yerde vücudunu tanımaya çalışır gibi davranıyordu. Kollarını ve bacaklarını çeşitli testlerden geçirmişti.
OKUMAK İÇİN TIKLADün gece olan biten her şeyi anlatacağım. Söyleyeceklerimi, yaşayan kulaklarınızla duyacağınızdan eminim. Uzun sürmüş bir mesaiden sonra yemek için girdiğim lokantadan ayrılmış, evime doğru yollanıyordum. Sokaklarda, caddelerde, kalabalık oldukça seyrelmişti. Gökyüzü yıldızlı mıydı yoksa bulutlu mu? Hatırlamıyorum. Yılın bu mevsiminde ikisi de görülen manzaralardır. Bir gece bakarsınız ki ayın etrafında
OKUMAK İÇİN TIKLAKalabalık, karanlık bir metropol caddesi. Hava bozacak gibi. İnsanlar, bir anda kümelenen karabulutlara bakıp şemsiyelerini açacakları ya da bir saçağa sığınacakları; yağmurun başlayacağı anı kolluyorlar. Bu gündelik kargaşada, renklerini yitirmeyen tek nesne trafik lambası; insanların kendisine verdiği yetkiyle yine insan topluluğunu kontrol altında tutmaya çalışan saygıdeğer bir düzenek. Seyyar satıcılar,
OKUMAK İÇİN TIKLA
