Okuyun, ama yutmayın, çiğneyin.
Aydınlık bir kış ikindisi… Şiddetli ayaz var; koluma giren Nadenka’nın bukleleri ve üst dudağının üzerindeki tüyler gümüş rengi kırç[1] ile örtülüyor. Yüksek bir dağın üzerinde duruyoruz. Güneşin, ayna diye kendisini seyrettiği meyilli bir düzlük ayaklarımızın dibinden başlayıp aşağı dek uzanıyor. Yanımızda, parlak kırmızı kalın bir kumaşla kaplı küçük bir kızak
OKUMAK İÇİN TIKLARomanın yaşamsal öğelerden kaynaklandığı çok belli oluyor. Ama bu yaşamsal öğeleri öylesine ustaca eritmiş ve gerektiği yerde, gerektiği zaman, ancak gerektiğince kullanmış ki romanını yaşamsal öykü olmaktan uzaklaştırmış, roman kategorisine sokmuş. Önemli olan Kundera’nın ayrıntıları büyük ustalıkla yerli yerinde, okurlara bundan tat aldırarak ve kendilerini duyurtarak anlatmış olması. Anlattığı her
OKUMAK İÇİN TIKLA‘’Kimileri dünyayı yönetir, kimileri de yönetilen o dünyanın ta kendisidir. Servetini İsviçre’de ya da İngiltere’de saklayan bir Amerikalı milyonerle bir kasabanın sosyalist lideri arasında nitelik bakımından hiçbir fark yoktur; fark nicelikten kaynaklanır yalnızca. Uzakta, aşağıda biz varızdır, yani kılıksız insanlar, biz, bohem oyun yazarı William Shakespeare, biz, öğretmen John Milton,
OKUMAK İÇİN TIKLA