Okuyun, ama yutmayın, çiğneyin.
Tolstoy’un İvan İlyiç’in Ölümü adlı eserinde, başkahraman İvan İlyiç’in ölüm döşeğinde fark ettiği “hakiki yaşam”, varoluşçu ve fenomenolojik bir perspektifle derinlemesine irdelenebilecek bir kavramdır. Bu kavram, yüzeysel toplumsal normların, otantik olmayan yaşam tarzlarının ve ölümün kaçınılmazlığının farkındalığıyla ortaya çıkan bir tinsel uyanışı temsil eder. İvan’ın trajedisi, yaşamının son anlarına kadar
OKUMAK İÇİN TIKLALev Tolstoy, İvan İlyiç’in Ölümü adlı kısa romanında, hayatın anlamı ve doğru bir yaşam sürdürmenin ne anlama geldiği üzerine derin felsefi sorular sorar. Eserin başkarakteri olan İvan İlyiç, toplumun beklentilerine uygun, dışarıdan başarılı gözüken ama içsel olarak boş ve sahte bir hayat sürdürmüştür. Ölüm döşeğinde ise geçmişine dönüp baktığında, hayatını yanlış yaşadığını
OKUMAK İÇİN TIKLA“Geçmişte ölümün ne kadar da tandık ve sıradan yaşamın içersinde olduğunu görebilmek için Tolstoy’un İvan İliç’in Ölümü romanını okumanız gerekir… Orada ölüm, evin ya da vatanın içerisinde kalır” Ulus Baker, Beyin Ekran, s. 253. Rus edebiyatının en büyük yazarlarından birisi olan Lev Nikolayeviç Tolstoy’un, epik ve tragedyaya yakın tarzdaki romanlarından hariç, küçük çaptaki romanı İvan
OKUMAK İÇİN TIKLALev Nikolayeviç Tolstoy’un 1886 yılında yazdığı İvan İlyiç’in Ölümü (The Death of Ivan Ilych), ‘iyi’ bir hayat yaşadığını zanneden bir adamın, ölümün yaklaştığını anladıkça yavaş yavaş aslında yaşamamış olduğunu fark edişini büyük bir saflık ve şaşırtıcı bir samimiyetle anlattığı kısa ama büyük romanıdır. İvan İlyiç kahraman bir memurdur, hep herkes
OKUMAK İÇİN TIKLA